امیرآباد (بهشهر): تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «امیرآباد (بهشهر) (Behshahr) Amirabad روستایی در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 18 کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر، 34 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 7 کیلومتری جنوب دریای خزر، 210 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 2...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | |||
| نام فارسی = | |||
|نام لاتین =Mazuposhteh | |||
| نام قدیمی = | |||
| نام دیگر = | |||
| استان = مازندران | |||
| شهرستان =چالوس | |||
| بخش = مرکزی | |||
| موقعیت = فاصله 2کیلومتری غرب شهر چالوس | |||
| جمعیت = 1,125نفر (1395ش) | |||
| نوع اقلیم = | |||
| ارتفاع از سطح دریا =۸۰متر | |||
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، انواع مرکبات، بنشن، سیب، گیلاس، شلیل، توت، لبنیات و عسل | |||
| برخی بناهای مهم =کاخ تاجالملوک | |||
| شهر ها و آبادی های مهم = | |||
|دهستان=کلارستاق شرقی}} | |||
امیرآباد (بهشهر) (Behshahr) Amirabad | امیرآباد (بهشهر) (Behshahr) Amirabad | ||
نسخهٔ ۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۸
امیرآباد (بهشهر) | |
---|---|
استان | مازندران |
شهرستان | چالوس |
بخش | مرکزی |
دهستان | کلارستاق شرقی |
جمعیت | 1,125نفر (1395ش) |
موقعیت | فاصله 2کیلومتری غرب شهر چالوس |
ارتفاع از سطح دریا | ۸۰متر |
تولیدات و صنایع مهم | برنج، انواع مرکبات، بنشن، سیب، گیلاس، شلیل، توت، لبنیات و عسل |
برخی بناهای مهم | کاخ تاجالملوک |
نام لاتین | Mazuposhteh |
امیرآباد (بهشهر) (Behshahr) Amirabad
روستایی در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 18 کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر، 34 کیلومتری شمال غربی شهر ساری، 7 کیلومتری جنوب دریای خزر، 210 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایینتر از سطح دریا قرار دارد. روستایی جلگهای در مسیر جادۀ بهشهر به زاغمرز و خط ساحلی دریای خزر است. در فاصلۀ 4 کیلومتری جنوب غربی خلیج گرگان و 6 کیلومتری جنوب بندر امیرآباد واقع شده است. روستاهای مهم اطراف آن عبارتند از: نمکچال و یعقوبلنگه در شمال، مهدیآباد در شمال غرب، زینوند در غرب، و عسگرآباد در جنوب. اراضی کشاورزی امیرآباد بسیار حاصلخیزند. این روستا زیارتگاهی به نام چهارامام دارد.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امیرآباد 2,222نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، باغداری، و دامداری، و محصولات اصلی آنها برنج، گندم، جو، پنبه، مرکبات، صیفیجات و تولیدات دامی است. مردم این روستا به زبان طبری سخن میگویند.