ابراهیم خواص: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ابراهیم خواص|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=ابو اسحاق ابراهیم بن احمد بن اسماعیل خَوّاص|نام مستعار=|لقب=|زادروز=سامره|تاریخ مرگ=۲۹۱ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=عارف|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=عرفان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
<p>(نام کامل: ابو اسحاق ابراهیم بن احمد بن اسماعیل خَوّاص) عارف ایرانی. اصالتاً آملی بود و در [[سامره]] | |||
ابراهیم خَوّاص ( ـ۲۹۱ق)<br> | |||
<p>(نام کامل: ابو اسحاق ابراهیم بن احمد بن اسماعیل خَوّاص) عارف ایرانی. اصالتاً آملی بود و در [[سامره]] به دنیا آمد. گروهی او را از بزرگان طبقه دوم و گروهی دیگر از طبقه سوم می‌دانند. با جنید و [[ابوالحسین نوری، احمد بن محمد ( ـ بغداد ۲۹۵ق)|ابوالحسین نوری]] مصاحبت داشت. هرچند هیچ‌گاه به شهرت آن دو نرسید، او را در تجرید و توکّل، یگانۀ زمان دانسته‌اند. تألیفاتی داشته و سخنان کوتاه حکمت‌آمیزی نیز از او نقل شده است. در اواخر عمر، در مسجد جامع [[ری، شهر باستانی|ری]] منزل گرفت. آورده‌اند که هرگاه از مسجد خارج می‌شد با [[غسل]] جدید به آن‌جا بازمی‌گشت. ابوجعفر خلدی از مریدان اوست.</p> | |||
<br><!--11009900--> | <br><!--11009900--> | ||
[[رده:عرفان]] | [[رده:عرفان]] | ||
[[رده:اشخاص و فرقه ها]] | [[رده:اشخاص و فرقه ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۰۸
| ابراهیم خواص | |
|---|---|
| زادروز |
سامره |
| درگذشت | ۲۹۱ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | عارف |
| گروه مقاله | عرفان |
ابراهیم خَوّاص ( ـ۲۹۱ق)
(نام کامل: ابو اسحاق ابراهیم بن احمد بن اسماعیل خَوّاص) عارف ایرانی. اصالتاً آملی بود و در سامره به دنیا آمد. گروهی او را از بزرگان طبقه دوم و گروهی دیگر از طبقه سوم می‌دانند. با جنید و ابوالحسین نوری مصاحبت داشت. هرچند هیچ‌گاه به شهرت آن دو نرسید، او را در تجرید و توکّل، یگانۀ زمان دانسته‌اند. تألیفاتی داشته و سخنان کوتاه حکمت‌آمیزی نیز از او نقل شده است. در اواخر عمر، در مسجد جامع ری منزل گرفت. آورده‌اند که هرگاه از مسجد خارج می‌شد با غسل جدید به آن‌جا بازمی‌گشت. ابوجعفر خلدی از مریدان اوست.