ادیب توسی، محمد امین

محمدامين اديب توسی

محمدامين اديب توسی (مشهد ۱۲۸۳ـ تهران ۱۳۶۱ش)

شاعر و اديب ايرانی. شاگرد اديب نيشابوری بود و سال‌هايی را در هند، مصر و عربستان گذرانيد. به زبان‌های عبری، سنسکریت و پهلوی مسلط شد. دکتری خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی از دانشگاه تهران گرفت. به استادی دانشگاه تبريز رسيد و پژوهش‌هايی را در زمينه‌های ادبی و زبان‌شناسی تاريخی انجام داد. در سال 1325 به عضویت انجمن ادبی فرهنگستان ایران درآمد و با ادبای بزرگ هم‌عصر خود مانند بهار و فروزانفر ارتباط برقرار کرد. با نوشتن کتاب دستور نوین خود، گامی مهم در راستای تدوین دستور زبان فارسی برداشت و کتابش الگوی مناسبی برای محققان بعدی شد.

سروده‌هايش در شيوۀ سنّتی است. بخشی از ديوانش به کوشش دکتر طاووسی (تبريز، ۱۳۴۱ش) نشر يافته است.

---