تمتمه، غار: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
تَمتَمه، غار <br> | تَمتَمه، غار <br>(یا: غار تمتان) | ||
غاری واقع در کوه تمتمه در ارتفاع ۱۵۰۰متری از سطح دریا در ۱۸کیلومتری جنوب غربی [[ارومیه، شهر|شهر ارومیه]]، و غرب [[ارومیه، دریاچه|دریاچۀ ارومیه]]. در این غار نشانه‌هایی از سکونت انسان در دورۀ [[پارینه سنگی|پارینه‌سنگی]] وجود دارد و برای نخستین بار پروفسور کارلتون استیونز کون<ref>Carleton Stevens Coon</ref> با کاوش آن در سال 1949م، در مورد آن دیدگاه‌هایی عرضه کرد. در این کاوش 48 قطعه مصنوعات سنگی و 2766 قطعه استخوان و دندان جانوری (شامل سمور، کفتار، روباه، اسب‌سانان، مرال، گاو وحشیي، آهو، گوسفندسانان و چند نمونۀ ديگر) به دست آمد. قدیمی‌‌ترین اسناد از سکونت انسان در [[آذربایجان غربی]] در آثار به‌دست‌آمده از این غار (مانند ابزارهای سنگی و اسکلت انسان [[نیاندرتال|نئاندرتال]]) با قدمتی بیش از 40هزار سال مشاهده می‌شود. غار دارای يک اشکوب و دو حفره است. در درون قسمت انتهايی غار، نشانه‌های دستکاری انسان برای مهياکردن اين محل برای زيستن ديده می‌شود. | غاری واقع در کوه تمتمه در ارتفاع ۱۵۰۰متری از سطح دریا در ۱۸کیلومتری جنوب غربی [[ارومیه، شهر|شهر ارومیه]]، و غرب [[ارومیه، دریاچه|دریاچۀ ارومیه]]. در این غار نشانه‌هایی از سکونت انسان در دورۀ [[پارینه سنگی|پارینه‌سنگی]] وجود دارد و برای نخستین بار پروفسور کارلتون استیونز کون<ref>Carleton Stevens Coon</ref> با کاوش آن در سال 1949م، در مورد آن دیدگاه‌هایی عرضه کرد. در این کاوش 48 قطعه مصنوعات سنگی و 2766 قطعه استخوان و دندان جانوری (شامل سمور، کفتار، روباه، اسب‌سانان، مرال، گاو وحشیي، آهو، گوسفندسانان و چند نمونۀ ديگر) به دست آمد. قدیمی‌‌ترین اسناد از سکونت انسان در [[آذربایجان غربی]] در آثار به‌دست‌آمده از این غار (مانند ابزارهای سنگی و اسکلت انسان [[نیاندرتال|نئاندرتال]]) با قدمتی بیش از 40هزار سال مشاهده می‌شود. غار دارای يک اشکوب و دو حفره است. در درون قسمت انتهايی غار، نشانه‌های دستکاری انسان برای مهياکردن اين محل برای زيستن ديده می‌شود. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۶
تَمتَمه، غار
(یا: غار تمتان)
غاری واقع در کوه تمتمه در ارتفاع ۱۵۰۰متری از سطح دریا در ۱۸کیلومتری جنوب غربی شهر ارومیه، و غرب دریاچۀ ارومیه. در این غار نشانه‌هایی از سکونت انسان در دورۀ پارینه‌سنگی وجود دارد و برای نخستین بار پروفسور کارلتون استیونز کون[۱] با کاوش آن در سال 1949م، در مورد آن دیدگاه‌هایی عرضه کرد. در این کاوش 48 قطعه مصنوعات سنگی و 2766 قطعه استخوان و دندان جانوری (شامل سمور، کفتار، روباه، اسب‌سانان، مرال، گاو وحشیي، آهو، گوسفندسانان و چند نمونۀ ديگر) به دست آمد. قدیمی‌‌ترین اسناد از سکونت انسان در آذربایجان غربی در آثار به‌دست‌آمده از این غار (مانند ابزارهای سنگی و اسکلت انسان نئاندرتال) با قدمتی بیش از 40هزار سال مشاهده می‌شود. غار دارای يک اشکوب و دو حفره است. در درون قسمت انتهايی غار، نشانه‌های دستکاری انسان برای مهياکردن اين محل برای زيستن ديده می‌شود.
- ↑ Carleton Stevens Coon