رمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴): تفاوت میان نسخه‌ها

Allan Ramsay
آلن رمزی; Allan Ramsay
زادروز	۱۷۱۳م;
درگذشت	۱۷۸۴م
ملیت	اسکاتلندی
شغل و تخصص اصلی	نقاش
آثار	همسر نقاش (۱۷۵۵؛ نگارخانه ملی اسکاتلند، ادینبورگ)
گروه مقاله	نگارگری و مجسمه‌سازی جهان

دیداریویکی‌متن

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۰

رَمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴م) (Ramsay, Allan)

نقاش اسکاتلندی. نقاشی را در ادینبورگ^[۱] و سپس در ایتالیا آموخت، و آنگاه در لندن اقامت گزید. در این شهر از کامیاب‌ترین تک‌چهره‌سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰م نقاش جورج سوم شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک‌چهره‌سازی‌هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می‌شوند، همچون شاهکارش، تابلوی همسر نقاش^[۲] (۱۷۵۵م؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند^[۳]، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی^[۴]. برخلاف نقاش معاصر جوان‌ترش جاشوا رِینولدز^[۵]، بیش از ابهت، به متانت مدل‌هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ^[۶] برگرفته از اتودهایش در ناپل و رم را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از سولیمنا^[۷] و باتونی^[۸] الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک روکوکو^[۹]ی فرانسوی آثار ناتیه^[۱۰]، پرونو^[۱۱]، و کانتن دو لا تور^[۱۲] شد. از دهۀ ۱۷۶۰م، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده‌سازان^[۱۳]» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن^[۱۴]، سپرد، و به علایق ادبی‌اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون^[۱۵] شد.

↑ Edinburgh
↑ Artist’s Wife
↑ National Gallery of Scotland
↑ Margaret Lindsay
↑ Joshua Reynolds
↑ baroque
↑ Solimena
↑ Batoni
↑ rococo
↑ Nattier
↑ Perronneau
↑ Quentin de la Tour
↑ drapery men
↑ Joseph van Hacken
↑ Dr Johnson

[1] Edinburgh

[2] Artist’s Wife

[3] National Gallery of Scotland

[4] Margaret Lindsay

[5] Joshua Reynolds

[6] roque

[7] Solimena

[8] Batoni

[9] rococo

[10] Nattier

[11] Perronneau

[12] Quentin de la Tour

[13] rapery men

[14] Joseph van Hacken

[15] Dr Johnson

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

@@ خط ۲۸: / خط ۲۸: @@
 |باشگاه =
 }}
-رَمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴)
+رَمزی، آلن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴م) (Ramsay, Allan)<br /> [[پرونده:Ramsay, Allan.jpg|بندانگشتی|تک‌چهره همسر نقاش]]
-(Ramsay, Allan)<br />
-[[پرونده:Ramsay, Allan.jpg|بندانگشتی|تک‌چهره همسر نقاش]]
 نقاش اسکاتلندی. نقاشی را در [[ادینبورگ]]<ref>Edinburgh
-</ref> و سپس در [[ایتالیا]] آموخت، و آنگاه در [[لندن (انگلستان)|لندن]] اقامت گزید. در این شهر از کامیاب‌ترین تک‌چهره‌سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰ نقاش [[جورج سوم]] شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک‌چهره‌سازی‌هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می‌شوند، همچون شاهکارش، تابلوی ''همسر نقاش''<ref>Artist’s Wife</ref> (۱۷۵۵؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند<ref> National Gallery of Scotland</ref>، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی<ref> Margaret Lindsay</ref>. برخلاف نقاش معاصر جوان‌ترش [[رینولدز، جاشوا (۱۷۲۳ـ۱۷۹۲)|جاشوا رِینولدز]]<ref> Joshua Reynolds</ref>، بیش از ابهت، به متانت مدل‌هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ<ref> baroque</ref> برگرفته از اتودهایش در ناپل و رم را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از سولیمنا<ref> Solimena</ref> و باتونی<ref> Batoni </ref> الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک [[روکوکو]]<ref>rococo </ref>ی فرانسوی آثار [[ناتیه، ژان مارک (۱۶۸۵ـ۱۷۶۶)|ناتیه]]<ref>Nattier </ref>، پرونو<ref>Perronneau </ref>، و کانتن دو لا تور<ref>Quentin de la Tour </ref> شد. از دهۀ ۱۷۶۰، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده‌سازان<ref>drapery men</ref>» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن<ref> Joseph van Hacken</ref>، سپرد، و به علایق ادبی‌اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون<ref> Dr Johnson</ref> شد.
+</ref> و سپس در [[ایتالیا]] آموخت، و آنگاه در [[لندن (انگلستان)|لندن]] اقامت گزید. در این شهر از کامیاب‌ترین تک‌چهره‌سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰م نقاش [[جورج سوم]] شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک‌چهره‌سازی‌هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می‌شوند، همچون شاهکارش، تابلوی ''همسر نقاش''<ref>Artist’s Wife</ref> (۱۷۵۵م؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند<ref> National Gallery of Scotland</ref>، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی<ref> Margaret Lindsay</ref>. برخلاف نقاش معاصر جوان‌ترش [[رینولدز، جاشوا (۱۷۲۳ـ۱۷۹۲)|جاشوا رِینولدز]]<ref> Joshua Reynolds</ref>، بیش از ابهت، به متانت مدل‌هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ<ref> baroque</ref> برگرفته از اتودهایش در [[ناپل]] و [[رم، شهر|رم]] را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از [[سولیمنا، فرانچسکو (۱۶۵۷ـ۱۷۴۷)|سولیمنا]]<ref> Solimena</ref> و [[باتونی، پومپیو (۱۷۰۸ـ۱۷۸۷)|باتونی]]<ref> Batoni </ref> الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک [[روکوکو]]<ref>rococo </ref>ی فرانسوی آثار [[ناتیه، ژان مارک (۱۶۸۵ـ۱۷۶۶)|ناتیه]]<ref>Nattier </ref>، پرونو<ref>Perronneau </ref>، و کانتن دو لا تور<ref>Quentin de la Tour </ref> شد. از دهۀ ۱۷۶۰م، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده‌سازان<ref>drapery men</ref>» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن<ref> Joseph van Hacken</ref>، سپرد، و به علایق ادبی‌اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون<ref> Dr Johnson</ref> شد.
 &nbsp;