بارو، ژان ـ لوئی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ بارو، ژان ـ لویی (۱۹۱۰ـ۱۹۹۴) را به بارو، ژان ـ لوئی منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۰۲
ژان ـ لوئی بارو Jean-Louis Barrault | |
---|---|
زادروز |
۱۹۱۰م |
درگذشت | ۱۹۹۴م |
ملیت | فرانسوی |
شغل و تخصص اصلی | کارگردان تئاتر |
شغل و تخصص های دیگر | بازیگر |
آثار | سمفونی رؤیایی (۱۹۴۲)، چرخ و فلک (۱۹۵۰)، بچههای بهشت (۱۹۴۵) |
گروه مقاله | تیاتر |
خویشاوندان سرشناس | مادلن رنو (همسرش) |
بارو، ژان ـ لوئی (۱۹۱۰ـ۱۹۹۴)(Barrault, Jean-Louis)
کارگردان تئاتر و بازیگر فرانسوی. در فیلمهایی همچون سمفونی رؤیایی[۱] (۱۹۴۲)، چرخ و فلک[۲] (۱۹۵۰)، و در نقش باپتیست[۳]، هنرمند پانتومیم، در فیلم کلاسیک بچههای بهشت[۴] (۱۹۴۵)، ساختۀ مارسل کارنه[۵]، بازی کرده است. بارو از ۱۹۴۰ تا ۱۹۴۶ تهیهکننده و مدیر تئاتر کمدی فرانسز[۶] بود و در ۱۹۴۶ با همکاری مادلن رنو[۷]، همسرش، شرکت رنو بارو[۸] را در تئاتر مارینیی[۹] تأسیس کرد. در ۱۹۵۸ مدیر تئاتر دو فرانس[۱۰] (اودئون[۱۱] سابق) شد و نمایشهای فراوانی را در آنجا بر روی صحنه برد، از جمله کرگدن[۱۲]، اثر اوژن یونسکو[۱۳]، که نقش اول را خود او بهعهده داشت. در ۱۹۶۸ به دلیل بیانیههایی که در شورشهای دانشجویی این سال منتشر ساخت از سمت خود برکنار شد؛ دانشجویان در آن شورشها ساختمان تئاتر را ویران کردند و از اتفاقات جالب توجه اینکه اجرای جدید برنامۀ افتتاحیۀ این تئاتر سرطلایی[۱۴]، اقتباسی از منظومۀ حماسی جوانان خشمگین[۱۵]، سرودۀ کلودل آخرین برنامه بارو و رنو در آنجا بود. ولی در پاریس و دیگر کشورهای جهان کار تئاتر را ادامه داد. از به یادماندنیترین این نمایشها، کریستوف کلمب[۱۶]، اثر کلودل بود که بر روی عرشۀ کشتی سانتا ماریا[۱۷] اجرا شد: بادبان کشتی را برافراشتند و از آن همچون پردۀ بزرگ سینما استفاده کردند.
- ↑ La Symphonie fantastique
- ↑ La Ronde
- ↑ Baptiste
- ↑ Les Enfants du Paradis
- ↑ Marcel Carné
- ↑ Comédie Française
- ↑ Madeleine Renaud
- ↑ Compagnie Renaud Barrault
- ↑ Marigny Theatre
- ↑ Théâtre de France
- ↑ Odéon
- ↑ Rhinocéros
- ↑ Eugène Ionesco
- ↑ Tête d’Or/Golden Head
- ↑ Angry Young Men
- ↑ Christophe Colombe
- ↑ Santa Maria