آدونیس: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آدونیس|نام=Adunis|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=على احمد سعید|لقب=|زادروز=سوریه 1930م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=سوری|محل زندگی=پاریس|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامه دکتری|شغل و تخصص اصلی=شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵ استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان|جوایز و افتخارات=|آثار=شعر نغمه‌های مهیار دمشقی (۱۹۶۱)، مفرد به صیغۀ جمع، زمان شعر (۱۹۷۲)، الکتاب (۱۹۹۵)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات غرب|دوره=|فعالیت های مهم=از پایه‌گذاران مجلۀ پیشر و شعر (۱۹۵۷) و مواقف (۱۹۶۸)|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
{{جعبه زندگینامه|عنوان=آدونیس|نام=Adunis|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=على احمد سعید|لقب=|زادروز=سوریه 1930م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=سوری|محل زندگی=پاریس|تحصیلات و محل تحصیل=دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامه دکتری|شغل و تخصص اصلی=شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی|شغل و تخصص های دیگر=روزنامه‌نگار|سبک=|مکتب=|سمت=از ۱۹۷۰م تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان|جوایز و افتخارات=|آثار=شعر نغمه‌های مهیار دمشقی (۱۹۶۱م)، مفرد به صیغۀ جمع، زمان شعر (۱۹۷۲م)، الکتاب (۱۹۹۵م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=ادبیات غرب|دوره=|فعالیت های مهم=از پایه‌گذاران مجلۀ پیشر و شعر (۱۹۵۷م) و مواقف (۱۹۶۸م)|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
[[پرونده:آدونیس.jpg|بندانگشتی|آدونیس]]
[[پرونده:آدونیس.jpg|بندانگشتی|آدونیس]]
آدونیس (سوریه 1930-) Adunis
آدونیس (سوریه 1930م-) Adunis


شهرت و تخلّص على احمد سعید، شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار سوری. از دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵ به سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست سوریه شش ماه زندانی شد. سال بعد به [[لبنان]] رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۵ استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵ به بعد در [[پاریس، شهر|پاریس]] اقامت کرد. از کسانی چون [[سعاده، انطون (۱۹۰۴ـ۱۹۴۹)|آنتون سَعاده]] و [[جبران، جبران خلیل (لبنان ۱۸۸۳ـ امریکا ۱۹۳۱)|جبران خلیل جبران]] تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰ کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر ''شعر نغمه‌های مهیار دمشقی (۱۹۶۱)'' نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب ''مفرد به صیغۀ جمع'' است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، ''زمان شعر'' (۱۹۷۲)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ ''پیشرو شع''ر (۱۹۵۷) و ''مواقف'' (۱۹۶۸) بود. شعر او در آن واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. ''الکتاب'' (۱۹۹۵) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان ''متن قرآنی و آفاق نگارش'' دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (1388ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهونیست سروده است.  
شهرت و تخلّص على احمد سعید، شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار سوری. از دانشگاه سن ژوزف [[بیروت]] دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵م به سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست [[سوریه]] شش ماه زندانی شد. سال بعد به [[لبنان]] رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰م تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در [[پاریس، شهر|پاریس]] اقامت کرد. از کسانی چون [[سعاده، انطون (۱۹۰۴ـ۱۹۴۹)|آنتون سَعاده]] و [[جبران، جبران خلیل (لبنان ۱۸۸۳ـ امریکا ۱۹۳۱)|جبران خلیل جبران]] تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر ''شعر نغمه‌های مهیار دمشقی'' (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب ''مفرد به صیغۀ جمع'' است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، ''زمان شعر'' (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ ''پیشرو شع''ر (۱۹۵۷م) و ''مواقف'' (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آن واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. ''الکتاب'' (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان ''متن قرآنی و آفاق نگارش'' دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (1388ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران [[صهیونیسم|صهیونیست]] سروده است.  
[[رده:ادبیات غرب]]
[[رده:ادبیات غرب]]
[[رده:آثار و اشخاص]]
[[رده:آثار و اشخاص]]

نسخهٔ ‏۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۵

آدونیس
Adunis
زادروز سوریه 1930م
محل زندگی پاریس
ملیت سوری
تحصیلات و محل تحصیل دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامه دکتری
شغل و تخصص اصلی شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی
شغل و تخصص های دیگر روزنامه‌نگار
آثار شعر نغمه‌های مهیار دمشقی (۱۹۶۱م)، مفرد به صیغۀ جمع، زمان شعر (۱۹۷۲م)، الکتاب (۱۹۹۵م)
گروه مقاله ادبیات غرب
آدونیس

آدونیس (سوریه 1930م-) Adunis

شهرت و تخلّص على احمد سعید، شاعر، نظریه‌پرداز، منتقد ادبی و روزنامه‌نگار سوری. از دانشگاه سن ژوزف بیروت دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۵۵م به سبب فعالیت‌های سیاسی و عضویت در حزب ناسیونال سوسیالیست سوریه شش ماه زندانی شد. سال بعد به لبنان رفت و به تابعیت این کشور درآمد. از ۱۹۷۰م تا ۱۹۸۵م استاد ادبیات عربی دانشگاه لبنان بود و از ۱۹۸۵م به بعد در پاریس اقامت کرد. از کسانی چون آنتون سَعاده و جبران خلیل جبران تأثیر پذیرفت و ادبیات کلاسیک سنتی، فرهنگ قدیم عربی و معارف اسلامی را از پدرش آموخت. شعر او تا ۱۹۵۰م کوششی بود در امتزاج این منابع و نیز بیان باورهای سیاسی او. مرحلۀ نوین شعر وی شورش علیه اوزان و قالب‌های سنتی بود که در تکوین شعر آزاد عربی نقشی قاطع داشت. دفتر شعر نغمه‌های مهیار دمشقی (۱۹۶۱م) نقطۀ عطفی در شعر آدونیس و جهان عرب بود. بغرنج‌ترین اثر او کتاب مفرد به صیغۀ جمع است. در مقام شاعر و نظریه‌پرداز بر معاصران و نسل جوان‌تر از خویش تأثیر عمیق گذاشته و نامش با مدرنیسم مترادف شده است. کتاب نقد وی، زمان شعر (۱۹۷۲م)، آغازی نو در نقد ادبی دنیای عرب است. آدونیس از پایه‌گذاران مجلۀ پیشرو شعر (۱۹۵۷م) و مواقف (۱۹۶۸م) بود. شعر او در آن واحد انقلابی و سامان‌گریز و گاه عارفانه، و با این همه هماهنگ است. بوطیقای آدونیس وی را به سمبولیست‌ها و سوررئالیست‌های اروپایی نزدیک می‌کند. در همۀ آثارش مهارت شگرفی در زبان و ساختار دارد. الکتاب (۱۹۹۵م) از آخرین آثار اوست که در آن جنبه‌های مختلف تاریخ عرب با لحن‌ها و صداهای گوناگون بازگفته شده است. نیز کتابی با عنوان متن قرآنی و آفاق نگارش دارد که در آن از راز جاودانگی قرآن بحث می‌کند. این کتاب اخیراً (1388ش) به فارسی ترجمه شده است. او اشعاری نیز علیه اشغالگران صهیونیست سروده است.