های تک: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Hong Kong and Shanghai Bank1.jpg|بندانگشتی|بانک هنگ‌کنگ و شانگهای]] | |||
[[پرونده:Hong Kong and Shanghai Bank.jpg|بندانگشتی|بانک هنگ‌کنگ و شانگهای]] | |||
هایْ‌تک (high-tech) | |||
[[ | |||
در معماری، رویکردی به طراحی که منشأ آن به دهۀ ۱۹۷۰ می‌رسد و بر نوآوری‌های فناوری تأکید دارد، و غالباً از سازه‌ها و خدمات نمایان (اکسپوز)<ref>exposed</ref> به‌منزلۀ راهی برای خلق فُرم‌ها و فضاهای شگفت‌انگیز بهره می‌گیرد. بانک هنگ‌کنگ و شانگهای<ref>Hong Kong and Shanghai Bank | در معماری، رویکردی به طراحی که منشأ آن به دهۀ ۱۹۷۰ می‌رسد و بر نوآوری‌های فناوری تأکید دارد، و غالباً از سازه‌ها و خدمات نمایان (اکسپوز)<ref>exposed</ref> به‌منزلۀ راهی برای خلق فُرم‌ها و فضاهای شگفت‌انگیز بهره می‌گیرد. بانک هنگ‌کنگ و شانگهای<ref>Hong Kong and Shanghai Bank | ||
</ref>، در [[هنگ کنگ|هنگ‌کنگ]] (۱۹۸۶)، که نورمن فاستر<ref>Norman Foster </ref> آن را طراحی کرد، از شاهکارهای معماری های‌تک است. ازجمله دیگر نمونه‌های برجستۀ این شیوه عبارت‌اند از [[لویدز|ساختمان لویدز]]<ref>Lloyd’s Building </ref> (۱۹۸۶) در مرکز اقتصادی لندن<ref>City of London </ref>، کار [[راجرز، ریچارد (۱۹۳۳)|ریچارد راجرز]]<ref>Richard Rogers </ref>، که نیازهای خدماتی یک ساختمان عظیم را به‌صورتی نظرگیر نمایش می‌دهد؛ و چاپخانۀ ''[[فایننشال تایمز]]''<ref>''Financial Times''</ref>، لندن (۱۹۸۸)، کار نیکولس گریم‌شاو<ref> Nicholas Grimshaw</ref>. | |||
</ref>، در هنگ‌کنگ (۱۹۸۶)، که نورمن فاستر<ref>Norman Foster </ref> آن را طراحی کرد، از شاهکارهای معماری های‌تک است. ازجمله دیگر نمونه‌های برجستۀ این شیوه عبارت‌اند از ساختمان لویدز<ref>Lloyd’s Building </ref> (۱۹۸۶) در مرکز اقتصادی لندن<ref>City of London </ref>، کار ریچارد راجرز<ref>Richard Rogers </ref>، که نیازهای خدماتی یک ساختمان عظیم را به‌صورتی نظرگیر نمایش می‌دهد؛ و چاپخانۀ ''فایننشال تایمز''<ref>''Financial Times''</ref>، لندن (۱۹۸۸)، کار نیکولس گریم‌شاو<ref> Nicholas Grimshaw</ref>. | |||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۲
هایْ‌تک (high-tech)
در معماری، رویکردی به طراحی که منشأ آن به دهۀ ۱۹۷۰ می‌رسد و بر نوآوری‌های فناوری تأکید دارد، و غالباً از سازه‌ها و خدمات نمایان (اکسپوز)[۱] به‌منزلۀ راهی برای خلق فُرم‌ها و فضاهای شگفت‌انگیز بهره می‌گیرد. بانک هنگ‌کنگ و شانگهای[۲]، در هنگ‌کنگ (۱۹۸۶)، که نورمن فاستر[۳] آن را طراحی کرد، از شاهکارهای معماری های‌تک است. ازجمله دیگر نمونه‌های برجستۀ این شیوه عبارت‌اند از ساختمان لویدز[۴] (۱۹۸۶) در مرکز اقتصادی لندن[۵]، کار ریچارد راجرز[۶]، که نیازهای خدماتی یک ساختمان عظیم را به‌صورتی نظرگیر نمایش می‌دهد؛ و چاپخانۀ فایننشال تایمز[۷]، لندن (۱۹۸۸)، کار نیکولس گریم‌شاو[۸].