اشنور، یولیوس (۱۷۹۴ـ۱۸۷۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=یولیوس اِشنور|نام=Julius Schnorr|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۷۹۴م|تاریخ مرگ=۱۸۷۲م|دوره زندگی=|ملیت=آلمانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=رسّام و نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=استاد و رئیس آکادمی|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوارنگاره‌ای در کاخ شاه|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:Schnorr, Julius.jpg|بندانگشتی|تصویری از کتاب مقدس اثر یولیوس اشنور]] | |||
اِشنور، یولیوس (۱۷۹۴ـ۱۸۷۲)(Schnorr, Julius) | |||
رسّام و نقاش آلمانی. با مضامین دینی و تاریخی هنرآفرینی می‌کرد. نزد پدرش در وین<ref>Vienna</ref> تعلیم دید. در ۱۸۱۷ رهسپار رم شد، به گروه ناصریان<ref>Nazarenes | رسّام و نقاش آلمانی. با مضامین دینی و تاریخی هنرآفرینی می‌کرد. نزد پدرش در [[وین]]<ref>Vienna</ref> تعلیم دید. در ۱۸۱۷ رهسپار رم شد، به گروه ناصریان<ref>Nazarenes | ||
</ref> پیوست و در ساخت دیوارنگاره<ref>fresco | </ref> پیوست و در ساخت دیوارنگاره<ref>fresco | ||
</ref>های ویلّا ماسّیمو<ref> Villa Massimo</ref> سهیم شد. در ۱۸۲۷ به دعوت [[لویی اول (۱۷۸۶ـ۱۸۶۸)|لوئی اول]] شاه [[باواریا]] به [[مونیخ]] رفت و استاد و سپس رئیس آکادمی شد. نیز دیوارنگاره‌ای در کاخ شاه خلق کرد. بیشتر شهرتش را مدیون طراحی‌های کتاب مقدسی است که در ۱۸۵۱ـ۱۸۶۰ آفرید. | </ref>های ویلّا ماسّیمو<ref> Villa Massimo</ref> سهیم شد. در ۱۸۲۷ به دعوت [[لویی اول (۱۷۸۶ـ۱۸۶۸)|لوئی اول]] شاه [[باواریا]] به [[مونیخ]] رفت و استاد و سپس رئیس آکادمی شد. نیز دیوارنگاره‌ای در کاخ شاه خلق کرد. بیشتر شهرتش را مدیون طراحی‌های کتاب مقدسی است که در ۱۸۵۱ـ۱۸۶۰ آفرید. | ||
نسخهٔ ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۶
| یولیوس اِشنور Julius Schnorr | |
|---|---|
| زادروز |
۱۷۹۴م |
| درگذشت | ۱۸۷۲م |
| ملیت | آلمانی |
| شغل و تخصص اصلی | رسّام و نقاش |
| آثار | دیوارنگاره‌ای در کاخ شاه |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
اِشنور، یولیوس (۱۷۹۴ـ۱۸۷۲)(Schnorr, Julius)
رسّام و نقاش آلمانی. با مضامین دینی و تاریخی هنرآفرینی می‌کرد. نزد پدرش در وین[۱] تعلیم دید. در ۱۸۱۷ رهسپار رم شد، به گروه ناصریان[۲] پیوست و در ساخت دیوارنگاره[۳]های ویلّا ماسّیمو[۴] سهیم شد. در ۱۸۲۷ به دعوت لوئی اول شاه باواریا به مونیخ رفت و استاد و سپس رئیس آکادمی شد. نیز دیوارنگاره‌ای در کاخ شاه خلق کرد. بیشتر شهرتش را مدیون طراحی‌های کتاب مقدسی است که در ۱۸۵۱ـ۱۸۶۰ آفرید.