دیکس، اوتو (۱۸۹۱ـ۱۹۶۹): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه | {{جعبه زندگینامه | ||
|عنوان =اوتو دیکس | |عنوان =اوتو دیکس | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}} | }} | ||
[[پرونده:20246600-3.jpg|بندانگشتی|پرده فلاندر اثر اوتو دیکس]] | |||
دیکس، اوتو (۱۸۹۱ـ۱۹۶۹)(Dix, Otto)<br /> | |||
نقاش آلمانی. از نمایندگان واقع‌گرایی خشن<ref>harsh realism | |||
</ref> متداول در [[آلمان]] دهۀ ۱۹۲۰، و نیز هم‌بستۀ گروه عینیت جدید<ref>Neue Sachlichkeit </ref> بود. به‌سبب نقاشی‌های اضطراب‌آمیزش در توصیف زندگی روسپیان، جنایات جنسی، و نیز مجموعۀ پرقدرتی از صحنه‌های جهنمی جنگ شهرت یافت؛ از آن جمله پردۀ ''فلاندر''<ref>''Flanders'' </ref> (۱۹۳۴ـ۱۹۳۶م؛ نگارخانۀ ملی، [[برلین]]<ref>Nationalgalerie, Berlin </ref>) درخور ذکر است که از رمان «''آتش''<ref>''Le Feu''</ref>»، اثر [[باربوس، هانری (۱۸۷۳ـ۱۹۳۵)|هانری باربوس]]<ref> Henri Barbusse </ref> تأثیر دارد. دیکس تک‌چهره‌ساز قابلی نیز بود، چنان که در تابلوی ''دکتر هاینریش اشتادلمان''<ref>''Dr. Heinrich Stadelmann''</ref> (۱۹۲۰م، نگارخانۀ هنری اونتاریو<ref> Art Gallery of Ontario </ref>، [[تورنتو]]<ref>Torento </ref>) مشهود است. همچنین آثاری تمثیلی<ref>allegorical </ref>، به‌شیوه‌ای یادآور شیوۀ استادان فلاندری<ref>Flemish </ref> و ایتالیایی قرن ۱۶م نقاشی کرد. | |||
دیکس در آکادمی درسدن<ref>Dresden </ref> و دوسلدورف<ref>Dusseldorf </ref> هنر آموخت؛ آثار آغازینش نفوذ [[کوکوشکا، اسکار (۱۸۸۶ـ۱۹۸۰)|کوکوشکا]]<ref>Kokoschka </ref> و [[فتوریسم]]<ref>Futurism </ref> ایتالیایی را آشکار می‌سازند. در ۱۹۳۳م نازی‌ها مانع تدریس دیکس در آکادمی هنر درِسدن<ref>Dresden Art Academy </ref> شدند، و لفظ انحطاط‌طلب<ref>decadent | |||
</ref> را به او نسبت دادند. تجربیّات تلخش در دوران خدمت سربازی در جنگ جهانی اول، و هنگام اسارت (۱۹۴۵ـ۱۹۴۶م)، وحشتی عمیق از درگیری مسلّحانه در وجودش پدید آورد. | |||
| | ||
نسخهٔ ۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۷
| اوتو دیکس Otto Dix | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۹۱م |
| درگذشت | ۱۹۶۹م |
| ملیت | آلمانی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در هنر در آکادمی درسدن و دوسلدورف |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | پرده فلاندر (۱۹۳۴ـ۱۹۳۶؛ نگارخانه ملی، برلین)؛ دکتر هاینریش اشتادلمان (۱۹۲۰، نگارخانه هنری اونتاریو۸، تورنتو۹) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
دیکس، اوتو (۱۸۹۱ـ۱۹۶۹)(Dix, Otto)
نقاش آلمانی. از نمایندگان واقع‌گرایی خشن[۱] متداول در آلمان دهۀ ۱۹۲۰، و نیز هم‌بستۀ گروه عینیت جدید[۲] بود. به‌سبب نقاشی‌های اضطراب‌آمیزش در توصیف زندگی روسپیان، جنایات جنسی، و نیز مجموعۀ پرقدرتی از صحنه‌های جهنمی جنگ شهرت یافت؛ از آن جمله پردۀ فلاندر[۳] (۱۹۳۴ـ۱۹۳۶م؛ نگارخانۀ ملی، برلین[۴]) درخور ذکر است که از رمان «آتش[۵]»، اثر هانری باربوس[۶] تأثیر دارد. دیکس تک‌چهره‌ساز قابلی نیز بود، چنان که در تابلوی دکتر هاینریش اشتادلمان[۷] (۱۹۲۰م، نگارخانۀ هنری اونتاریو[۸]، تورنتو[۹]) مشهود است. همچنین آثاری تمثیلی[۱۰]، به‌شیوه‌ای یادآور شیوۀ استادان فلاندری[۱۱] و ایتالیایی قرن ۱۶م نقاشی کرد.
دیکس در آکادمی درسدن[۱۲] و دوسلدورف[۱۳] هنر آموخت؛ آثار آغازینش نفوذ کوکوشکا[۱۴] و فتوریسم[۱۵] ایتالیایی را آشکار می‌سازند. در ۱۹۳۳م نازی‌ها مانع تدریس دیکس در آکادمی هنر درِسدن[۱۶] شدند، و لفظ انحطاط‌طلب[۱۷] را به او نسبت دادند. تجربیّات تلخش در دوران خدمت سربازی در جنگ جهانی اول، و هنگام اسارت (۱۹۴۵ـ۱۹۴۶م)، وحشتی عمیق از درگیری مسلّحانه در وجودش پدید آورد.