ریبرا، خوزه د (۱۵۹۱ـ۱۶۵۲): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
ریبِرا، خوزه دِ ( | {{جعبه زندگینامه|عنوان=خوزه د ریبرا|نام=Jose de Ribera|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۵۹۱م|تاریخ مرگ=۱۶۵۲م|دوره زندگی=|ملیت=اسپانیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=شهادت برتولمای حواری (ح ۱۶۳۹م؛ پرادو، مادرید)، پسر پاچنبری (۱۶۵۲م؛ لوور، پاریس)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}ریبِرا، خوزه دِ (۱۵۹۱ـ۱۶۵۲م) | ||
(Ribera, Jose de) | |||
[[File:22202800.jpg|thumb|تابلوي پسر پاچبري، اثر خوزه د ريبرا]] | [[File:22202800.jpg|thumb|تابلوي پسر پاچبري، اثر خوزه د ريبرا]] | ||
نقاش اسپانیایی. از | نقاش اسپانیایی. از ۱۶۱۶م در [[ایتالیا]] تحت حمایت نایب‌السلطنه‌های ناپل، کار کرد. آثار آغازینش از [[کاراوادجو، میکل آنجلو (۱۵۷۳ـ۱۶۱۰)|کاراوادجو]]<ref>Caravaggio | ||
</ref> | </ref> متأثرند؛ ولی رنگ‌هایش رفته‌رفته روشن‌تر شدند. پیکره‌های تمام‌قد بسیاری از قدیسان و شخصیت‌های اساطیری<ref>mythological </ref> را به‌تصویر کشید؛ صحنه‌های زندگی روزمره<ref>genre scenes</ref> هم نقاشی کرد، بی‌آن‌که پیش‌طرحی برای آن‌ها تهیه کرده باشد. اگرچه هرگز از به‌کاربردن سایه‌های قهوه‌ای صرف‌نظر نکرد، در آثار پخته‌ترش ازجمله ''شهادت بَرتولمای حواری<ref>Martyrdom of St Bartholomew</ref>'' (ح ۱۶۳۹م؛ [[پرادو]]<ref>Prado </ref>، [[مادرید، شهر|مادرید]]) به رنگ‌های پرمایه‌تر و درخشان‌تر گرایید. تابلوی ''پسر پاچنبری<ref>Boy with a Club Foot</ref>'' (۱۶۵۲م؛ [[لوور]]<ref>Louvre </ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) از آخرین آثارش، و شاهکاری در واقع‌گرایی<ref>realism </ref> است. ریبرا در اطراف [[والنسیا، شهر (اسپانیا)|والنسیا]] به‌دنیا آمد، و از قرار معلوم در نوجوانی نزد [[ریوالتا، فرانسیسکو (۱۵۶۵ـ۱۶۲۸)|فرانسیسکو ریوالتا]]<ref>Francisco Ribalta</ref> نقاشی آموخت؛ اما در ۱۶۱۶م در [[ناپل]] سکونت گزید و بیشتر عمر را در آن‌جا گذراند. در آن زمان ناپل تحت سلطۀ اسپانیا بود، و بسیاری از آثارش به اسپانیا بازمی‌گشت. شاید ریبرا بود که سایه‌روشن‌کاری و رویکرد کاراوادجویی در نقاشی را به میهنش معرفی کرد. ریبرا همچون ریوالتا، و متأثر از روح زمانه و کشورش، تصویرهای غم‌انگیزی از صحنه‌های شکنجه و شهادت پدید آورد. با این حال این زمره آثار ریبرا متنوع‌ترند، زیرا در خلق آن‌ها از نمونه‌های عادی اتود برمی‌داشت. طبیعت‌گراییِ<ref>naturalism </ref> برگرفته از کاراوادجو در اتودهایش، با «آرمان‌گراییِ<ref>idealism </ref>» مکتب بولونیا<ref>School of Bologna</ref> در تقابل است.<br/> <!--22202800--> | ||
[[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | [[Category:نگارگری و مجسمه سازی جهان]] [[Category:پیش از قرن 20 - اشخاص]] | ||
نسخهٔ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۳
| خوزه د ریبرا Jose de Ribera | |
|---|---|
| زادروز |
۱۵۹۱م |
| درگذشت | ۱۶۵۲م |
| ملیت | اسپانیایی |
| شغل و تخصص اصلی | نقاش |
| آثار | شهادت برتولمای حواری (ح ۱۶۳۹م؛ پرادو، مادرید)، پسر پاچنبری (۱۶۵۲م؛ لوور، پاریس) |
| گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
ریبِرا، خوزه دِ (۱۵۹۱ـ۱۶۵۲م)
(Ribera, Jose de)
نقاش اسپانیایی. از ۱۶۱۶م در ایتالیا تحت حمایت نایب‌السلطنه‌های ناپل، کار کرد. آثار آغازینش از کاراوادجو[۱] متأثرند؛ ولی رنگ‌هایش رفته‌رفته روشن‌تر شدند. پیکره‌های تمام‌قد بسیاری از قدیسان و شخصیت‌های اساطیری[۲] را به‌تصویر کشید؛ صحنه‌های زندگی روزمره[۳] هم نقاشی کرد، بی‌آن‌که پیش‌طرحی برای آن‌ها تهیه کرده باشد. اگرچه هرگز از به‌کاربردن سایه‌های قهوه‌ای صرف‌نظر نکرد، در آثار پخته‌ترش ازجمله شهادت بَرتولمای حواری[۴] (ح ۱۶۳۹م؛ پرادو[۵]، مادرید) به رنگ‌های پرمایه‌تر و درخشان‌تر گرایید. تابلوی پسر پاچنبری[۶] (۱۶۵۲م؛ لوور[۷]، پاریس) از آخرین آثارش، و شاهکاری در واقع‌گرایی[۸] است. ریبرا در اطراف والنسیا به‌دنیا آمد، و از قرار معلوم در نوجوانی نزد فرانسیسکو ریوالتا[۹] نقاشی آموخت؛ اما در ۱۶۱۶م در ناپل سکونت گزید و بیشتر عمر را در آن‌جا گذراند. در آن زمان ناپل تحت سلطۀ اسپانیا بود، و بسیاری از آثارش به اسپانیا بازمی‌گشت. شاید ریبرا بود که سایه‌روشن‌کاری و رویکرد کاراوادجویی در نقاشی را به میهنش معرفی کرد. ریبرا همچون ریوالتا، و متأثر از روح زمانه و کشورش، تصویرهای غم‌انگیزی از صحنه‌های شکنجه و شهادت پدید آورد. با این حال این زمره آثار ریبرا متنوع‌ترند، زیرا در خلق آن‌ها از نمونه‌های عادی اتود برمی‌داشت. طبیعت‌گراییِ[۱۰] برگرفته از کاراوادجو در اتودهایش، با «آرمان‌گراییِ[۱۱]» مکتب بولونیا[۱۲] در تقابل است.