شیلتون، بن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
شیلتون، بن (2002- ) (Shelton, Ben) | شیلتون، بن (2002- ) (Shelton, Ben) | ||
(با نام کامل: بنجامین تاد شیلتون<ref>Benjamin Todd Shelton</ref>) تنیس باز امریکایی. در رده بندی انفرادی انجمن تنیس بازان حرفه ای (ای تی پی)<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> در آگوست 2024، او در رتبه ۱۳ جهان و در رده بندی دونفره در ماه مه ۲۰۲۴، در رتبه ۶۸ قرار گرفته است. پدرش برایان شیلتون<ref>Bryan Shelton</ref> تنیس باز حرفه ای سابق و مربی تنیس مردان است. مادرش نیز تنیس باز درجه یک نوجوانان، و عمویش تاد ویتسکن<ref>Todd Witsken</ref> هم تنیس باز حرفه ای بود. خواهرش، در فلوریدا تنیس کالج بازی می‌کرد. شیلتون در آتلانتا<ref>Atlanta</ref>، جورجیا<ref>Georgia</ref>، امریکا متولد شد. در کودکی نمی خواست تنیس بازی کند و فوتبال بازی می کرد. اما در 12 سالگی، به طور منظم شروع به بازی تنیس کرد و پدرش مربی او شد. بن شیلتون قهرمان مسابقات دونفره قهرمانی ملی جوانان 2016 شد. در سال ۲۰۲۱، قهرمان مسابقات جهانی تنیس بین دانشگاهی (ITA) شد. او به عنوان بهترین بازیکن ملی سال انتخاب شد. اولین حضورش در تور جهانی در ژوئیه 2022 در مسابقات آزاد آتلانتا<ref>Atlanta Open</ref> بود. هفته بعد از آن، در مسترز سین سیناتی<ref>Cincinnati Masters</ref> بازی کرد و به دور سوم رسید و کسپر رود<ref>Casper Ruud </ref> را شکست داد. | (با نام کامل: بنجامین تاد شیلتون<ref>Benjamin Todd Shelton</ref>) تنیس باز امریکایی. در رده بندی انفرادی انجمن تنیس بازان حرفه ای (ای تی پی)<ref>Association of Tennis Professionals (ATP)</ref> در آگوست 2024، او در رتبه ۱۳ جهان و در رده بندی دونفره در ماه مه ۲۰۲۴، در رتبه ۶۸ قرار گرفته است. پدرش برایان شیلتون<ref>Bryan Shelton</ref> تنیس باز حرفه ای سابق و مربی تنیس مردان است. مادرش نیز تنیس باز درجه یک نوجوانان، و عمویش تاد ویتسکن<ref>Todd Witsken</ref> هم تنیس باز حرفه ای بود. خواهرش، در فلوریدا تنیس کالج بازی می‌کرد. شیلتون در آتلانتا<ref>Atlanta</ref>، جورجیا<ref>Georgia</ref>، امریکا متولد شد. در کودکی نمی خواست تنیس بازی کند و فوتبال بازی می کرد. اما در 12 سالگی، به طور منظم شروع به بازی تنیس کرد و پدرش مربی او شد. بن شیلتون قهرمان مسابقات دونفره قهرمانی ملی جوانان 2016 شد. در سال ۲۰۲۱، قهرمان مسابقات جهانی تنیس بین دانشگاهی (ITA) شد. او به عنوان بهترین بازیکن ملی سال انتخاب شد. اولین حضورش در تور جهانی در ژوئیه 2022 در مسابقات آزاد آتلانتا<ref>Atlanta Open</ref> بود. هفته بعد از آن، در مسترز سین سیناتی<ref>Cincinnati Masters</ref> بازی کرد و به دور سوم رسید و کسپر رود<ref>Casper Ruud </ref> را شکست داد. در ژوئیه ۲۰۲۲، شیلتون به اولین فینال چلنجر<ref>Challenger final</ref> خود رسید اما از وو یبینگ<ref>Wu Yibing</ref> شکست خورد. یک هفته بعد، او در ایندی چلنجر<ref>Indy Challenger</ref> به نیمه نهایی رسید و پیروز شد. در ۲۰۲۲، و پس از شکست دادن دنیس کودلا<ref>Denis Kudla</ref>، به سومین فینال چلنجر خود رسید و در اکتبر ۲۰۲۲، به جمع ۱۶۰ نفر برتر رده بندر راه یافت. او در آگوست 2022، حرفه ای شد. در مسابقات مسترز رولکس شانگهای در سال ۲۰۲۳، او برای اولین بار به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات مسترز 1000 امتیازی رسید و پس از شکست دادن یانیک سینر، دومین برد بزرگ دوران حرفه‌ای خود را به دست آورد و به اولین فینال خود رسید و نخستین عنوانش را در مسابقات قهرمانی تنیس آزاد ژاپن در سال 2023 به دست آورد. او ششمین بار قهرمان شد و در اکتبر 2023 به جمع 15 نفر برتر رده بندی انفرادی رسید. در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2024، به اولین فینال زمین خاکی خود رسید. او دومین عنوان حرفه‌ای خود را به دست آورد و اولین بار روی خاک رس، جوان‌ترین قهرمان از زمان اندی رادیک در سال 2002 شد. در نتیجه، در آوریل 2024 به رتبه 14 انفرادی جهان رسید و پیش از تیلور فریتز بازیکن شماره یک امریکا شد. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۲۳، آزاد سین سیناتی ۲۰۲۴، و مسترز شانگهای ۲۰۲۳؛ راه یابی به مرحله نیمه نهایی مسابقات آزاد امریکا ۲۰۲۳. | ||
در ژوئیه ۲۰۲۲، شیلتون به اولین فینال چلنجر<ref>Challenger final</ref> خود رسید اما از وو یبینگ<ref>Wu Yibing</ref> شکست خورد. یک هفته بعد، او در ایندی چلنجر<ref>Indy Challenger</ref> به نیمه نهایی رسید و پیروز شد. در ۲۰۲۲، و پس از شکست دادن دنیس کودلا<ref>Denis Kudla</ref>، به سومین فینال چلنجر خود رسید و در اکتبر ۲۰۲۲، به جمع ۱۶۰ نفر برتر رده بندر راه یافت. او در آگوست 2022، حرفه ای شد. | |||
در مسابقات مسترز رولکس شانگهای در سال ۲۰۲۳، او برای اولین بار به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات مسترز 1000 امتیازی رسید و پس از شکست دادن یانیک سینر، دومین برد بزرگ دوران حرفه‌ای خود را به دست آورد و به اولین فینال خود رسید و نخستین عنوانش را در مسابقات قهرمانی تنیس آزاد ژاپن در سال 2023 به دست آورد. او ششمین بار قهرمان | |||
در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2024، | |||
نسخهٔ ۲۹ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۵۵
شیلتون، بن (2002- ) (Shelton, Ben)
(با نام کامل: بنجامین تاد شیلتون[۱]) تنیس باز امریکایی. در رده بندی انفرادی انجمن تنیس بازان حرفه ای (ای تی پی)[۲] در آگوست 2024، او در رتبه ۱۳ جهان و در رده بندی دونفره در ماه مه ۲۰۲۴، در رتبه ۶۸ قرار گرفته است. پدرش برایان شیلتون[۳] تنیس باز حرفه ای سابق و مربی تنیس مردان است. مادرش نیز تنیس باز درجه یک نوجوانان، و عمویش تاد ویتسکن[۴] هم تنیس باز حرفه ای بود. خواهرش، در فلوریدا تنیس کالج بازی می‌کرد. شیلتون در آتلانتا[۵]، جورجیا[۶]، امریکا متولد شد. در کودکی نمی خواست تنیس بازی کند و فوتبال بازی می کرد. اما در 12 سالگی، به طور منظم شروع به بازی تنیس کرد و پدرش مربی او شد. بن شیلتون قهرمان مسابقات دونفره قهرمانی ملی جوانان 2016 شد. در سال ۲۰۲۱، قهرمان مسابقات جهانی تنیس بین دانشگاهی (ITA) شد. او به عنوان بهترین بازیکن ملی سال انتخاب شد. اولین حضورش در تور جهانی در ژوئیه 2022 در مسابقات آزاد آتلانتا[۷] بود. هفته بعد از آن، در مسترز سین سیناتی[۸] بازی کرد و به دور سوم رسید و کسپر رود[۹] را شکست داد. در ژوئیه ۲۰۲۲، شیلتون به اولین فینال چلنجر[۱۰] خود رسید اما از وو یبینگ[۱۱] شکست خورد. یک هفته بعد، او در ایندی چلنجر[۱۲] به نیمه نهایی رسید و پیروز شد. در ۲۰۲۲، و پس از شکست دادن دنیس کودلا[۱۳]، به سومین فینال چلنجر خود رسید و در اکتبر ۲۰۲۲، به جمع ۱۶۰ نفر برتر رده بندر راه یافت. او در آگوست 2022، حرفه ای شد. در مسابقات مسترز رولکس شانگهای در سال ۲۰۲۳، او برای اولین بار به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات مسترز 1000 امتیازی رسید و پس از شکست دادن یانیک سینر، دومین برد بزرگ دوران حرفه‌ای خود را به دست آورد و به اولین فینال خود رسید و نخستین عنوانش را در مسابقات قهرمانی تنیس آزاد ژاپن در سال 2023 به دست آورد. او ششمین بار قهرمان شد و در اکتبر 2023 به جمع 15 نفر برتر رده بندی انفرادی رسید. در مسابقات قهرمانی زمین خاکی مردان ایالات متحده در سال 2024، به اولین فینال زمین خاکی خود رسید. او دومین عنوان حرفه‌ای خود را به دست آورد و اولین بار روی خاک رس، جوان‌ترین قهرمان از زمان اندی رادیک در سال 2002 شد. در نتیجه، در آوریل 2024 به رتبه 14 انفرادی جهان رسید و پیش از تیلور فریتز بازیکن شماره یک امریکا شد. از دیگر عناوین و افتخارات اوست: رسیدن به مرحله یک چهارم نهایی مسابقات آزاد استرالیا ۲۰۲۳، آزاد سین سیناتی ۲۰۲۴، و مسترز شانگهای ۲۰۲۳؛ راه یابی به مرحله نیمه نهایی مسابقات آزاد امریکا ۲۰۲۳.