مازاتچو، تومازو (۱۴۰۱ـ ح ۱۴۲۸م): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=تومازو مازاتچو|نام=Tommaso Masaccio|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۴۰۱م|تاریخ مرگ=ح ۱۴۲۸م|دوره زندگی=|ملیت=فلورانسی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=دیوارنگاره نمازخانه برانکاتچی، پول مالیات، اخراج آدم و حوا از بهشت، تثلیث (ح ۱۴۲۸م)، نقاشی چندلتهای برای کلیسای کرملی، پیزا (۱۴۲۶م)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:38043800-3.jpg|بندانگشتی|تابلوی پول مالیات اثر تومازو مازاتچو]] | |||
[[ | مازاتْچو، تومّازو (۱۴۰۱ـ ح ۱۴۲۸م)(Masaccio, Tommaso) | ||
نقاش فلورانسی<ref>Florentine</ref>. از پیشگامان رنسانس آغازین<ref>early Renaissance | نقاش فلورانسی<ref>Florentine</ref>. از پیشگامان رنسانس آغازین<ref>early Renaissance | ||
</ref> ایتالیا بود. دیوارنگاره<ref> fresco </ref>هایی که برای نمازخانۀ برانکاتچی<ref>Brancacci Chapel </ref> در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه<ref>Santa Maria del Carmine </ref> در فلورانس (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) اجرا کرد، گسست کاملی را از شیوههای سنتّی نشان میدهد. نخستین نقاشی بود که قواعد علمی ژرفانمایی<ref>perspective</ref> را، که برونلّسکیِ<ref> Brunelleschi </ref> معمار بهتازگی کشف کرده بود، بهکار بست و حسی از فضا و حجم را القا کرد؛ این ویژگی کیفیتی مجسمهوار به نقاشیهایش میبخشد. دیوارنگارههای مازاتچو در نمازخانۀ برانکاتچی، صحنههایی از زندگی پطرس حواری<ref>St Peter </ref> را باز مینمایند؛ ازجمله ''پول مالیات''<ref>''The Tribute Money''</ref>، و تصویر رقتانگیزی از''اخراج آدم و حوا از بهشت''<ref>''Adam and Eve’s Expulsion from Paradise''</ref>. آثار او، برخلاف آثار معلم و همکارش، مازولینو دا پانیکاله<ref> Masolino da Panicale </ref>، واجد شکوهی یادمانی، و فاقد جزئیاتِ تزیینی گوتیک<ref>Gothic </ref>اند. پیکرهای آثار مازاتچو، با بازگشت بهسبک جوتّو<ref>Giotto</ref>، توپُر و وزیناند، و به روشنی در فضایی سهبعدی استقرار دارند. از دیگر آثار مازاتچو، ''تثلیث''<ref>''Trinity'' </ref> (ح ۱۴۲۸م؛ سانتا ماریا نووِلّا<ref>Santa Maria Novella </ref>، فلورانس)، و نقاشی چندلتهای برای کلیسای کَرْمِلی<ref>Carmelite</ref>، پیزا<ref> Pisa </ref> (۱۴۲۶م؛ تقسیمشده بین نگارخانۀ ملی لندن<ref>National Gallery, London </ref>، موزۀ دولتی، برلین<ref>Staatliche Museen, Berlin </ref>، و موزۀ دی کاپودیمونته ناپل<ref>Museo di Capodimonte, Naples</ref>) درخور ذکرند. دورۀ کار او هرچند کوتاه بود، نقطۀ عطفی در تاریخ هنر ایتالیا بهشمار میرود. | </ref> [[ایتالیا]] بود. دیوارنگاره<ref> fresco </ref>هایی که برای نمازخانۀ برانکاتچی<ref>Brancacci Chapel </ref> در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه<ref>Santa Maria del Carmine </ref> در [[فلورانس]] (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) اجرا کرد، گسست کاملی را از شیوههای سنتّی نشان میدهد. نخستین نقاشی بود که قواعد علمی ژرفانمایی<ref>perspective</ref> را، که [[برونلسکی، فیلیپو (۱۳۷۷ـ۱۴۴۶م)|برونلّسکیِ]]<ref> Brunelleschi </ref> معمار بهتازگی کشف کرده بود، بهکار بست و حسی از فضا و حجم را القا کرد؛ این ویژگی کیفیتی مجسمهوار به نقاشیهایش میبخشد. دیوارنگارههای مازاتچو در نمازخانۀ برانکاتچی، صحنههایی از زندگی [[پطرس حواری (قرن ۱م)|پطرس حواری]]<ref>St Peter </ref> را باز مینمایند؛ ازجمله ''پول مالیات''<ref>''The Tribute Money''</ref>، و تصویر رقتانگیزی از ''اخراج آدم و حوا از بهشت''<ref>''Adam and Eve’s Expulsion from Paradise''</ref>. آثار او، برخلاف آثار معلم و همکارش، مازولینو دا پانیکاله<ref> Masolino da Panicale </ref>، واجد شکوهی یادمانی، و فاقد جزئیاتِ تزیینی گوتیک<ref>Gothic </ref>اند. پیکرهای آثار مازاتچو، با بازگشت بهسبک جوتّو<ref>Giotto</ref>، توپُر و وزیناند، و به روشنی در فضایی سهبعدی استقرار دارند. از دیگر آثار مازاتچو، ''[[تثلیث (نقاشی)|تثلیث]]''<ref>''Trinity'' </ref> (ح ۱۴۲۸م؛ سانتا ماریا نووِلّا<ref>Santa Maria Novella </ref>، فلورانس)، و نقاشی چندلتهای برای کلیسای کَرْمِلی<ref>Carmelite</ref>، [[پیزا، شهر|پیزا]]<ref> Pisa </ref> (۱۴۲۶م؛ تقسیمشده بین [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>، موزۀ دولتی، [[برلین]]<ref>Staatliche Museen, Berlin </ref>، و موزۀ دی کاپودیمونته ناپل<ref>Museo di Capodimonte, Naples</ref>) درخور ذکرند. دورۀ کار او هرچند کوتاه بود، نقطۀ عطفی در تاریخ هنر [[ایتالیا]] بهشمار میرود. | ||
| |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۴
تومازو مازاتچو Tommaso Masaccio | |
---|---|
زادروز |
۱۴۰۱م |
درگذشت | ح ۱۴۲۸م |
ملیت | فلورانسی |
شغل و تخصص اصلی | نقاش |
آثار | دیوارنگاره نمازخانه برانکاتچی، پول مالیات، اخراج آدم و حوا از بهشت، تثلیث (ح ۱۴۲۸م)، نقاشی چندلتهای برای کلیسای کرملی، پیزا (۱۴۲۶م) |
گروه مقاله | نگارگری و مجسمه سازی جهان |
مازاتْچو، تومّازو (۱۴۰۱ـ ح ۱۴۲۸م)(Masaccio, Tommaso)
نقاش فلورانسی[۱]. از پیشگامان رنسانس آغازین[۲] ایتالیا بود. دیوارنگاره[۳]هایی که برای نمازخانۀ برانکاتچی[۴] در کلیسای سانتا ماریا دل کارمینه[۵] در فلورانس (۱۴۲۵ـ۱۴۲۸م) اجرا کرد، گسست کاملی را از شیوههای سنتّی نشان میدهد. نخستین نقاشی بود که قواعد علمی ژرفانمایی[۶] را، که برونلّسکیِ[۷] معمار بهتازگی کشف کرده بود، بهکار بست و حسی از فضا و حجم را القا کرد؛ این ویژگی کیفیتی مجسمهوار به نقاشیهایش میبخشد. دیوارنگارههای مازاتچو در نمازخانۀ برانکاتچی، صحنههایی از زندگی پطرس حواری[۸] را باز مینمایند؛ ازجمله پول مالیات[۹]، و تصویر رقتانگیزی از اخراج آدم و حوا از بهشت[۱۰]. آثار او، برخلاف آثار معلم و همکارش، مازولینو دا پانیکاله[۱۱]، واجد شکوهی یادمانی، و فاقد جزئیاتِ تزیینی گوتیک[۱۲]اند. پیکرهای آثار مازاتچو، با بازگشت بهسبک جوتّو[۱۳]، توپُر و وزیناند، و به روشنی در فضایی سهبعدی استقرار دارند. از دیگر آثار مازاتچو، تثلیث[۱۴] (ح ۱۴۲۸م؛ سانتا ماریا نووِلّا[۱۵]، فلورانس)، و نقاشی چندلتهای برای کلیسای کَرْمِلی[۱۶]، پیزا[۱۷] (۱۴۲۶م؛ تقسیمشده بین نگارخانۀ ملی لندن[۱۸]، موزۀ دولتی، برلین[۱۹]، و موزۀ دی کاپودیمونته ناپل[۲۰]) درخور ذکرند. دورۀ کار او هرچند کوتاه بود، نقطۀ عطفی در تاریخ هنر ایتالیا بهشمار میرود.
- ↑ Florentine
- ↑ early Renaissance
- ↑ fresco
- ↑ Brancacci Chapel
- ↑ Santa Maria del Carmine
- ↑ perspective
- ↑ Brunelleschi
- ↑ St Peter
- ↑ The Tribute Money
- ↑ Adam and Eve’s Expulsion from Paradise
- ↑ Masolino da Panicale
- ↑ Gothic
- ↑ Giotto
- ↑ Trinity
- ↑ Santa Maria Novella
- ↑ Carmelite
- ↑ Pisa
- ↑ National Gallery, London
- ↑ Staatliche Museen, Berlin
- ↑ Museo di Capodimonte, Naples