المحرر فی فروع الشافعیه

المُحرّر فی فروع الشافعیّه
(یا: المحرّر فی‌الفروع) تألیف ابوالقاسم عبدالکریم بن محمد رافعی قزوینی، کتابی به عربی در فقه شافعیه. اثری بسیار معروف و معتبر در میان شافعیان، که از منابع پرمحتوا و مرجع آنان به‌شمار می‌رود. مؤلف که خود فقیهی پرآوازه بود، کوشید تا بر آرای مشهور در فقه شافعی تأکید کند. شرح، حاشیه و تلخیص آن همواره مورد توجه فقیهان شافعی بوده است. کشف‌الدرر فی شرح‌المحرر اثر قاضی شهاب‌الدین حصکفی؛ الوضوح فی شرح‌المحرر اثر ابوبکر کورانی، مشهور به مصنف؛ شرح نورالدین علی بن یحیی زیادی و شرح شیخ ابوبکر شهرزوری، ازجمله شروحی است که بر این اثر نوشته‌اند. پرآوازه‌ترین شرح آن را محیی‌الدین یحیی بن شرف نووی با نام المنهاج الطالبین فی مختصر‌المحرر نوشت که بسیار بدان توجه شد و شروح فراوان دارد. المحرر بارها تلخیص شده است؛ مانند صنف‌الایجاز فی شرح‌المحرر اثر تاج‌الدین کرمانی معروف به اصفهیدی. در فقه امامیه و حنبلیه نیز کتابی به همین نام اثر ابوالعباس احمد بن فهدحلی و ابوالبرکات ابن تیمیه در دست است.