نارویک: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref>، بر کرانۀ آبدرۀ اوفوت<ref>Ofot </ref> در شمال [[نروژ]]<ref>Norway</ref>، با 21,580 نفر جمعیت (۲۰۲۴) و 3,432 کیلومتر مربع مساحت. [[آلمان]]، برای اطمینان از عرضۀ [[سنگ آهن]] تولیدی منطقه، در آوریل ۱۹۴۰ نارویک را تصرف کرد. یک ناوگان کوچک بریتانیایی در ۱۳ آوریل ۱۹۴۰ راه خود را به آبدرۀ نارویک گشود و چهار ناوشکن آلمانی را غرق کرد. قوای بریتانیایی، فرانسوی، لهستانی، و نروژی در ۲۸ مه بندر نارویک را از آلمانی‌ها باز پس گرفتند، اما در ۱۰ ژوئن مجبور به ترک آن‌جا شدند تا بتوانند اوضاع روبه وخامت [[متفقین]] را در جاهای دیگر [[اروپا، قاره|اروپا]] کمی بهبود بخشند. در [[جنگ جهانی دوم]]<ref>World War II</ref>، نارویک ویران شد، اما پس از جنگ آن را دوباره ساختند. ساخت راه‌آهن اوفوتن<ref>Fjord Ofoten </ref>، که در ۱۹۰۳ تکمیل شد، عامل شکوفایی شهر نارویک بود. رونق اقتصادی نارویک، که بندر آن در هیچ زمانی از سال یخ نمی‌بندد، بر پایۀ صادرات سنگ آهن از معادن [[کیرونا]]<ref>Kiruna </ref> در [[لاپلاند]]<ref>Lapland </ref> [[سوید|سوئد]] بود. امّا، کاهش صادرات سنگ آهن باعث رشد و گسترش صنایع و حرفه‌های دیگری شد، که از آن جمله‌اند: مهندسی مکانیک و الکترونیک، چاپ، بازیافت زباله، مشاوره، پژوهش، و گردشگری با یک پیست اسکی در نزدیکی فاگرنسفیل<ref>Fagernesfjell</ref>.