پینتر، هارولد (۱۹۳۰ـ۲۰۰۸): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
[[پرونده:13262300-1.jpg|بندانگشتی|هارولد پینتر]] | [[پرونده:13262300-1.jpg|بندانگشتی|هارولد پینتر]] | ||
[[پرونده:13262300-3.jpg|بندانگشتی|هارولد پینتر]] | [[پرونده:13262300-3.jpg|بندانگشتی|هارولد پینتر]] | ||
پینتر، هارولد ( | پینتر، هارولد (۱۹۳۰ـ۲۰۰۸م)(Pinter, Harold)<br /> | ||
نمایشنامهنویس انگلیسی، برندۀ جایزۀ نوبل | نمایشنامهنویس انگلیسی، برندۀ جایزۀ نوبل ۲۰۰۵م. در آغاز بازیگر بود و در نوشتن تراژدی ـ کُمدی گُسست روابط، که کلاً به سبک تئاتر پوچی<ref>absurd</ref> است، مانند ''جشن تولد''<ref>''The Birth Party'' </ref> (۱۹۵۸) و ''سرایدار''<ref>''The Caretaker''</ref> (۱۹۶۰)، تخصص دارد. نمایشنامههای بعدی او عبارتاند از ''بازگشت به خانه''<ref>''The Homecoming'' </ref> (۱۹۶۵)، ''زمانهای قدیم''<ref>''Old Times'' </ref> (۱۹۷۱)، ''خیانت''<ref>''Betrayal'' </ref> (۱۹۷۸)، ''مهتاب''<ref>''Moonlight'' </ref> (۱۹۳۳)، و ''جشن''<ref>''Celebration''</ref> (۲۰۰۰) که اجرای آن در مارس ۲۰۰۰ در تئاتر آلمیدا<ref>''Almeida theatre'' </ref>ی [[لندن (انگلستان)|لندن]] آغاز شد. گزیدههای او، ''صداهای گوناگون: نثر، شعر، سیاست ۱۹۴۸ تا ۱۹۹۸''<ref>Various Voices: Prose, Poetry, Politics, 1948-1998</ref>، در ۱۹۹۸ انتشار یافت. به دلیل بیماری نتوانست در مراسم اهدای جایزۀ نوبل در [[سوئد]] شرکت کند، ولی در فیلمی که فرستاد سیاست [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] را در نیمه دوم قرن بیستم تا روزگار پینتر بهشدت به نقد کشید. این سخنرانی را یکی از مهمترین اسناد فرهنگی و اجتماعی علیه سیاستهای دولت امریکا، که آن را فریبکارانه میخواند، دانستهاند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۳
هارولد پینتر Harold Pinter | |
---|---|
زادروز |
۱۹۳۰م |
درگذشت | ۲۰۰۸م |
ملیت | انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | نمایشنامهنویس |
آثار | خیانت (۱۹۷۸)؛ مهتاب (۱۹۳۳)؛ جشن (۲۰۰۰) |
گروه مقاله | تیاتر |
جوایز و افتخارات | جایزه نوبل ادبیات (۲۰۰۵) |
پینتر، هارولد (۱۹۳۰ـ۲۰۰۸م)(Pinter, Harold)
نمایشنامهنویس انگلیسی، برندۀ جایزۀ نوبل ۲۰۰۵م. در آغاز بازیگر بود و در نوشتن تراژدی ـ کُمدی گُسست روابط، که کلاً به سبک تئاتر پوچی[۱] است، مانند جشن تولد[۲] (۱۹۵۸) و سرایدار[۳] (۱۹۶۰)، تخصص دارد. نمایشنامههای بعدی او عبارتاند از بازگشت به خانه[۴] (۱۹۶۵)، زمانهای قدیم[۵] (۱۹۷۱)، خیانت[۶] (۱۹۷۸)، مهتاب[۷] (۱۹۳۳)، و جشن[۸] (۲۰۰۰) که اجرای آن در مارس ۲۰۰۰ در تئاتر آلمیدا[۹]ی لندن آغاز شد. گزیدههای او، صداهای گوناگون: نثر، شعر، سیاست ۱۹۴۸ تا ۱۹۹۸[۱۰]، در ۱۹۹۸ انتشار یافت. به دلیل بیماری نتوانست در مراسم اهدای جایزۀ نوبل در سوئد شرکت کند، ولی در فیلمی که فرستاد سیاست امریکا را در نیمه دوم قرن بیستم تا روزگار پینتر بهشدت به نقد کشید. این سخنرانی را یکی از مهمترین اسناد فرهنگی و اجتماعی علیه سیاستهای دولت امریکا، که آن را فریبکارانه میخواند، دانستهاند.