طنز تلخ: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
طنز تلخ (black humour) | طنز تلخ (black humour) | ||
طنز مبتنی بر نابهنجاری، ماتمزدگی، یا هراسانگیزی. اغلب دارای ویژگی هجایی است. | طنز مبتنی بر نابهنجاری، ماتمزدگی، یا هراسانگیزی. اغلب دارای ویژگی هجایی است. «''یک پیشنهاد کوچک''<ref>''A Modest Proposal''</ref>» (۱۷۲۹م) اثر [[جاناتان سویفت|جاناتان سوئیفت]]<ref>Jonathan Swift </ref> را نمونۀ ممتاز طنز تلخ میدانند، که در آن غذاخوردنِ کودکان ایرلندی راهی برای کاهش فقر در این کشور قلمداد میشود. آثار [[بکت، ساموئل|ساموئل بکت]]<ref>Samuel Beckett </ref>، نمایشهای لنی بروس<ref>Lenny Bruce </ref>، کمدین امریکایی، فیلمهای [[کوینتین تارانتینو (۱۹۶۳)|کوئنتین تارانتینو]]<ref>Quentin Tarantino </ref> و طرحهای [[جرالد اسکارف]]<ref>Gerald Scarfe </ref> از نمونههای قرن بیستمی آن بهشمار میروند. طنز تلخ از عناصر مهم در تئاتر پوچی<ref>Theatre of the Absurd</ref> است. | ||
---- | ---- |
نسخهٔ ۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۰
طنز تلخ (black humour)
طنز مبتنی بر نابهنجاری، ماتمزدگی، یا هراسانگیزی. اغلب دارای ویژگی هجایی است. «یک پیشنهاد کوچک[۱]» (۱۷۲۹م) اثر جاناتان سوئیفت[۲] را نمونۀ ممتاز طنز تلخ میدانند، که در آن غذاخوردنِ کودکان ایرلندی راهی برای کاهش فقر در این کشور قلمداد میشود. آثار ساموئل بکت[۳]، نمایشهای لنی بروس[۴]، کمدین امریکایی، فیلمهای کوئنتین تارانتینو[۵] و طرحهای جرالد اسکارف[۶] از نمونههای قرن بیستمی آن بهشمار میروند. طنز تلخ از عناصر مهم در تئاتر پوچی[۷] است.