اسفنج: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohammadi2 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اِسفَنج (sponge) | اِسفَنج (sponge)[[File:11298500.jpg|thumb|اِسفَنج]]هر یک از [[بی مهرگان|بی‌مهرگان]]<ref>invertebrate | ||
</ref> سادۀ کیسه‌مانند، از شاخه اسفنج‌ها (منفذداران)<ref>porifera | </ref> سادۀ کیسه‌مانند، از شاخه اسفنج‌ها (منفذداران)<ref>porifera | ||
</ref>. معمولاً دریایی‌اند. اسفنج بدنی توخالی دارد. حفرۀ داخلی بدن با سلول‌هایی تاژک‌دار مفروش شده است و حرکات شلاق‌مانند آن‌ها سبب چرخش آب و ورود جریان ذرات غذایی می‌شود. دیوارۀ بدن با [[ | </ref>. معمولاً دریایی‌اند. اسفنج بدنی توخالی دارد. حفرۀ داخلی بدن با سلول‌هایی تاژک‌دار مفروش شده است و حرکات شلاق‌مانند آن‌ها سبب چرخش آب و ورود جریان ذرات غذایی می‌شود. دیوارۀ بدن با [[پروتئین]]، نظیر اسفنج حمام، یا سوزن‌های کوچک، یا [[سیلیس]]، یا شبکه‌ای از [[کربنات کلسیم]] استحکام یافته است. در ۱۹۹۸، [[فسیل]] اسفنج‌هایی در [[چین]] کشف و توصیف شد که فقط یک میلی‌متر طول داشتند. بنابه تخمین سن آن‌ها حدود ۵۸۰میلیون سال، و بنابراین قدیمی‌ترین کشف تا به امروزند. در ۱۹۹۴، یک اسفنج دریای عمیق یافت شد که اولین اسفنج گوشت‌خوارِ شناخته شده است. این اسفنج با بلندی پانزده میلی‌متر از خانوادۀ کلوروریزیدا<ref>cladorhizidae </ref> است و سخت‌پوستان کوچک را با درگیرکردن در رشته‌هایی کوچک به دام می‌اندازد. سپس سلول‌های پوششی به سمت شکار حرکت می‌کنند و آن را در بر می‌گیرند. در ۱۹۹۶، جانورشناسان ایتالیایی جلبکی<ref>algae</ref> را کشف کردند که در داخل برخی اسفنج‌ها زندگی می‌کند. این جلبک نور کافی برای [[فتوسنتز]] خود را از طریق سوزن‌های اسفنجی دریافت می‌کند که نفوذ نور را به عمق اسفنج، همانند کابل‌های [[فیبر نوری]]، ممکن می‌سازند. | ||
| | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۴
اِسفَنج (sponge)
هر یک از بی‌مهرگان[۱] سادۀ کیسه‌مانند، از شاخه اسفنج‌ها (منفذداران)[۲]. معمولاً دریایی‌اند. اسفنج بدنی توخالی دارد. حفرۀ داخلی بدن با سلول‌هایی تاژک‌دار مفروش شده است و حرکات شلاق‌مانند آن‌ها سبب چرخش آب و ورود جریان ذرات غذایی می‌شود. دیوارۀ بدن با پروتئین، نظیر اسفنج حمام، یا سوزن‌های کوچک، یا سیلیس، یا شبکه‌ای از کربنات کلسیم استحکام یافته است. در ۱۹۹۸، فسیل اسفنج‌هایی در چین کشف و توصیف شد که فقط یک میلی‌متر طول داشتند. بنابه تخمین سن آن‌ها حدود ۵۸۰میلیون سال، و بنابراین قدیمی‌ترین کشف تا به امروزند. در ۱۹۹۴، یک اسفنج دریای عمیق یافت شد که اولین اسفنج گوشت‌خوارِ شناخته شده است. این اسفنج با بلندی پانزده میلی‌متر از خانوادۀ کلوروریزیدا[۳] است و سخت‌پوستان کوچک را با درگیرکردن در رشته‌هایی کوچک به دام می‌اندازد. سپس سلول‌های پوششی به سمت شکار حرکت می‌کنند و آن را در بر می‌گیرند. در ۱۹۹۶، جانورشناسان ایتالیایی جلبکی[۴] را کشف کردند که در داخل برخی اسفنج‌ها زندگی می‌کند. این جلبک نور کافی برای فتوسنتز خود را از طریق سوزن‌های اسفنجی دریافت می‌کند که نفوذ نور را به عمق اسفنج، همانند کابل‌های فیبر نوری، ممکن می‌سازند.