ائا: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
(یا: اِنکی<ref>Enki</ref>) خدا<ref>god</ref> یا گاه الهۀ<ref>goddess</ref> ادیان بعضی از اقوام خاورمیانۀ قدیم، همچون سومری‌ها و بابلی‌ها<ref>Babylonians</ref>. ائا در کنار آنو<ref>Anu</ref> و انلیل<ref>Enlil</ref>، خدایان سه‌گانۀ اصلی آشوری‌ـ‌بابلی را تشکیل می‌دادند. او خدای دوسرِ حکمت و آب، ازجمله آپسو<ref>Apsu</ref>؛ آب‌های تحت‌الارضی، بود. بخشی انسان و بخشی دیگر ماهی بود و چنان‌که در حماسۀ گیلگمش<ref>Epic of Gilgamesh</ref> آمده است، با افسانۀ خلقت در اساطیر بابلی، که به بی‌شکلی آب‌های اولیه نظم می‌بخشید، مرتبط بود. ائا در مقام یکی از خدایان سومری، انسان را برای خدایان از گل آفرید و آدمیان را از خطر طوفانی قریب‌الوقوع آگاه ساخت که مقرر بود برای نابودی آن‌ها نازل شود. از خدایان مهم در آیین‌های جادوگری مرتبط با تزکیه و جن‌گیری و همچنین حامی هنر و صنعت‌گران بود. پرستشگاه عمده‌اش در اِریدو<ref>Eridu</ref> (تل ابوشهرین کنونی در عراق) در کنار خلیج فارس بود. پسرش، مَردوخ، خدای آفتاب بود و دو سر داشت. | (یا: اِنکی<ref>Enki</ref>) خدا<ref>god</ref> یا گاه الهۀ<ref>goddess</ref> ادیان بعضی از اقوام خاورمیانۀ قدیم، همچون سومری‌ها و بابلی‌ها<ref>Babylonians</ref>. ائا در کنار آنو<ref>Anu</ref> و انلیل<ref>Enlil</ref>، خدایان سه‌گانۀ اصلی آشوری‌ـ‌بابلی را تشکیل می‌دادند. او خدای دوسرِ حکمت و آب، ازجمله آپسو<ref>Apsu</ref>؛ آب‌های تحت‌الارضی، بود. بخشی انسان و بخشی دیگر ماهی بود و چنان‌که در حماسۀ گیلگمش<ref>Epic of Gilgamesh</ref> آمده است، با افسانۀ خلقت در اساطیر بابلی، که به بی‌شکلی آب‌های اولیه نظم می‌بخشید، مرتبط بود. ائا در مقام یکی از خدایان سومری، انسان را برای خدایان از گل آفرید و آدمیان را از خطر طوفانی قریب‌الوقوع آگاه ساخت که مقرر بود برای نابودی آن‌ها نازل شود. از خدایان مهم در آیین‌های جادوگری مرتبط با تزکیه و جن‌گیری و همچنین حامی هنر و صنعت‌گران بود. پرستشگاه عمده‌اش در اِریدو<ref>Eridu</ref> (تل ابوشهرین کنونی در عراق) در کنار خلیج فارس بود. پسرش، مَردوخ، خدای آفتاب بود و دو سر داشت. | ||
---- | |||
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۰۷
ائا (Ea)
(یا: اِنکی[۱]) خدا[۲] یا گاه الهۀ[۳] ادیان بعضی از اقوام خاورمیانۀ قدیم، همچون سومری‌ها و بابلی‌ها[۴]. ائا در کنار آنو[۵] و انلیل[۶]، خدایان سه‌گانۀ اصلی آشوری‌ـ‌بابلی را تشکیل می‌دادند. او خدای دوسرِ حکمت و آب، ازجمله آپسو[۷]؛ آب‌های تحت‌الارضی، بود. بخشی انسان و بخشی دیگر ماهی بود و چنان‌که در حماسۀ گیلگمش[۸] آمده است، با افسانۀ خلقت در اساطیر بابلی، که به بی‌شکلی آب‌های اولیه نظم می‌بخشید، مرتبط بود. ائا در مقام یکی از خدایان سومری، انسان را برای خدایان از گل آفرید و آدمیان را از خطر طوفانی قریب‌الوقوع آگاه ساخت که مقرر بود برای نابودی آن‌ها نازل شود. از خدایان مهم در آیین‌های جادوگری مرتبط با تزکیه و جن‌گیری و همچنین حامی هنر و صنعت‌گران بود. پرستشگاه عمده‌اش در اِریدو[۹] (تل ابوشهرین کنونی در عراق) در کنار خلیج فارس بود. پسرش، مَردوخ، خدای آفتاب بود و دو سر داشت.