امام ده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | | نام فارسی = | ||
|نام لاتین = | |نام لاتین =(Behshahr) Emamdeh | ||
| نام قدیمی = | | نام قدیمی =شاهکیله | ||
| نام دیگر = | | نام دیگر = | ||
| استان = مازندران | | استان = مازندران | ||
| شهرستان = | | شهرستان =بهشهر | ||
| بخش = مرکزی | | بخش = مرکزی | ||
| موقعیت = فاصله | | موقعیت = فاصله 6.5کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 412نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = | | نوع اقلیم = | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا =20متر پایینتر | ||
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، | | تولیدات و صنایع مهم =برنج، گندم، جو، کلزا، صیفیجات و تولیدات دامی | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
|دهستان= | |دهستان=کوهستان}} | ||
امامده (بهشهر) (Behshahr) Emamdeh | امامده (بهشهر) (Behshahr) Emamdeh | ||
(نام سابق: شاهکیله) روستایی در دهستان کوهستان، بخش مرکزی شهرستان | (نام سابق: شاهکیله) روستایی در دهستان کوهستان، بخش مرکزی [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 6.5کیلومتری شمال شرقی [[بهشهر، شهر|شهر بهشهر]]، 50کیلومتری شمال شرقی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 230کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایینتر از سطح دریا قرار دارد. در جلگههای جنوب شرقی [[خزر، دریای|دریای خزر]]، در 2 - 3کیلومتریِ جنوب خلیج گرگان و پناهگاه حیات وحش میانکاله و 8کیلومتری جنوب شبهجزیرۀ میانکاله واقع شده است. راه جنوبی امامده به جادۀ شمالی مشهد - تهران و بهشهر راه دارد. به دلیل عدم وجود منابع آبی کافی، آب مورد نیاز بخش کشاورزی این روستا از طریق دریاچۀ مصنوعی عباسآباد، که در 10کیلومتری جنوب روستا و در محدودۀ مجموعۀ تاریخی عباسآباد قرار دارد، تأمین میشود. تپۀ موسیخان امامده، مربوط به دورههای اسلامی، نشانۀ پیشینۀ زیاد روستاست. این تپه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امامده 412نفر بوده است. شغل مردم این روستا | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امامده 412نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، [[دامپروری]]، پرورش و صید ماهی است. محصولات امامده شامل [[برنج]]، [[گندم]]، [[جو]]، [[کلزا]]، صیفیجات و تولیدات دامی میشود. گلیمبافی در میان زنان روستا رواج دارد. مردم این روستا به زبان [[طبری]] سخن میگویند. | ||
---- | ---- | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۴۱
امام ده | |
---|---|
استان | مازندران |
شهرستان | بهشهر |
بخش | مرکزی |
دهستان | کوهستان |
جمعیت | 412نفر (1395ش) |
موقعیت | فاصله 6.5کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر |
ارتفاع از سطح دریا | 20متر پایینتر |
تولیدات و صنایع مهم | برنج، گندم، جو، کلزا، صیفیجات و تولیدات دامی |
نام لاتین | (Behshahr) Emamdeh |
امامده (بهشهر) (Behshahr) Emamdeh
(نام سابق: شاهکیله) روستایی در دهستان کوهستان، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، استان مازندران. در فاصلۀ 6.5کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر، 50کیلومتری شمال شرقی شهر ساری، 230کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایینتر از سطح دریا قرار دارد. در جلگههای جنوب شرقی دریای خزر، در 2 - 3کیلومتریِ جنوب خلیج گرگان و پناهگاه حیات وحش میانکاله و 8کیلومتری جنوب شبهجزیرۀ میانکاله واقع شده است. راه جنوبی امامده به جادۀ شمالی مشهد - تهران و بهشهر راه دارد. به دلیل عدم وجود منابع آبی کافی، آب مورد نیاز بخش کشاورزی این روستا از طریق دریاچۀ مصنوعی عباسآباد، که در 10کیلومتری جنوب روستا و در محدودۀ مجموعۀ تاریخی عباسآباد قرار دارد، تأمین میشود. تپۀ موسیخان امامده، مربوط به دورههای اسلامی، نشانۀ پیشینۀ زیاد روستاست. این تپه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امامده 412نفر بوده است. شغل مردم این روستا کشاورزی، دامپروری، پرورش و صید ماهی است. محصولات امامده شامل برنج، گندم، جو، کلزا، صیفیجات و تولیدات دامی میشود. گلیمبافی در میان زنان روستا رواج دارد. مردم این روستا به زبان طبری سخن میگویند.