ابراهیم لکنهوی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
از آثار اوست: تحفة‌المومنین؛ الیواقیت و الدرر فی حکم التمائیل و الصور؛ نورالابصار فیی اخذ آلثّار (به فارسی)؛ الشمعة فی احکام الجمعة؛ امل الآمال (به فارسی) و دعائم الایمان. | از آثار اوست: تحفة‌المومنین؛ الیواقیت و الدرر فی حکم التمائیل و الصور؛ نورالابصار فیی اخذ آلثّار (به فارسی)؛ الشمعة فی احکام الجمعة؛ امل الآمال (به فارسی) و دعائم الایمان. | ||
<br /> | |||
---- | ---- | ||
*[https://www.cgie.org.ir/fa/article/222628/%D8%A7%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%87%DB%8C%D9%85-%D9%84%DA%A9%D9%87%D9%86%D9%88%DB%8C https://www.cgie.org.ir] | |||
[[رده:دین اسلام]] | [[رده:دین اسلام]] | ||
[[رده:فقه و اصول و احکام]] | [[رده:فقه و اصول و احکام]] | ||
نسخهٔ ۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۲۱
ابراهیم لکنهوی (لکهنو 1259- 1307ق)
(نام اصلی: ابراهیم بن محمدتقی بن حسین دلدار علی نقوی نصیرآبادی) فقیه و مفسر شیعی در هند. در زادگاهش به تحصیل علم پرداخت. فقه و اصول را از پدرش و علوم ادبی را نزد مولانا کمال‌الدین موهانی فراگرفت. پس از مرگ پدرش عهده‌دار امور شرعی شیعیان لکنهو شد. در سال 1289ق به حج رفت و دو سال بعد از آن نیز در سفر زیارتی به عتبات، از فقیهان بسیاری چون میرزا محمدحسن شیرازی، میرزا حبیب‌الله رشتی و سیدابوالقاسم طباطبایی اجازه‌ی روایت گرفت.
در 1306ق به ایران سفر کرد و در شهر ری مورد استقبال علما و دولتمردان قرار گرفت و پس از دیدار با ناصرالدین‌شاه از طرف او به دریافت لقب حجت‌الاسلام مفتخر شد. با افول حکومت شیعی در لکنهو و چیرگی انگلستان، فرمان حذف شهادت به ولایت امام علی (ع) از اذان داده شد. ابراهیم ضمن ارسال نامه‌ای اعتراضی به ملکه‌ی انگلستان باعث لغو آن فرمان شد.
از آثار اوست: تحفة‌المومنین؛ الیواقیت و الدرر فی حکم التمائیل و الصور؛ نورالابصار فیی اخذ آلثّار (به فارسی)؛ الشمعة فی احکام الجمعة؛ امل الآمال (به فارسی) و دعائم الایمان.