ترکمن، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =  
| نام فارسی =  
|نام لاتین =  
|نام لاتین =Torkaman
| نام‌ قدیمی =  
| نام‌ قدیمی =  
| نام دیگر =  
| نام دیگر =  
| استان = گلستان
| استان = گلستان
| شهرستان =  
| شهرستان =  
| بخش = مرکزی و گمیشان
| بخش = مرکزی و سیجوال
| موقعیت = جنوب جمهوری ترکمنستان، غرب شهرستان آق‌قلا، شمال شهرستان گرگان و کردکوی، و شرق دریای خزر  
| موقعیت = غرب استان گلستان و در ساحل جنوب شرقی دریای خزر  
| جمعیت = ۱۲۳,۱۸۱ نفر(۱۳۸۵ش)
| جمعیت = ۱۲۳,۱۸۱ نفر(۱۳۸۵ش)
| نوع اقلیم =  
| نوع اقلیم =معتدل و نیمه‌مرطوب
| ارتفاع از سطح دریا =  
| ارتفاع از سطح دریا =  
| تولیدات و صنایع مهم = غلات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، محصولات جالیزی و لبنیات
| تولیدات و صنایع مهم = غلات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، محصولات جالیزی و لبنیات
| برخی بناهای مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم = گمیش‌تپه، خواجه‌ نفس، سیجوال، و بناور
| شهر ها و آبادی های مهم = بندر ترکمن و سیجوال
}}
}}
ترکمن، شهرستان  (County) Torkaman
ترکمن، شهرستان  (County) Torkaman


واقع در غرب [[گلستان، استان|استان گلستان]] و در ساحل جنوب شرقی [[خزر، دریای|دریای خزر]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سیجوال، با مرکزیت اداری [[بندر ترکمن]]. از شمال به شهرستان گمیشان، از شرق به [[آق قلا، شهرستان|شهرستان آق‌قلا]]، از جنوب به شهرستان‌های [[گرگان، شهرستان|گرگان]] و [[کردکوی، شهرستان|کردکوی]]، و از غرب به دریای خزر محدود است. اراضی آن را دشت آبرفتی ساحلی تشکیل داده است و قره‌سو با جریان‌ عمومی‌ شمال‌ شرقی‌ - جنوب‌ غربی‌ و چند رود کوچک‌ دیگر، آن را مشروب می‌کنند. راه‌آهن سراسری ایران به مرکز این شهرستان ختم می‌شود و راه‌های [[گنبد کاووس، شهر|گنبد کاووس]] به بندر ترکمن و [[کردکوی، شهر|کردکوی]] به [[گمیش تپه|گمیش‌تپه]] شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. جمعیت این شهرستان 79,978نفر است (1395ش) و مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارتند از بندر ترکمن و سیجوال. غلات و حبوبات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، و محصولات جالیزی از محصولات کشاورزی و لبنیات از فرآورده‌های دامی آن است. از جمله‌ صنایع‌دستی‌ آن‌، قالی‌بافی‌، قالیچه‌بافی‌، گلیم‌بافی‌ و جاجیم‌بافی‌ است‌. در این شهرستان پرورش اسب‌های ترکمن و مسابقات اسب‌دوانی رایج است. مردم این شهرستان که در دشت ترکمن واقع شده‌ است، از طوایف ترکمن و سنی حنفی‌اند.
واقع در غرب [[گلستان، استان|استان گلستان]] و در ساحل جنوب شرقی [[خزر، دریای|دریای خزر]]، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سیجوال، با مرکزیت اداری [[بندر ترکمن]]. از شمال به شهرستان گمیشان، از شرق به [[آق قلا، شهرستان|شهرستان آق‌قلا]]، از جنوب به شهرستان‌های [[گرگان، شهرستان|گرگان]] و [[کردکوی، شهرستان|کردکوی]]، و از غرب به دریای خزر محدود است. اراضی آن را دشت آبرفتی ساحلی تشکیل داده است و قره‌سو با جریان‌ عمومی‌ شمال‌ شرقی‌ - جنوب‌ غربی‌ و چند رود کوچک‌ دیگر، آن را مشروب می‌کنند. راه‌آهن سراسری ایران به مرکز این شهرستان ختم می‌شود و راه‌های [[گنبد کاووس، شهر|گنبد کاووس]] به بندر ترکمن و [[کردکوی، شهر|کردکوی]] به [[گمیش تپه|گمیش‌تپه]] شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. جمعیت این شهرستان 79,978نفر است (1395ش) و مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارتند از بندر ترکمن و سیجوال. غلات و حبوبات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، و محصولات جالیزی از محصولات کشاورزی و لبنیات از فرآورده‌های دامی آن است. از جمله‌ صنایع‌دستی‌ آن‌، قالی‌بافی‌، قالیچه‌بافی‌، گلیم‌بافی‌ و جاجیم‌بافی‌ است‌. در این شهرستان پرورش اسب‌های ترکمن و مسابقات اسب‌دوانی رایج است. مردم این شهرستان که در دشت ترکمن واقع شده‌ است، از طوایف ترکمن و سنی حنفی‌اند. شهرستان ترکمن از لحاظ اقلیمی جزو مناطق معتدل و نیمه‌مرطوب است.  


در تقسیمات کشوری سال 1316ش‌، بخش‌ ترکمن‌ به‌ نام‌ «بخش‌ بندرشاه‌» در شهرستان‌ گرگان‌ از استان‌ دوم‌ ([[مازندران|مازندران‌]]) تشکیل‌ شد. در 1355ش‌، بخش‌ بندرشاه‌ به‌ مرکزیت‌ شهر بندرشاه‌ و مشتمل‌ بر دهستان‌ جعفربای‌ جنوبی‌ بوده است. در 27 بهمن‌ 1358ش، با مصوبۀ هیأت وزیران شهرستان‌ ترکمن‌ مشتمل بر دو بخش مرکزی و گمیشان در استان‌ مازندران‌ تشکیل‌ شد. با جدا شدن‌ قسمت‌ شرقی‌ استان‌ مازندران‌ و تبدیل‌ آن‌ به‌ استان‌ گلستان‌ در خرداد 1376ش شهرستان‌ ترکمن‌ جزو استان‌ گلستان‌ شد. در سال 1388ش، ضمن تغییرات و اصلاحاتی در شهرستان ترکمن، بخش گمیشان از آن منتزع شد و به شهرستان ارتقاء یافت. شهرستان کنونی ترکمن حدود 290کیلومترمربع وسعت دارد؛ در حالی‌که مساحت شهرستان گمیشان نزدیک به 1,300کیلومترمربع است.
در تقسیمات کشوری سال 1316ش‌، بخش‌ ترکمن‌ به‌ نام‌ «بخش‌ بندرشاه‌» در شهرستان‌ گرگان‌ از استان‌ دوم‌ ([[مازندران|مازندران‌]]) تشکیل‌ شد. در 1355ش‌، بخش‌ بندرشاه‌ به‌ مرکزیت‌ شهر بندرشاه‌ و مشتمل‌ بر دهستان‌ جعفربای‌ جنوبی‌ بوده است. در 27 بهمن‌ 1358ش، با مصوبۀ هیأت وزیران شهرستان‌ ترکمن‌ مشتمل بر دو بخش مرکزی و گمیشان در استان‌ مازندران‌ تشکیل‌ شد. با جدا شدن‌ قسمت‌ شرقی‌ استان‌ مازندران‌ و تبدیل‌ آن‌ به‌ استان‌ گلستان‌ در خرداد 1376ش شهرستان‌ ترکمن‌ جزو استان‌ گلستان‌ شد. در سال 1388ش، ضمن تغییرات و اصلاحاتی در شهرستان ترکمن، بخش گمیشان از آن منتزع شد و به شهرستان ارتقاء یافت. شهرستان کنونی ترکمن حدود 290کیلومترمربع وسعت دارد؛ در حالی‌که مساحت شهرستان گمیشان نزدیک به 1,300کیلومترمربع است.

نسخهٔ ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۲

ترکمن، شهرستان
کشور پرونده:Flag of Iran.svg ایران
استان گلستان
بخش مرکزی و سیجوال
جمعیت ۱۲۳,۱۸۱ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت غرب استان گلستان و در ساحل جنوب شرقی دریای خزر
نوع اقلیم معتدل و نیمه‌مرطوب
تولیدات و صنایع مهم غلات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، محصولات جالیزی و لبنیات
نام لاتین Torkaman
شهر ها و آبادی های مهم بندر ترکمن و سیجوال

ترکمن، شهرستان (County) Torkaman

واقع در غرب استان گلستان و در ساحل جنوب شرقی دریای خزر، مشتمل بر بخش مرکزی و بخش سیجوال، با مرکزیت اداری بندر ترکمن. از شمال به شهرستان گمیشان، از شرق به شهرستان آق‌قلا، از جنوب به شهرستان‌های گرگان و کردکوی، و از غرب به دریای خزر محدود است. اراضی آن را دشت آبرفتی ساحلی تشکیل داده است و قره‌سو با جریان‌ عمومی‌ شمال‌ شرقی‌ - جنوب‌ غربی‌ و چند رود کوچک‌ دیگر، آن را مشروب می‌کنند. راه‌آهن سراسری ایران به مرکز این شهرستان ختم می‌شود و راه‌های گنبد کاووس به بندر ترکمن و کردکوی به گمیش‌تپه شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. جمعیت این شهرستان 79,978نفر است (1395ش) و مهم‌ترین آبادی‌های آن عبارتند از بندر ترکمن و سیجوال. غلات و حبوبات، پنبه، دانه‌های روغنی، زیتون، و محصولات جالیزی از محصولات کشاورزی و لبنیات از فرآورده‌های دامی آن است. از جمله‌ صنایع‌دستی‌ آن‌، قالی‌بافی‌، قالیچه‌بافی‌، گلیم‌بافی‌ و جاجیم‌بافی‌ است‌. در این شهرستان پرورش اسب‌های ترکمن و مسابقات اسب‌دوانی رایج است. مردم این شهرستان که در دشت ترکمن واقع شده‌ است، از طوایف ترکمن و سنی حنفی‌اند. شهرستان ترکمن از لحاظ اقلیمی جزو مناطق معتدل و نیمه‌مرطوب است.

در تقسیمات کشوری سال 1316ش‌، بخش‌ ترکمن‌ به‌ نام‌ «بخش‌ بندرشاه‌» در شهرستان‌ گرگان‌ از استان‌ دوم‌ (مازندران‌) تشکیل‌ شد. در 1355ش‌، بخش‌ بندرشاه‌ به‌ مرکزیت‌ شهر بندرشاه‌ و مشتمل‌ بر دهستان‌ جعفربای‌ جنوبی‌ بوده است. در 27 بهمن‌ 1358ش، با مصوبۀ هیأت وزیران شهرستان‌ ترکمن‌ مشتمل بر دو بخش مرکزی و گمیشان در استان‌ مازندران‌ تشکیل‌ شد. با جدا شدن‌ قسمت‌ شرقی‌ استان‌ مازندران‌ و تبدیل‌ آن‌ به‌ استان‌ گلستان‌ در خرداد 1376ش شهرستان‌ ترکمن‌ جزو استان‌ گلستان‌ شد. در سال 1388ش، ضمن تغییرات و اصلاحاتی در شهرستان ترکمن، بخش گمیشان از آن منتزع شد و به شهرستان ارتقاء یافت. شهرستان کنونی ترکمن حدود 290کیلومترمربع وسعت دارد؛ در حالی‌که مساحت شهرستان گمیشان نزدیک به 1,300کیلومترمربع است.