بی پایانی جهان هستی و جهان های جزئی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
بی‌پایانی جهانِ هستی و جهان‌های جزئی (De l\'infinito universo et mondi)<br/> کتابی فلسفی دربارۀ مراحل کشفِ حقیقت و درک شهودیِ وحدت جهان بی‌پایان هستی، نوشتۀ جوردانو برونو<ref>Giordano Bruno | بی‌پایانی جهانِ هستی و جهان‌های جزئی (De l\'infinito universo et mondi)<br/> کتابی فلسفی دربارۀ مراحل کشفِ حقیقت و درک شهودیِ وحدت جهان بی‌پایان هستی، نوشتۀ [[برونو، جوردانو (۱۵۴۸ـ۱۶۰۰)|جوردانو برونو]]<ref>Giordano Bruno | ||
</ref>، منتشرشده در | </ref>، منتشرشده در ۱۵۸۴م. این کتاب، از یک نامه، سه قصیده و پنج محاورۀ مابعدالطبیعی تشکیل می‌شود. خواننده در این اثر با دو بی‌پایانی روبه‌رو است؛ جهان هستیِ بی‌پایان و جهانِ جزئیِ بی‌شمار. برونو پس از تشریح گذار آدمی از سه مرحلۀ مابعدالطبیعی، شهود حقیقت یگانه و نامتناهی، و تعمیق این شهود با علم کیهان‌شناسی، معنای جهان بی‌پایان هستی را توضیح می‌دهد و بر آن است که چون خداوند قادر است نه فقط این جهان بلکه جهان‌های بی‌پایان دیگر را بیافریند، خود را به جهانی متناهی محدود نکرده و بی‌نهایت جهان‌های جزئی آفریده است. این جهان‌های جزئی در نهایت جهانِ بی‌پایانِ هستی را در فضایی بی‌کران تشکیل می‌دهند. این اثر به‌واقع نقدی بر اندیشۀ ارسطو، مبنی بر کران‌مندی و پایان‌پذیری جهان هستی، است. | ||
<br/> <!--12447100--> | <br/> <!--12447100--> | ||
---- | ---- | ||
[[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]] | [[Category:فلسفه ، منطق و کلام]] [[Category:فلسفه غرب – اشخاص، آثار و مکاتب]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۲
بی‌پایانی جهانِ هستی و جهان‌های جزئی (De l\'infinito universo et mondi)
کتابی فلسفی دربارۀ مراحل کشفِ حقیقت و درک شهودیِ وحدت جهان بی‌پایان هستی، نوشتۀ جوردانو برونو[۱]، منتشرشده در ۱۵۸۴م. این کتاب، از یک نامه، سه قصیده و پنج محاورۀ مابعدالطبیعی تشکیل می‌شود. خواننده در این اثر با دو بی‌پایانی روبه‌رو است؛ جهان هستیِ بی‌پایان و جهانِ جزئیِ بی‌شمار. برونو پس از تشریح گذار آدمی از سه مرحلۀ مابعدالطبیعی، شهود حقیقت یگانه و نامتناهی، و تعمیق این شهود با علم کیهان‌شناسی، معنای جهان بی‌پایان هستی را توضیح می‌دهد و بر آن است که چون خداوند قادر است نه فقط این جهان بلکه جهان‌های بی‌پایان دیگر را بیافریند، خود را به جهانی متناهی محدود نکرده و بی‌نهایت جهان‌های جزئی آفریده است. این جهان‌های جزئی در نهایت جهانِ بی‌پایانِ هستی را در فضایی بی‌کران تشکیل می‌دهند. این اثر به‌واقع نقدی بر اندیشۀ ارسطو، مبنی بر کران‌مندی و پایان‌پذیری جهان هستی، است.
- ↑ Giordano Bruno