سولاژ، پیر (۱۹۱۹): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:25282300-5.jpg|بندانگشتی|تابلوی کمپوزیسیون (1988م) اثر پیر سولاژ]] | |||
[[پرونده:25282300-6.jpg|بندانگشتی|تابلوی کمپوزیسیون (1959م) اثر پیر سولاژ]] | |||
[[پرونده:25282300-7.jpg|بندانگشتی|پیر سولاژ]] | |||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=پیر سولاژ|نام=Pierre Soulages|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۱۹م|تاریخ مرگ=2022م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش انتزاعگرا، حکاک|شغل و تخصص های دیگر=مجسمهساز|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=تابلوی رنگروغنی کمپوزیسیون (۱۹۵۴م، موزه هنرهای معاصر تهران)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}سولاژ، پیر (۱۹۱۹-2022م)(Soulages, Pierre) | |||
نقاش انتزاعگرا<ref>abstract</ref>، حکاک و مجسمهساز فرانسوی. در ۱۹۴۶م در [[پاریس، شهر|پاریس]] اقامت گزید و استودیوی شخصی خود را ساخت. اولین نمایشگاه خود را در سالن مستقلها<ref>Salon des Indépendants</ref> برگزار کرد و سپس آثارش را علاوه بر پاریس، در [[برلین]]، [[نیویورک]] و لندن بهنمایش گذاشت. عناصر انتزاعی تیرۀ تقریباً تکفام را بهگونهای بهکار میبَرد که شکافهای روشنِ نورِ پسزمینه، در لابهلای ستونهای تیرهرنگ، جلوهای از فضا را القا کنند؛ ازجمله تابلوی رنگروغنی ''کمپوزیسیون''<ref>''Composition''</ref> (۱۹۵۴م، [[موزه هنرهای معاصر|موزۀ هنرهای معاصر تهران]]<ref>Tehran Museum of Contemporary Art</ref>). | |||
به دلیل استفادهی مکررش از عناصر تیرهفام، «نقاش رنگ سیاه» لقب گرفته است. | به دلیل استفادهی مکررش از عناصر تیرهفام، «نقاش رنگ سیاه» لقب گرفته است. | ||
نسخهٔ ۲۹ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۸
پیر سولاژ Pierre Soulages | |
---|---|
زادروز |
۱۹۱۹م |
درگذشت | 2022م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش انتزاعگرا، حکاک |
شغل و تخصص های دیگر | مجسمهساز |
آثار | تابلوی رنگروغنی کمپوزیسیون (۱۹۵۴م، موزه هنرهای معاصر تهران) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
سولاژ، پیر (۱۹۱۹-2022م)(Soulages, Pierre)
نقاش انتزاعگرا[۱]، حکاک و مجسمهساز فرانسوی. در ۱۹۴۶م در پاریس اقامت گزید و استودیوی شخصی خود را ساخت. اولین نمایشگاه خود را در سالن مستقلها[۲] برگزار کرد و سپس آثارش را علاوه بر پاریس، در برلین، نیویورک و لندن بهنمایش گذاشت. عناصر انتزاعی تیرۀ تقریباً تکفام را بهگونهای بهکار میبَرد که شکافهای روشنِ نورِ پسزمینه، در لابهلای ستونهای تیرهرنگ، جلوهای از فضا را القا کنند؛ ازجمله تابلوی رنگروغنی کمپوزیسیون[۳] (۱۹۵۴م، موزۀ هنرهای معاصر تهران[۴]).
به دلیل استفادهی مکررش از عناصر تیرهفام، «نقاش رنگ سیاه» لقب گرفته است.