تل باکون، محوطه باستانی: تفاوت میان نسخه‌ها
DaneshGostar (بحث | مشارکتها) (جایگزینی متن - '\\1' به '<!--1') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تَلِّ باکون، محوّطۀ باستانی <br> | |||
واقع در مَرودَشت استان فارس و در | واقع در [[مرودشت، شهر|مَرودَشت]] [[فارس، استان|استان فارس]] و در 1.5کیلومتری جنوب [[تخت جمشید|تخت جمشید]]. اولین بار [[هرتسفلد، ارنست امیل (۱۸۷۹ـ۱۹۴۸)|اِرنِست هِرتسفِلد]] در ۱۳۰۷ش آن‌جا را کاوش کرد و سپس دونالد مَک‌کان<ref>Donald E. McCown</ref> و لانگسدورف<ref>Langsdorf</ref> از [[دانشگاه شیکاگو]] در ۱۳۱۰ و ۱۳۱۶ش کاوش را ادامه داند. واپسین کاوش را هیأت ژاپنی نامیو اِگامی و سِه ایچی ماسودا در ۱۳۳۵ش انجام دادند. از مجموع این کاوش‌ها آثار زیادی مشتمل بر سفال، پیکرک، اشیاء زینتی و اقلام مختلف دیگر به دست آمده است. | ||
آثار فرهنگی تل باکون با قدمت حدود ۵۰۰۰ تا ۴۵۰۰پ‌م تا دورۀ آغاز شهرنشینی را دربر می‌گیرد. تل باکون شاخص و معرف کهن‌ترین فرهنگ‌های پیش از تاریخ استان فارس است. | |||
شواهد و مدارک پرشماری از آن دربارۀ فلزکاری، بازرگانی فرامنطقه‌ای، تخصصی شدن پیشه‌ها، معماری طراحی‌شده، مجزا بودن بخش‌های اداری، مسکونی و صنعتی از یکدیگر و مهم‌تر از همه استفاده از مهر و موم گِلی، به‌ویژه قفل‌های گلی در پژوهش‌های مرتبط با توسعۀ نهادهای حکومتی اولیه به دست آمده است. | |||
---- | |||
<br><!--14205300--> | <br><!--14205300--> | ||
[[رده:باستان شناسی ایران]] | [[رده:باستان شناسی ایران]] | ||
نسخهٔ ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۳۶
تَلِّ باکون، محوّطۀ باستانی
واقع در مَرودَشت استان فارس و در 1.5کیلومتری جنوب تخت جمشید. اولین بار اِرنِست هِرتسفِلد در ۱۳۰۷ش آن‌جا را کاوش کرد و سپس دونالد مَک‌کان[۱] و لانگسدورف[۲] از دانشگاه شیکاگو در ۱۳۱۰ و ۱۳۱۶ش کاوش را ادامه داند. واپسین کاوش را هیأت ژاپنی نامیو اِگامی و سِه ایچی ماسودا در ۱۳۳۵ش انجام دادند. از مجموع این کاوش‌ها آثار زیادی مشتمل بر سفال، پیکرک، اشیاء زینتی و اقلام مختلف دیگر به دست آمده است.
آثار فرهنگی تل باکون با قدمت حدود ۵۰۰۰ تا ۴۵۰۰پ‌م تا دورۀ آغاز شهرنشینی را دربر می‌گیرد. تل باکون شاخص و معرف کهن‌ترین فرهنگ‌های پیش از تاریخ استان فارس است. شواهد و مدارک پرشماری از آن دربارۀ فلزکاری، بازرگانی فرامنطقه‌ای، تخصصی شدن پیشه‌ها، معماری طراحی‌شده، مجزا بودن بخش‌های اداری، مسکونی و صنعتی از یکدیگر و مهم‌تر از همه استفاده از مهر و موم گِلی، به‌ویژه قفل‌های گلی در پژوهش‌های مرتبط با توسعۀ نهادهای حکومتی اولیه به دست آمده است.