ابراهیم، خواجه ( ـ ۷۱۸ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=خواجه ابراهیم|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=۷۱۸ق|دوره زندگی=|ملیت=ایرانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=دولتمرد|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=شربت‌دار|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=رشیدالدین فضل‌الله همدانی (پدر)|گروه مقاله=تاریخ ایران|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | |||
ابراهیم، خواجِه ( ـ ۷۱۸ق)<br> | ابراهیم، خواجِه ( ـ ۷۱۸ق)<br> | ||
<p>از دولتمردان ایلخانی. فرزند خواجه [[رشیدالدین فضل الله (همدان ح ۶۴۵ـ۷۱۸ق)|رشیدالدین فضل‌الله همدانی]] وزیر مشهور عصر ایلخانی، بود و در جوانی مورد اعتماد سلطان محمد | <p>از دولتمردان [[ایلخانان|ایلخانی]]. فرزند خواجه [[رشیدالدین فضل الله (همدان ح ۶۴۵ـ۷۱۸ق)|رشیدالدین فضل‌الله همدانی]] وزیر مشهور عصر ایلخانی، بود و در جوانی مورد اعتماد سلطان محمد خدابنده ([[الجایتو|اولجایتو]]) واقع شد و به مقام [[شربت دار|شربت‌داری]] او رسید. وی در همین سمت، پس از مرگ اولجایتو (۷۱۶ق) متهم به خوراندن زهر و قتل او به اشاره پدرش شد و سرانجام در ۷۱۸ق و به سعایت [[تاج الدین علیشاه|تاج‌‌الدین علیشاه]] همراه پدرش به همین اتهام به فرمان [[ابوسعید بهادرخان|سلطان ابوسعید بهادرخان]] به قتل رسید.</p> | ||
<br><!--11006000--> | <br><!--11006000--> | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | [[رده:تاریخ ایران]] | ||
[[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | [[رده:ایران از حکومت مغول تا صفویه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۰۰
| خواجه ابراهیم | |
|---|---|
| درگذشت | ۷۱۸ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| گروه مقاله | تاریخ ایران |
| خویشاوندان سرشناس | رشیدالدین فضل‌الله همدانی (پدر) |
ابراهیم، خواجِه ( ـ ۷۱۸ق)
از دولتمردان ایلخانی. فرزند خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی وزیر مشهور عصر ایلخانی، بود و در جوانی مورد اعتماد سلطان محمد خدابنده (اولجایتو) واقع شد و به مقام شربت‌داری او رسید. وی در همین سمت، پس از مرگ اولجایتو (۷۱۶ق) متهم به خوراندن زهر و قتل او به اشاره پدرش شد و سرانجام در ۷۱۸ق و به سعایت تاج‌‌الدین علیشاه همراه پدرش به همین اتهام به فرمان سلطان ابوسعید بهادرخان به قتل رسید.