جنتیله دا فابریانو: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}جِنتیلِه دا فابریانو (ح ۱۳۷۰ـ ح ۱۴۲۷م)(Gentile da Fabriano)<br> | }} | ||
[[پرونده:Gentile da Fabriano Adoration.jpg|بندانگشتی|پرده ستایش مجوسان اثر جنتیله دا فابریانو]] | |||
جِنتیلِه دا فابریانو (ح ۱۳۷۰ـ ح ۱۴۲۷م)(Gentile da Fabriano)<br> | |||
(نام اصلی: نیکولو دی جووانّی دی ماسیو<ref>Niccolo di Giovanni di Massio</ref>) نقاش ایتالیایی. نقاشی‌های محرابی<ref>altarpieces</ref> و دیوارنگاره<ref>fresco</ref>هایی به‌شیوۀ گوتیک<ref>Gothic </ref>، و مستقل از روش‌های معمولِ زمان در [[فلورانس]]<ref>Florence</ref>، نقاشی کرد. در [[ونیز]]، فلورانس، [[سینا، شهر|سیِنا]]<ref>Siena </ref>، اورویتو<ref>Orvieto </ref>، و [[رم، شهر|رُم]] فعال بود و با نقاشانی همچون [[پیسانلو (ح ۱۳۹۵ـ ح ۱۴۵۵م)|پیسانِلّو]]<ref>Pisanello</ref> و یاکوپو بِلّینی<ref>Jacopo Bellini </ref> همکاری داشت. پردۀ ''ستایش مجوسان''<ref>''Adoration of the Magi'' </ref> (۱۴۲۳م؛ موزۀ [[اوفیتسی]]<ref>Uffizi </ref>، فلورانس)، که برای کلیسای سانتا ترینیتا<ref>Santa Trinità</ref> در فلورانس اجرا کرد، نمونۀ شاخصی است از غنا در پرداخت جزئیات و رنگ‌آمیزی. جنتیله از ۱۴۰۸ تا ۱۴۱۴م در ونیز بر دیوارنگاره‌های کاخ دوجه<ref>Doge’s Palace </ref> کار کرد، و استادِ یاکوپو بلّینی بود. تابلوی ''مریم عذرا با قدیسان''<ref>''Madonna with Saints'' </ref> (برلین)، و نقاشی محرابی خانوادۀ کواراتِزی<ref>Quaratesi </ref> (۱۴۲۵م) از دیگر آثار شاخص اوست، که لتۀ میانی آن، ''مریم عذرا و مسیح کودک''<ref>''Madonna and Child'' </ref>، اکنون در مجموعۀ سلطنتی بریتانیا<ref>British Royal Collection </ref>؛ و دو لتۀ جانبی و باقی لته‌ها در نگارخانه‌های اوفیتسی، و واتیکان نگهداری می‌شوند. آخرین کارش یک سلسله دیوارنگاره (اکنون از بین رفته است) برای صومعۀ سان جووانی<ref>S Giovanni </ref> در لاترانو<ref>Laterano</ref>، رُم، بود. این سلسله نقاشی را پیسانِلّو به اتمام رساند، که خود از گوتیک جنتیله تأثیر داشت.<!--16098500--> | |||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۰۵
| جنتیله دا فابریانو Gentile da Fabriano | |
|---|---|
| زادروز |
ح ۱۳۷۰م |
| درگذشت | ح ۱۴۲۷م |
| ملیت | ایتالیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| سبک | گوتیک |
| آثار | پرده ستایش مجوسان (۱۴۲۳م؛ موزه اوفیتسی، فلورانس)؛ دیوارنگاره های کاخ دوجه؛ تابلوی مریم عذرا با قدیسان (برلین) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
جِنتیلِه دا فابریانو (ح ۱۳۷۰ـ ح ۱۴۲۷م)(Gentile da Fabriano)
(نام اصلی: نیکولو دی جووانّی دی ماسیو[۱]) نقاش ایتالیایی. نقاشی‌های محرابی[۲] و دیوارنگاره[۳]هایی به‌شیوۀ گوتیک[۴]، و مستقل از روش‌های معمولِ زمان در فلورانس[۵]، نقاشی کرد. در ونیز، فلورانس، سیِنا[۶]، اورویتو[۷]، و رُم فعال بود و با نقاشانی همچون پیسانِلّو[۸] و یاکوپو بِلّینی[۹] همکاری داشت. پردۀ ستایش مجوسان[۱۰] (۱۴۲۳م؛ موزۀ اوفیتسی[۱۱]، فلورانس)، که برای کلیسای سانتا ترینیتا[۱۲] در فلورانس اجرا کرد، نمونۀ شاخصی است از غنا در پرداخت جزئیات و رنگ‌آمیزی. جنتیله از ۱۴۰۸ تا ۱۴۱۴م در ونیز بر دیوارنگاره‌های کاخ دوجه[۱۳] کار کرد، و استادِ یاکوپو بلّینی بود. تابلوی مریم عذرا با قدیسان[۱۴] (برلین)، و نقاشی محرابی خانوادۀ کواراتِزی[۱۵] (۱۴۲۵م) از دیگر آثار شاخص اوست، که لتۀ میانی آن، مریم عذرا و مسیح کودک[۱۶]، اکنون در مجموعۀ سلطنتی بریتانیا[۱۷]؛ و دو لتۀ جانبی و باقی لته‌ها در نگارخانه‌های اوفیتسی، و واتیکان نگهداری می‌شوند. آخرین کارش یک سلسله دیوارنگاره (اکنون از بین رفته است) برای صومعۀ سان جووانی[۱۸] در لاترانو[۱۹]، رُم، بود. این سلسله نقاشی را پیسانِلّو به اتمام رساند، که خود از گوتیک جنتیله تأثیر داشت.