دابودشت، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | | نام فارسی = | ||
|نام لاتین = | |نام لاتین =Dabodasht | ||
| نام قدیمی = | | نام قدیمی = | ||
| نام دیگر = | | نام دیگر =ادیبی محله | ||
| استان = مازندران | | استان = مازندران | ||
| شهرستان = | | شهرستان =آمل | ||
| بخش = | | بخش = دابودشت | ||
| موقعیت = فاصله | | موقعیت = فاصله 10 کیلومتری شرق شهر آمل | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 1,758نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = | | نوع اقلیم =معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا =40متر | ||
| تولیدات و صنایع مهم = برنج، مرکبات، | | تولیدات و صنایع مهم = برنج، انواع مرکبات، سبزی و میوه‌هایی همچون سیب و گلابی | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
دابودشت، شهر (Dabodasht) | دابودشت، شهر (Dabodasht) | ||
(یا: ادیبی محله) مرکز بخش دابودشت شهرستان | (یا: ادیبی محله) مرکز بخش دابودشت [[آمل، شهرستان|شهرستان آمل]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 10 کیلومتری شرق [[آمل، شهر|شهر آمل]]، 63 کیلومتری غرب [[ساری، شهر|شهر ساری]]، و در ارتفاع 40متری از سطح آب‌های آزاد واقع شده است. در دامنۀ شمالی رشته‌کوه‌های البرز میان دشت‌های سرسبز، در 189 کیلومتری شمال غربی شهر تهران قرار دارد. از شمال به شهرستان فریدونکنار، از جنوب به [[بابل، شهرستان|شهرستان بابل]]، از غرب به شهرستان آمل، و از شرق به شهرستان بابل محدود می‌شود. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. میانگین دما، بارش و رطوبت سالانه‌اش به ترتیب 17.5 درجه، 671 میلی‌متر و بیش از 70 درصد است. رودهای هراز، چاله‌رود، کاری، کتلکش، و سیلت در آن جریان دارند. رود کتلکش در اطراف قلعه‌کش برای آبیاری شالیزارها و مزارع روستاییان استفاده می‌شود. تپۀ باستانی قلعه‌کش در جنوب غربی و غرب روستای قلعه‌کش از توابع دابودشت با 17هکتار مساحت و بقایایی از دوران پیش از تاریخ است. عمده محصولات آن برنج، انواع [[مرکبات]]، سبزی و میوه‌هایی همچون [[سیب]] و [[گلابی]] است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دارکلا 1,758نفر بوده است. شرکت صنعتی تجهیزات مدارس دنیای فلز آمل در دابودشت است. مردم دابودشت به گویش آملی صحبت می‌کنند، که گویشی از زبان مازندرانی است. | ||
در قدیم، دابو مقر پادشاهی به نام اسپهبد دابو، از پادشاهان نامدار مازندران و گیلان، بوده است. در اردیبهشت ۱۳۸۴ش روستای درویش‌خیل مرکز بخش دابودشت، پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوارمحله و وسکل از توابع همین بخش، تبدیل به شهر شد. | در قدیم، دابو مقر پادشاهی به نام اسپهبد دابو، از پادشاهان نامدار مازندران و گیلان، بوده است. در اردیبهشت ۱۳۸۴ش روستای درویش‌خیل مرکز بخش دابودشت، پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوارمحله و وسکل از توابع همین بخش، تبدیل به شهر شد. | ||
نسخهٔ ۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۳۱
| دابودشت، شهر | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | آمل |
| بخش | دابودشت |
| نام دیگر | ادیبی محله |
| جمعیت | 1,758نفر (1395ش) |
| موقعیت | فاصله 10 کیلومتری شرق شهر آمل |
| نوع اقلیم | معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب |
| ارتفاع از سطح دریا | 40متر |
| تولیدات و صنایع مهم | برنج، انواع مرکبات، سبزی و میوه‌هایی همچون سیب و گلابی |
| نام لاتین | Dabodasht |
دابودشت، شهر (Dabodasht)
(یا: ادیبی محله) مرکز بخش دابودشت شهرستان آمل، استان مازندران. در فاصلۀ 10 کیلومتری شرق شهر آمل، 63 کیلومتری غرب شهر ساری، و در ارتفاع 40متری از سطح آب‌های آزاد واقع شده است. در دامنۀ شمالی رشته‌کوه‌های البرز میان دشت‌های سرسبز، در 189 کیلومتری شمال غربی شهر تهران قرار دارد. از شمال به شهرستان فریدونکنار، از جنوب به شهرستان بابل، از غرب به شهرستان آمل، و از شرق به شهرستان بابل محدود می‌شود. اقلیم آن معتدل مایل به گرم و نیمه‌مرطوب است. میانگین دما، بارش و رطوبت سالانه‌اش به ترتیب 17.5 درجه، 671 میلی‌متر و بیش از 70 درصد است. رودهای هراز، چاله‌رود، کاری، کتلکش، و سیلت در آن جریان دارند. رود کتلکش در اطراف قلعه‌کش برای آبیاری شالیزارها و مزارع روستاییان استفاده می‌شود. تپۀ باستانی قلعه‌کش در جنوب غربی و غرب روستای قلعه‌کش از توابع دابودشت با 17هکتار مساحت و بقایایی از دوران پیش از تاریخ است. عمده محصولات آن برنج، انواع مرکبات، سبزی و میوه‌هایی همچون سیب و گلابی است. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت دارکلا 1,758نفر بوده است. شرکت صنعتی تجهیزات مدارس دنیای فلز آمل در دابودشت است. مردم دابودشت به گویش آملی صحبت می‌کنند، که گویشی از زبان مازندرانی است.
در قدیم، دابو مقر پادشاهی به نام اسپهبد دابو، از پادشاهان نامدار مازندران و گیلان، بوده است. در اردیبهشت ۱۳۸۴ش روستای درویش‌خیل مرکز بخش دابودشت، پس از تجمیع با روستاهای حلال‌خوارمحله و وسکل از توابع همین بخش، تبدیل به شهر شد.