الشامل فی المذهب

الشامِل فِی المَذهب
(یا: الشّامل فی فروع‌الشّافعیّة) کتابی به عربی، در فقه شافعی تألیف ابونصر عبدالسّید بن محمد معروف به ابن صبّاغ یا صاحب‌الشّامل، در نیمۀ اول قرن ۲‌ق. به گفتۀ ابن خلکان الشامل از بهترین کتاب‌های شافعی است که نقل‌های آن بسیار صحیح و دلیل‌های آن بسیار محکم است. این اثر از همان آغاز مورد توجه بوده است. شروح و تعلیقات فراوان دارد. ابوبکر محمد بن احمد شاشی، عثمان بن عبدالملک کردی و ابن خطیب جبرین از شارحان آنند. گویا الشّامل را ابن صباغ در نظامیۀ بغداد تدریس می‌کرده است، زیرا ابوبکر شاشی که متن الشّامل را از نویسنده در نظامیه تعلیم گرفته بود آن را با نام حلیةالعلما بمعرفةالفقها برای خلیفه المستظهربالله تلخیص کرده بود. در برخی منابع، نام مؤلف با نام ابوطاهر محمد بن عبدالواحد، که او نیز به ابن صباغ معروف است، خلط شده است.