آخا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | |||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین =Abelu | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = مازندران | |||
| شهرستان =نکا | |||
| بخش = مرکزی | |||
| موقعیت = 1 کیلومتری جنوب شرقی شهر نکا | |||
| جمعیت = 1,392نفر (1395ش) | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا =۶0متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم = برنج، گندم، جو، انواع مرکبات، تخمه آفتابگردان و تولیدات دامی | |||
| برخی بناهای مهم =امامزاده حمزهرضا از نوادگان امام رضا (ع) و آستانه آقامیررفیع | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
}} | |||
آخا (Akha) | آخا (Akha) | ||
نسخهٔ ۱۱ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۰
آخا | |
---|---|
کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
استان | مازندران |
شهرستان | نکا |
بخش | مرکزی |
جمعیت | 1,392نفر (1395ش) |
موقعیت | 1 کیلومتری جنوب شرقی شهر نکا |
ارتفاع از سطح دریا | ۶0متر |
تولیدات و صنایع مهم | برنج، گندم، جو، انواع مرکبات، تخمه آفتابگردان و تولیدات دامی |
برخی بناهای مهم | امامزاده حمزهرضا از نوادگان امام رضا (ع) و آستانه آقامیررفیع |
نام لاتین | Abelu |
آخا (Akha)
روستایی در دهستان بالالاریجان، در بخش لاریجان شهرستان آمل، استان مازندران. در فاصلۀ 75 کیلومتری جنوب شهر آمل و در ارتفاع 1۶20متری از سطح دریاهای آزاد قرار دارد. این روستا در دامنههای کوهستان البرز مرکزی، در فاصلۀ 19 کیلومتری شرق قلۀ دماوند و در 95 کیلومتری جنوب دریای خزر واقع شده است. آخا با دسترسی به جادۀ هراز به آمل، تهران و شبکۀ راههای اصلی کشور متصل است. اراضی این روستا در مناطق شرقی و جنوبی با روستاهای ترا، دینان و شمسآباد و در غرب با روستای وانه و درهرودِ هراز محدود شده است. با چندین روستای دیگر، در منطقهای درهای موسوم به «امیری» در دل رشتهکوه البرز مرکزی و در کنار رودخانۀ هراز واقع شده است. روستایی ییلاقی و خوشآبوهوا با چندین چشمه و باغهای سرسبز است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت آخا 173نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری و دامپروری است. محصولات مهم روستا شامل گندم، جو، گردو، هلو، سیب، گلابی و تولیدات دامی است. مردم آخا و دیگر روستاهای منطقۀ امیری به زبان طبری (گویش آملی) سخن میگویند.
آخا روستایی کهن است؛ آنچنان که تاریخ دو زیارتگاه آن (امامزاده قاسم و بیبیخاتون) به دورۀ صفویۀ میرسد. و از پیش از دورۀ صفویه نیز این روستا دایر بوده است.