ابن ابی اصیبعه، احمد (دمشق ۵۹۵ ـ ۶۶۸ق): تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|نام = | |نام = | ||
|نام دیگر= | |نام دیگر= | ||
|نام اصلی= | |نام اصلی=موفق‌الدین ابوالعباس احمد بن قاسم سعدی خزرجی | ||
|نام مستعار= | |نام مستعار= | ||
|لقب= | |لقب= | ||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|تحصیلات و محل تحصیل= | |تحصیلات و محل تحصیل= | ||
| شغل و تخصص اصلی =پزشک | | شغل و تخصص اصلی =پزشک | ||
|شغل و تخصص های دیگر= | |شغل و تخصص های دیگر=مورخ | ||
|سبک = | |سبک = | ||
|مکتب = | |مکتب = | ||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|جوایز و افتخارات = | |جوایز و افتخارات = | ||
|آثار =عیون‌الانباء فی طبقات‌الاطباء، حکایات‌الاطباء فی علاجات‌الادواء، اصابات‌المنجمین، التجارب و الفوائد، و معالم‌الامم | |آثار =عیون‌الانباء فی طبقات‌الاطباء، حکایات‌الاطباء فی علاجات‌الادواء، اصابات‌المنجمین، التجارب و الفوائد، و معالم‌الامم | ||
|خویشاوندان سرشناس =علی بن خلیفه بن یونس (عمو) | |خویشاوندان سرشناس =علی بن خلیفه بن یونس (عمو) - قاسم بن خلیفه بن یونس (پدر) | ||
|گروه مقاله =پزشکی | |گروه مقاله =پزشکی | ||
|دوره = | |دوره = | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }}(نام کامل: موفق‌الدین ابوالعباس احمد بن قاسم سعدی خزرجی) پزشک و مورخ دمشقی. نزد پدر و عمویش (علی بن خلیفة بن یونس)، مقدمات [[پزشکی]]، کحالی و [[ادبیات]] را فراگرفت. سپس در بیمارستان نوری [[دمشق]]، پزشکی و [[گیاه شناسی|گیاه‌شناسی]] را به صورت گسترده نزد استادانی چون [[ابن بیطار]]، رضی‌الدین رحبی، و عبدالرحیم بن علی دخوار فراگرفت. در سال ۶۳۱ق به [[قاهره]] رفت و در بیمارستان ناصری به طبابت مشغول شد و از دانش داروشناسی سدیدالدین بن ابی‌البیان اسراییلی کمال استفاده را کرد. یک سال بعد به دمشق بازگشت و از ۶۳۴ق با پذیرفتن شغل پزشک مخصوص امیر عزالدین اَیْدَمور بن علی در صفر در همان‌جا ماندگار شد و به طبابت و تألیف پرداخت. مهم‌ترین کتاب ابن ابی اصیبعه ''عیون‌الانباء فی طبقات‌الاطباء'' است که امروزه دو نگارش از آن در دست است. در این کتاب، پس از توضیحاتی دربارۀ تاریخ پزشکی، شرح حال پزشکان یونان، عرب، [[سریانی]]، مترجمان کتب پزشکی از زبان یونانی به عربی، پزشکان [[عراق]]، بلاد عجم و دیگر مناطق نگاشته شده است. به علت درمان‌های معروف ابن ابی اصیبعه و نیز این کتاب ارزشمند او را به عنوان مشهورترین پزشک خاندان ابی اصیبعه معرفی کرده‌اند. ظاهراً ابن ابی اصیبعه کتب دیگری نیز داشته است، اما امروزه اثری از آن‌‌ها نیست، ازجمله ''حکایات‌الاطباء فی علاجات‌الادواء''، ''اصابات‌المنجمین''، ''التجارب و الفوائد''، و ''معالم‌الامم''. از شاگردان مشهور او می‌توان امین‌الدوله ابوالفرج بن القُفّ را نام برد. | ||
<br><!--11020700--> | <br><!--11020700--> | ||
[[رده:پزشکی]] | [[رده:پزشکی]] | ||
[[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | [[رده:اشخاص و آثار، تاریخ پزشکی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۵۵
ابن ابی اُصَیْبِعَه، احمد (دمشق ۵۹۵ ـ ۶۶۸ق)
| احمد بن ابی اصیبعه | |
|---|---|
| زادروز |
دمشق ۵۹۵ق |
| درگذشت | ۶۶۸ق |
| ملیت | ایرانی |
| شغل و تخصص اصلی | پزشک |
| شغل و تخصص های دیگر | مورخ |
| آثار | عیون‌الانباء فی طبقات‌الاطباء، حکایات‌الاطباء فی علاجات‌الادواء، اصابات‌المنجمین، التجارب و الفوائد، و معالم‌الامم |
| گروه مقاله | پزشکی |
| خویشاوندان سرشناس | علی بن خلیفه بن یونس (عمو) - قاسم بن خلیفه بن یونس (پدر) |
(نام کامل: موفق‌الدین ابوالعباس احمد بن قاسم سعدی خزرجی) پزشک و مورخ دمشقی. نزد پدر و عمویش (علی بن خلیفة بن یونس)، مقدمات پزشکی، کحالی و ادبیات را فراگرفت. سپس در بیمارستان نوری دمشق، پزشکی و گیاه‌شناسی را به صورت گسترده نزد استادانی چون ابن بیطار، رضی‌الدین رحبی، و عبدالرحیم بن علی دخوار فراگرفت. در سال ۶۳۱ق به قاهره رفت و در بیمارستان ناصری به طبابت مشغول شد و از دانش داروشناسی سدیدالدین بن ابی‌البیان اسراییلی کمال استفاده را کرد. یک سال بعد به دمشق بازگشت و از ۶۳۴ق با پذیرفتن شغل پزشک مخصوص امیر عزالدین اَیْدَمور بن علی در صفر در همان‌جا ماندگار شد و به طبابت و تألیف پرداخت. مهم‌ترین کتاب ابن ابی اصیبعه عیون‌الانباء فی طبقات‌الاطباء است که امروزه دو نگارش از آن در دست است. در این کتاب، پس از توضیحاتی دربارۀ تاریخ پزشکی، شرح حال پزشکان یونان، عرب، سریانی، مترجمان کتب پزشکی از زبان یونانی به عربی، پزشکان عراق، بلاد عجم و دیگر مناطق نگاشته شده است. به علت درمان‌های معروف ابن ابی اصیبعه و نیز این کتاب ارزشمند او را به عنوان مشهورترین پزشک خاندان ابی اصیبعه معرفی کرده‌اند. ظاهراً ابن ابی اصیبعه کتب دیگری نیز داشته است، اما امروزه اثری از آن‌‌ها نیست، ازجمله حکایات‌الاطباء فی علاجات‌الادواء، اصابات‌المنجمین، التجارب و الفوائد، و معالم‌الامم. از شاگردان مشهور او می‌توان امین‌الدوله ابوالفرج بن القُفّ را نام برد.