اوتریو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:


اوتْریّو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵)(Utrillo, Maurice)
اوتریّو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵)(Utrillo, Maurice)


{{جعبه زندگینامه
{{جعبه زندگینامه
خط ۲۲: خط ۲۲:
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =تابلوی لاپلاس دو ترتر (ح ۱۹۱۱، نگارخانه تیت، لندن)
|آثار =تابلوی لاپلاس دو ترتر (ح ۱۹۱۱، نگارخانه تیت، لندن)
|خویشاوندان سرشناس =سوزان والادون (پدر)
|خویشاوندان سرشناس =سوزان والادون (مادر)
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|دوره =
|دوره =
خط ۳۲: خط ۳۲:
[[پرونده:11591300.jpg|بندانگشتی|موریس اوتریو]]
[[پرونده:11591300.jpg|بندانگشتی|موریس اوتریو]]
[[پرونده:11591300-2.jpg|بندانگشتی|از آثار اوتریو]]
[[پرونده:11591300-2.jpg|بندانگشتی|از آثار اوتریو]]
نقاش فرانسوی. هنرمندی خودآموخته بود، و نخست از [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست]]<ref>impressionist</ref>ها تأثیر گرفت، اما دیری نگذشت که نوعی سبک متمایز ساده‌نگارانه<ref>naive </ref>&nbsp;را با بهره‌گیری هوشمندانه از رنگ‌های بی‌طراوت و بی‌رمق پروراند. از زادگاهش پاریس منظره‌پردازی کرد، و در بسیاری از آن‌ها مونمارتر<ref>Montmartre </ref>&nbsp;را به‌تصویر کشید. پس از پشت‌‌سرنهادن دورۀ امپرسیونیستی، «دورۀ سفید» (ح ۱۹۰۹ـ۱۹۱۶) در هنرش آغاز شد، و از خیابان‌های محل تولدش مونمارتر، با دیوارهای گچی پوسته‌پوسته، نقاشی کرد.  
نقاش فرانسوی. هنرمندی خودآموخته بود، و نخست از [[امپرسیونیسم|امپرسیونیست]]<ref>impressionist</ref>ها تأثیر گرفت، اما دیری نگذشت که نوعی سبک متمایز ساده‌نگارانه<ref>naive </ref> را با بهره‌گیری هوشمندانه از رنگ‌های بی‌طراوت و بی‌رمق پروراند. از زادگاهش پاریس منظره‌پردازی کرد، و در بسیاری از آن‌ها مونمارتر<ref>Montmartre </ref> را به‌تصویر کشید. پس از پشت‌‌سرنهادن دورۀ امپرسیونیستی، «دورۀ سفید» (ح ۱۹۰۹ـ۱۹۱۶) در هنرش آغاز شد، و از خیابان‌های محل تولدش مونمارتر، با دیوارهای گچی پوسته‌پوسته، نقاشی کرد.  


از حدود ۱۹۱۷ سبکش دگرگون شد، که رنگ‌های درخشان‌تر و طراحی ابتدایی‌تری مشخصۀ آن بود، ولی به‌تدریج به سبک پیشین خود بازگشت. نقاشی‌های او اغلب کارت‌پستالی، و القاکنندۀ تصویری شاعرانه از پاریس‌اند، گرچه بهترین آثارش واجد گزندگی تأثربرانگیزی‌اند و استفادۀ ظریفی از فضا را به‌نمایش می‌گذارند؛ تابلوی ''لاپلاس دو ترتر<ref>La Place du Tertre</ref>''&nbsp;(ح ۱۹۱۱؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery</ref>، لندن) نمونه‌ای است از آن دست.
از حدود ۱۹۱۷ سبکش دگرگون شد، که رنگ‌های درخشان‌تر و طراحی ابتدایی‌تری مشخصۀ آن بود، ولی به‌تدریج به سبک پیشین خود بازگشت. نقاشی‌های او اغلب کارت‌پستالی، و القاکنندۀ تصویری شاعرانه از پاریس‌اند، گرچه بهترین آثارش واجد گزندگی تأثربرانگیزی‌اند و استفادۀ ظریفی از فضا را به‌نمایش می‌گذارند؛ تابلوی ''لاپلاس دو ترتر<ref>La Place du Tertre</ref>'' (ح ۱۹۱۱؛ نگارخانۀ تیت<ref>Tate Gallery</ref>، لندن) نمونه‌ای است از آن دست.


اوتریّو پسر سوزان والادونِ<ref>Suzanne Valadon</ref>&nbsp;نقاش بود. از نوجوانی علایمی از روان‌نژندی داشت که او را به‌سوی الکل سوق داد. به تشویق مادرش، برای درمان به نقاشی رو آورد. از ۱۹۰۳ به منظره‌پردازی از مونمانیی<ref>Montmagny</ref>، که مدّتی با مادرش در آن‌جا زندگی می‌کرد و نقاشی از کلیساها و روستاها از روی کارت‌پستال‌ها پرداخت.<br /> <!--11591300-->
اوتریّو پسر سوزان والادونِ<ref>Suzanne Valadon</ref> نقاش بود. از نوجوانی علایمی از روان‌نژندی داشت که او را به‌سوی الکل سوق داد. به تشویق مادرش، برای درمان به نقاشی رو آورد. از ۱۹۰۳ به منظره‌پردازی از مونمانیی<ref>Montmagny</ref>، که مدّتی با مادرش در آن‌جا زندگی می‌کرد و نقاشی از کلیساها و روستاها از روی کارت‌پستال‌ها پرداخت.<br /> <!--11591300-->


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۲۴

اوتریّو، موریس (۱۸۸۳ـ۱۹۵۵)(Utrillo, Maurice)

موریس اوتریو
Maurice Utrillo
زادروز ۱۸۸۳م
درگذشت ۱۹۵۵م
ملیت فرانسوی
شغل و تخصص اصلی نقاش
آثار تابلوی لاپلاس دو ترتر (ح ۱۹۱۱، نگارخانه تیت، لندن)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
خویشاوندان سرشناس سوزان والادون (مادر)
موریس اوتریو
از آثار اوتریو

نقاش فرانسوی. هنرمندی خودآموخته بود، و نخست از امپرسیونیست[۱]ها تأثیر گرفت، اما دیری نگذشت که نوعی سبک متمایز ساده‌نگارانه[۲] را با بهره‌گیری هوشمندانه از رنگ‌های بی‌طراوت و بی‌رمق پروراند. از زادگاهش پاریس منظره‌پردازی کرد، و در بسیاری از آن‌ها مونمارتر[۳] را به‌تصویر کشید. پس از پشت‌‌سرنهادن دورۀ امپرسیونیستی، «دورۀ سفید» (ح ۱۹۰۹ـ۱۹۱۶) در هنرش آغاز شد، و از خیابان‌های محل تولدش مونمارتر، با دیوارهای گچی پوسته‌پوسته، نقاشی کرد.

از حدود ۱۹۱۷ سبکش دگرگون شد، که رنگ‌های درخشان‌تر و طراحی ابتدایی‌تری مشخصۀ آن بود، ولی به‌تدریج به سبک پیشین خود بازگشت. نقاشی‌های او اغلب کارت‌پستالی، و القاکنندۀ تصویری شاعرانه از پاریس‌اند، گرچه بهترین آثارش واجد گزندگی تأثربرانگیزی‌اند و استفادۀ ظریفی از فضا را به‌نمایش می‌گذارند؛ تابلوی لاپلاس دو ترتر[۴] (ح ۱۹۱۱؛ نگارخانۀ تیت[۵]، لندن) نمونه‌ای است از آن دست.

اوتریّو پسر سوزان والادونِ[۶] نقاش بود. از نوجوانی علایمی از روان‌نژندی داشت که او را به‌سوی الکل سوق داد. به تشویق مادرش، برای درمان به نقاشی رو آورد. از ۱۹۰۳ به منظره‌پردازی از مونمانیی[۷]، که مدّتی با مادرش در آن‌جا زندگی می‌کرد و نقاشی از کلیساها و روستاها از روی کارت‌پستال‌ها پرداخت.

 


  1. impressionist
  2. naive
  3. Montmartre
  4. La Place du Tertre
  5. Tate Gallery
  6. Suzanne Valadon
  7. Montmagny