بیانیه های سوررئالیسم: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
بَیانیه‌های سوررِئالیسم (Manifestes du surralisme) | بَیانیه‌های سوررِئالیسم (Manifestes du surralisme) | ||
دو بیانیه (مانیفست) از آندره برتون<ref>Andre Breton | دو بیانیه (مانیفست) از [[برتون، آندره (۱۸۹۶ـ۱۹۶۶)|آندره برتون]]<ref>Andre Breton | ||
</ref>، به زبان فرانسوی، حاوی آرای او دربارۀ جنبش سوررئالیسم در دهۀ | </ref>، به زبان فرانسوی، حاوی آرای او دربارۀ جنبش [[سورریالیسم|سوررئالیسم]] در دهۀ ۱۹۲۰م، بیانیۀ نخست منتشرشده در ۱۹۲۴م و بیانیۀ دوم منتشرشده در ۱۹۲۹م. بیانیۀ اول اعلام زایشِ این جنبش و ترسیم‌کنندۀ خط مشی اصلی نهضت سوررئالیسم در نظر برتون است. اساسی‌ترین نکتۀ آن برچیدن تعصبات و ضدیت با هرگونه رئالیسم در هنر است که برتون آن را مسئول فقر زبان می‌داند. بیانیۀ دوم لحنی تندتر و جدلی‌تر دارد، و جنبش را به مرحلۀ فعالیت سیاسی فرامی‌برد. از مشخصه‌های اصلی این بیانیه، همبستگی با مفاهیم [[ماتریالیسم تاریخی]] است؛ چرا که در آن چهرۀ حامی سوررئالیسم از [[فروید، زیگموند (۱۸۵۶ـ۱۹۳۹)|زیگموند فروید]]<ref>Zigmund Freud </ref> به [[مارکس، کارل (۱۸۱۸ـ۱۸۸۳)|کارل مارکس]]<ref>Karl Marx</ref> تغییر می‌یابد. برتون با انتشار ضمیمه‌ای بر این دو بیانیه، با عنوانِ ''دربارۀ سوررئالیسم با آثار ارزنده''''اش'' (۱۹۵۳م)، بر مواضع اولیۀ خود پای فشرد. این بیانیه‌ها، جدا از اعتباری که دارند، به‌سبب بازیگوشی‌های بلاغی نیز درخورِ تأمل‌اند. | ||
<br/> <!--12444400--> | <br/> <!--12444400--> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:هنر]] [[Category:مکاتب، جریان ها و نظریه ها]] | [[Category:هنر]] [[Category:مکاتب، جریان ها و نظریه ها]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۷
بَیانیه‌های سوررِئالیسم (Manifestes du surralisme)
دو بیانیه (مانیفست) از آندره برتون[۱]، به زبان فرانسوی، حاوی آرای او دربارۀ جنبش سوررئالیسم در دهۀ ۱۹۲۰م، بیانیۀ نخست منتشرشده در ۱۹۲۴م و بیانیۀ دوم منتشرشده در ۱۹۲۹م. بیانیۀ اول اعلام زایشِ این جنبش و ترسیم‌کنندۀ خط مشی اصلی نهضت سوررئالیسم در نظر برتون است. اساسی‌ترین نکتۀ آن برچیدن تعصبات و ضدیت با هرگونه رئالیسم در هنر است که برتون آن را مسئول فقر زبان می‌داند. بیانیۀ دوم لحنی تندتر و جدلی‌تر دارد، و جنبش را به مرحلۀ فعالیت سیاسی فرامی‌برد. از مشخصه‌های اصلی این بیانیه، همبستگی با مفاهیم ماتریالیسم تاریخی است؛ چرا که در آن چهرۀ حامی سوررئالیسم از زیگموند فروید[۲] به کارل مارکس[۳] تغییر می‌یابد. برتون با انتشار ضمیمه‌ای بر این دو بیانیه، با عنوانِ دربارۀ سوررئالیسم با آثار ارزنده‌اش (۱۹۵۳م)، بر مواضع اولیۀ خود پای فشرد. این بیانیه‌ها، جدا از اعتباری که دارند، به‌سبب بازیگوشی‌های بلاغی نیز درخورِ تأمل‌اند.