روستی، دانته گابریل (۱۸۲۸ـ۱۸۸۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
دیداریویکی‌متن
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱۹: خط ۱۹:
|سمت =
|سمت =
|جوایز و افتخارات =
|جوایز و افتخارات =
|آثار =کودکی مریم عذرا (۱۸۴۹)؛ بشارت بر تو ای خدمتکار خداوند (۱۸۵۰) (هر دو در نگارخانه تیت)؛ اشعار (۱۸۷۰)
|آثار =بئاتا بئاتریکس (۱۸۴۶م)، کودکی مریم عذرا (۱۸۴۹م)؛ بشارت بر تو ای خدمتکار خداوند (۱۸۵۰م) (هر دو در نگارخانه تیت)؛ اشعار (۱۸۷۰م)
|خویشاوندان سرشناس =
|خویشاوندان سرشناس =کریستینا روسّتی (خواهر)
|گروه مقاله =ادبیات غرب
|گروه مقاله =نگارگری و مجسمه سازی جهان
|دوره =
|دوره =
|فعالیت های مهم =
|فعالیت های مهم =
خط ۲۷: خط ۲۷:
|پست تخصصی =
|پست تخصصی =
|باشگاه =
|باشگاه =
}}روسِّتی، دانْتِه گابْریِل (۱۸۲۸ـ۱۸۸۲)(Rossetti, Dante Gabriel)<br/> [[File:22167100.jpg|thumb|تابلوي بئا بئاتريکس]]
}}روسِّتی، دانته گابریل (۱۸۲۸ـ۱۸۸۲م)(Rossetti, Dante Gabriel)<br/> [[File:22167100.jpg|thumb|تابلوي بئا بئاتريکس (۱۸۴۶م) اثر دانته گابریل روستی]]


نقاش و شاعر انگلیسی. در پایه‌گذاری انجمن اخوت پیشارافائلی<ref>Pre-Raphaelite Brotherhood </ref> در ۱۸۴۸، شرکت داشت. علاوه‌بر صحنه‌های رمانتیکِ<ref>romantic </ref> قرون وسطایی<ref>medieval </ref>، شمار بسیاری تک‌چهرۀ آرمانی از زنان کشید؛ ازجمله تابلوی ''بئاتا بئاتریکس''<ref>''Beata Beatrix ''</ref> (۱۸۴۶). ''دوشیزۀ فرخنده''<ref>''The Blessed Damozel''</ref>&nbsp;(۱۸۵۰) از اشعار اوست. خواهرش کریستینا روسّتی<ref> Christina Rossett</ref> نیز شاعر بود. انجمن اخوت پیشارافائلی را با دو نقاش دیگر، جان اِوِرت میلی<ref>John Everett Millais</ref> و هولمن هانت<ref> Holman Hunt </ref>، تأسیس کرد، اما خودش فقط دو اثر پیشارافائلی آفرید: ''کودکیِ مریم عذرا''<ref>''The Girlhood Of Mary Virgin''</ref> (۱۸۴۹) و ''بشارت بر تو ای خدمتکار خداوند''<ref> ''Ecce Ancilla Domini''</ref> (۱۸۵۰) که هر دو در نگارخانۀ تیت<ref> Tate Gallery</ref> نگهداری می‌شوند. از آن پس، از به‌نمایش‌گذاشتن آثارش امتناع ورزید و سبکی وسیع‌تر، و دست‌مایه‌هایی شخصی‌تر را پروراند که از اشعارش مایه می‌گرفت. جان راسکینِ<ref> John Ruskin</ref> منتقد، از دوستانش بود، که کمک کرد روستّی در نقاشی به‌شهرت برسد. با ویلیام ماریس<ref> William Morris </ref>، شاعر و هنرمند، و همسر ماریس، جِین<ref>Jane </ref> نیز دوستی داشت؛ همسر ماریس معشوقۀ روسّتی، و موضوع بسیاری از آثارش شد. از ۱۸۵۷ تا ۱۸۵۸ با ادوارد برن‌ـ‌جونز<ref>Edward Burne-Jones </ref> و ویلیام ماریس دیوارنگاره<ref>fresco </ref>هایی برای اتحادیۀ آکسفورد<ref>Oxford Union </ref> پدید آورد، و دومین دورۀ آثار پیشارافائلی‌اش را با جنبش هنرها و صنایع دستی<ref>Arts and Crafts Movement </ref> آغاز کرد. مجموعه‌شعرهایش، با نام ''اشعار''<ref>''Poems ''</ref> (۱۸۷۰) را از گور همسرش الیزابت سیدال<ref>Elizabeth Siddal</ref> (۱۸۳۴ـ۱۸۶۲) بیرون آوردند؛ این اثر، «مکتب شعر شهوانی» خوانده شد و انتقاد بسیاری را برانگیخت.
نقاش و شاعر انگلیسی. در پایه‌گذاری انجمن اخوت پیشارافائلی<ref>Pre-Raphaelite Brotherhood </ref> در ۱۸۴۸م، شرکت داشت. علاوه‌بر صحنه‌های رمانتیکِ<ref>romantic </ref> قرون وسطایی<ref>medieval </ref>، شمار بسیاری تک‌چهرۀ آرمانی از زنان کشید؛ ازجمله تابلوی ''بئاتا بئاتریکس''<ref>''Beata Beatrix ''</ref> (۱۸۴۶م). ''دوشیزۀ فرخنده''<ref>''The Blessed Damozel''</ref> (۱۸۵۰م) از اشعار اوست. خواهرش [[روستی، کریستینا (۱۸۳۰ـ۱۸۹۴)|کریستینا روسّتی]]<ref> Christina Rossett</ref> نیز شاعر بود. انجمن اخوت پیشارافائلی را با دو نقاش دیگر، [[میلی، جان اورت (۱۸۲۹ـ۱۸۹۶)|جان اِوِرت میلی]]<ref>John Everett Millais</ref> و [[هانت، هولمن (۱۸۲۷ـ۱۹۱۰)|هولمن هانت]]<ref> Holman Hunt </ref>، تأسیس کرد، اما خودش فقط دو اثر پیشارافائلی آفرید: ''کودکیِ مریم عذرا''<ref>''The Girlhood Of Mary Virgin''</ref> (۱۸۴۹م) و ''بشارت بر تو ای خدمتکار خداوند''<ref> ''Ecce Ancilla Domini''</ref> (۱۸۵۰م) که هر دو در [[نگارخانه تیت|نگارخانۀ تیت]]<ref> Tate Gallery</ref> نگهداری می‌شوند. از آن پس، از به‌نمایش‌گذاشتن آثارش امتناع ورزید و سبکی وسیع‌تر، و دست‌مایه‌هایی شخصی‌تر را پروراند که از اشعارش مایه می‌گرفت. [[راسکین، جان (۱۸۱۹ـ۱۹۰۰)|جان راسکینِ]]<ref> John Ruskin</ref> منتقد، از دوستانش بود، که کمک کرد روستّی در نقاشی به‌شهرت برسد. با ویلیام ماریس<ref> William Morris </ref>، شاعر و هنرمند، و همسر ماریس، جِین<ref>Jane </ref> نیز دوستی داشت؛ همسر ماریس معشوقۀ روسّتی، و موضوع بسیاری از آثارش شد. از ۱۸۵۷ تا ۱۸۵۸م با [[برن ـ جونز، ادوارد (۱۸۳۳ـ۱۸۹۸)|ادوارد برن‌ـ‌جونز]]<ref>Edward Burne-Jones </ref> و ویلیام ماریس دیوارنگاره<ref>fresco </ref>هایی برای اتحادیۀ آکسفورد<ref>Oxford Union </ref> پدید آورد، و دومین دورۀ آثار پیشارافائلی‌اش را با جنبش هنرها و صنایع دستی<ref>Arts and Crafts Movement </ref> آغاز کرد. مجموعه‌شعرهایش، با نام ''اشعار''<ref>''Poems ''</ref> (۱۸۷۰م) را از گور همسرش الیزابت سیدال<ref>Elizabeth Siddal</ref> (۱۸۳۴ـ۱۸۶۲م) بیرون آوردند؛ این اثر، «مکتب شعر شهوانی» خوانده شد و انتقاد بسیاری را برانگیخت.


&nbsp;
&nbsp;

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۱ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۵

دانته گابریل روستی
Dante Gabriel Rossetti
زادروز ۱۸۲۸م
درگذشت ۱۸۸۲م
ملیت انگلیسی
شغل و تخصص اصلی نقاش
شغل و تخصص های دیگر شاعر
آثار بئاتا بئاتریکس (۱۸۴۶م)، کودکی مریم عذرا (۱۸۴۹م)؛ بشارت بر تو ای خدمتکار خداوند (۱۸۵۰م) (هر دو در نگارخانه تیت)؛ اشعار (۱۸۷۰م)
گروه مقاله نگارگری و مجسمه سازی جهان
خویشاوندان سرشناس کریستینا روسّتی (خواهر)

روسِّتی، دانته گابریل (۱۸۲۸ـ۱۸۸۲م)(Rossetti, Dante Gabriel)

تابلوي بئا بئاتريکس (۱۸۴۶م) اثر دانته گابریل روستی

نقاش و شاعر انگلیسی. در پایه‌گذاری انجمن اخوت پیشارافائلی[۱] در ۱۸۴۸م، شرکت داشت. علاوه‌بر صحنه‌های رمانتیکِ[۲] قرون وسطایی[۳]، شمار بسیاری تک‌چهرۀ آرمانی از زنان کشید؛ ازجمله تابلوی بئاتا بئاتریکس[۴] (۱۸۴۶م). دوشیزۀ فرخنده[۵] (۱۸۵۰م) از اشعار اوست. خواهرش کریستینا روسّتی[۶] نیز شاعر بود. انجمن اخوت پیشارافائلی را با دو نقاش دیگر، جان اِوِرت میلی[۷] و هولمن هانت[۸]، تأسیس کرد، اما خودش فقط دو اثر پیشارافائلی آفرید: کودکیِ مریم عذرا[۹] (۱۸۴۹م) و بشارت بر تو ای خدمتکار خداوند[۱۰] (۱۸۵۰م) که هر دو در نگارخانۀ تیت[۱۱] نگهداری می‌شوند. از آن پس، از به‌نمایش‌گذاشتن آثارش امتناع ورزید و سبکی وسیع‌تر، و دست‌مایه‌هایی شخصی‌تر را پروراند که از اشعارش مایه می‌گرفت. جان راسکینِ[۱۲] منتقد، از دوستانش بود، که کمک کرد روستّی در نقاشی به‌شهرت برسد. با ویلیام ماریس[۱۳]، شاعر و هنرمند، و همسر ماریس، جِین[۱۴] نیز دوستی داشت؛ همسر ماریس معشوقۀ روسّتی، و موضوع بسیاری از آثارش شد. از ۱۸۵۷ تا ۱۸۵۸م با ادوارد برن‌ـ‌جونز[۱۵] و ویلیام ماریس دیوارنگاره[۱۶]هایی برای اتحادیۀ آکسفورد[۱۷] پدید آورد، و دومین دورۀ آثار پیشارافائلی‌اش را با جنبش هنرها و صنایع دستی[۱۸] آغاز کرد. مجموعه‌شعرهایش، با نام اشعار[۱۹] (۱۸۷۰م) را از گور همسرش الیزابت سیدال[۲۰] (۱۸۳۴ـ۱۸۶۲م) بیرون آوردند؛ این اثر، «مکتب شعر شهوانی» خوانده شد و انتقاد بسیاری را برانگیخت.

 

  1. ↑ Pre-Raphaelite Brotherhood
  2. ↑ romantic
  3. ↑ medieval
  4. ↑ Beata Beatrix
  5. ↑ The Blessed Damozel
  6. ↑ Christina Rossett
  7. ↑ John Everett Millais
  8. ↑ Holman Hunt
  9. ↑ The Girlhood Of Mary Virgin
  10. ↑ Ecce Ancilla Domini
  11. ↑ Tate Gallery
  12. ↑ John Ruskin
  13. ↑ William Morris
  14. ↑ Jane
  15. ↑ Edward Burne-Jones
  16. ↑ fresco
  17. ↑ Oxford Union
  18. ↑ Arts and Crafts Movement
  19. ↑ Poems
  20. ↑ Elizabeth Siddal
برگرفته از «https://wikijoo.ir/index.php?title=روستی،_دانته_گابریل_(۱۸۲۸ـ۱۸۸۲)&oldid=2010193679»