امیرآباد (بندر): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران
| نام فارسی =  
| نام فارسی =  
|نام لاتین =(Juybar) Emamzadeh Mahmud
|نام لاتین =Amirabad Port
| نام‌ قدیمی =  
| نام‌ قدیمی =  
| نام دیگر =  
| نام دیگر =منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد
| استان = مازندران
| استان = مازندران
| شهرستان =جویبار
| شهرستان =بهشهر
| بخش = گیل‌خوران
| بخش = مرکزی
| موقعیت = فاصله 12کیلومتری شمال شهر جویبار
| موقعیت = فاصله 2کیلومتری غرب شبه‌جزیره میانکاه
| جمعیت = 171نفر (1395ش)
| جمعیت =  
| نوع اقلیم =   
| نوع اقلیم =   
| ارتفاع از سطح دریا =20متر  
| ارتفاع از سطح دریا =20متر  
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، مرکبات، صیفی‌جات و تولیدات دامی
| تولیدات و صنایع مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| برخی بناهای مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
| شهر ها و آبادی های مهم =  
|دهستان=لاریم}}
|دهستان=میانکاله}}
امیرآباد (بندر) Amirabad Port
امیرآباد (بندر) Amirabad Port


(یا: منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امیرآباد) بندر تجاری - صنعتی در شمال شهرستان بهشهر، استان مازندران. در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، بر کنارۀ مناطق جنوب شرقی دریای خزر، در فاصلۀ 2 کیلومتری غرب شبه‌جزیرۀ میانکاه، 3 کیلومتری شمال غربی خلیج گرگان، 20 کیلومتری شمال غربی شهر بهشهر، 42 کیلومتری شمال شرقی شهر ساری، و در فاصلۀ 220 کیلومتریِ شمال شرقی مرکز شهر تهران واقع شده است. در تملک سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران است. طراحی این مجموعۀ چندمنظورۀ بزرگ در سال‌های پیش از انقلاب انجام شده، و احداث آن از میانۀ دهۀ 1370ش آغاز گردید. جز اهمیت آن در صنعت حمل‌ونقل و تجارت دریایی، چندین کارخانۀ متعدد در مجموعۀ دارد و نیز از حیث صیادی نیز حائز اهمیت است.
(یا: منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امیرآباد) بندر تجاری - صنعتی در شمال [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، استان [[مازندران]]. در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، بر کنارۀ مناطق جنوب شرقی [[خزر، دریای|دریای خزر]]، در فاصلۀ 2کیلومتری غرب شبه‌جزیرۀ میانکاه، 3کیلومتری شمال غربی خلیج گرگان، 20کیلومتری شمال غربی [[بهشهر، شهر|شهر بهشهر]]، 42کیلومتری شمال شرقی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، و در فاصلۀ 220کیلومتریِ شمال شرقی مرکز شهر تهران واقع شده است. در تملک سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران است. طراحی این مجموعۀ چندمنظورۀ بزرگ در سال‌های پیش از انقلاب انجام شده، و احداث آن از میانۀ دهۀ 1370ش آغاز گردید. جز اهمیت آن در صنعت حمل‌ونقل و تجارت دریایی، چندین کارخانۀ متعدد در مجموعۀ دارد و نیز از حیث صیادی نیز حائز اهمیت است.


مجموعۀ بندر امیرآباد 1,060هکتار مساحت دارد و بندری پیوسته به شبکۀ ریلی کشور و کریدور شمال-جنوب است. این بندر با برخورداری از تجهیزات مدرن تخلیه و بارگیری، کانتینر و مواد فله‌ای، بهره‌گیری از سیستم‌های پیشرفتۀ نرم‌افزاری، داشتن پانزده پست اسکله، و همچنین براساس میزان تخلیه و بارگیری، در سال 1401ش بزرگ‌ترین بندر شمال کشور بعد از بندر انزلی و ششمین بندر بزرگ ایران معرفی شده است. از ویژگی‌های بندر امیرآباد داشتن اسکله‌ای روریلی و پیوند با شبکۀ سراسری راه‌آهن در شمال کشور، گنجایش مناسب ترانزیت مواد نفتی، پتانسیل خوب ترانزیت غلات، دسترسی به مسیرهای گوناگون جاده‌ای از راه گهرباران، نکا و رستم‌کلا به امیرآباد است. این مجتمع بزرگ دارای زیرساخت‌های مناسب انرژی، با وجود نیروگاه 58مگاواتی بخش خصوصی و وجود پست برق 20، 60 و 230 کیلوولت است. ظرفیت عملیاتی این بندر 7.5میلیون تن، با یازده اسکلۀ چندمنظوره به درازای 1805متر بوده و یک اسکلۀ روریلی 300متری، اسکلۀ نفتی-چندمنظورۀ 430متری، اسکلۀ غلات 188متری، با بارانداز و انبار روباز 200هکتاری و انبار سرپوشیدۀ 7.5هکتاری دارد. سیلو‌های غلات آن 230هزار تن و مخزن‌های نگه‌داری روغن خوراکی آن 40هزار تن است. مخزن‌هایی برای نگه‌داری مواد و فرآورده‌های نفتی به گنجایش 28000مترمکعب، و دو پست اسکله‌ای مجهز به دوش‌های تخلیۀ روغن خوراکی و مواد سوختی برای کامیون و قطار دارد. امیرآباد تجهیزات بندری گوناگونی چون دو جرثقیل دروازه‌ای، شش جرثقیل ریلی ساحلی، شش جرثقیل موبایل ساحلی با ظرفیت باربرداری 60تن، سیزده مکندۀ غلات و یک ریچ استاکر حمل و جا‌به‌جایی کانتینر دارد. این بندر همچنین دارای تجهیزات بندری چون قایق جستجو-نجات، قایق رهنمابر، یدک‌کش و لایروب است.
مجموعۀ بندر امیرآباد 1,060هکتار مساحت دارد و بندری پیوسته به شبکۀ ریلی کشور و کریدور شمال-جنوب است. این بندر با برخورداری از تجهیزات مدرن تخلیه و بارگیری، کانتینر و مواد فله‌ای، بهره‌گیری از سیستم‌های پیشرفتۀ نرم‌افزاری، داشتن پانزده پست اسکله، و همچنین براساس میزان تخلیه و بارگیری، در سال 1401ش بزرگ‌ترین بندر شمال کشور بعد از [[بندر انزلی، شهر|بندر انزلی]] و ششمین بندر بزرگ ایران معرفی شده است. از ویژگی‌های بندر امیرآباد داشتن اسکله‌ای روریلی و پیوند با شبکۀ سراسری راه‌آهن در شمال کشور، گنجایش مناسب ترانزیت مواد نفتی، پتانسیل خوب ترانزیت غلات، دسترسی به مسیرهای گوناگون جاده‌ای از راه گهرباران، [[نکا، شهر|نکا]] و [[رستم کلا|رستم‌کلا]] به امیرآباد است. این مجتمع بزرگ دارای زیرساخت‌های مناسب انرژی، با وجود نیروگاه 58مگاواتی بخش خصوصی و وجود پست برق 20، 60 و 230 کیلوولت است. ظرفیت عملیاتی این بندر 7.5میلیون تن، با یازده اسکلۀ چندمنظوره به درازای 1805متر بوده و یک اسکلۀ روریلی 300متری، اسکلۀ نفتی-چندمنظورۀ 430متری، اسکلۀ غلات 188متری، با بارانداز و انبار روباز 200هکتاری و انبار سرپوشیدۀ 7.5هکتاری دارد. سیلو‌های غلات آن 230هزار تن و مخزن‌های نگه‌داری روغن خوراکی آن 40هزار تن است. مخزن‌هایی برای نگه‌داری مواد و فرآورده‌های نفتی به گنجایش 28000مترمکعب، و دو پست اسکله‌ای مجهز به دوش‌های تخلیۀ روغن خوراکی و مواد سوختی برای کامیون و قطار دارد. امیرآباد تجهیزات بندری گوناگونی چون دو جرثقیل دروازه‌ای، شش جرثقیل ریلی ساحلی، شش جرثقیل موبایل ساحلی با ظرفیت باربرداری 60تن، سیزده مکندۀ غلات و یک ریچ استاکر حمل و جا‌به‌جایی کانتینر دارد. این بندر همچنین دارای تجهیزات بندری چون قایق جستجو-نجات، قایق رهنمابر، یدک‌کش و لایروب است.
----
----



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۹ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۷

امیرآباد (بندر)
استان مازندران
شهرستان بهشهر
بخش مرکزی
دهستان میانکاله
نام دیگر منطقه ویژه اقتصادی بندر امیرآباد
موقعیت فاصله 2کیلومتری غرب شبه‌جزیره میانکاه
ارتفاع از سطح دریا 20متر
نام لاتین Amirabad Port

امیرآباد (بندر) Amirabad Port

(یا: منطقۀ ویژۀ اقتصادی بندر امیرآباد) بندر تجاری - صنعتی در شمال شهرستان بهشهر، استان مازندران. در دهستان میانکاله، بخش مرکزی شهرستان بهشهر، بر کنارۀ مناطق جنوب شرقی دریای خزر، در فاصلۀ 2کیلومتری غرب شبه‌جزیرۀ میانکاه، 3کیلومتری شمال غربی خلیج گرگان، 20کیلومتری شمال غربی شهر بهشهر، 42کیلومتری شمال شرقی شهر ساری، و در فاصلۀ 220کیلومتریِ شمال شرقی مرکز شهر تهران واقع شده است. در تملک سازمان بنادر و دریانوردی جمهوری اسلامی ایران است. طراحی این مجموعۀ چندمنظورۀ بزرگ در سال‌های پیش از انقلاب انجام شده، و احداث آن از میانۀ دهۀ 1370ش آغاز گردید. جز اهمیت آن در صنعت حمل‌ونقل و تجارت دریایی، چندین کارخانۀ متعدد در مجموعۀ دارد و نیز از حیث صیادی نیز حائز اهمیت است.

مجموعۀ بندر امیرآباد 1,060هکتار مساحت دارد و بندری پیوسته به شبکۀ ریلی کشور و کریدور شمال-جنوب است. این بندر با برخورداری از تجهیزات مدرن تخلیه و بارگیری، کانتینر و مواد فله‌ای، بهره‌گیری از سیستم‌های پیشرفتۀ نرم‌افزاری، داشتن پانزده پست اسکله، و همچنین براساس میزان تخلیه و بارگیری، در سال 1401ش بزرگ‌ترین بندر شمال کشور بعد از بندر انزلی و ششمین بندر بزرگ ایران معرفی شده است. از ویژگی‌های بندر امیرآباد داشتن اسکله‌ای روریلی و پیوند با شبکۀ سراسری راه‌آهن در شمال کشور، گنجایش مناسب ترانزیت مواد نفتی، پتانسیل خوب ترانزیت غلات، دسترسی به مسیرهای گوناگون جاده‌ای از راه گهرباران، نکا و رستم‌کلا به امیرآباد است. این مجتمع بزرگ دارای زیرساخت‌های مناسب انرژی، با وجود نیروگاه 58مگاواتی بخش خصوصی و وجود پست برق 20، 60 و 230 کیلوولت است. ظرفیت عملیاتی این بندر 7.5میلیون تن، با یازده اسکلۀ چندمنظوره به درازای 1805متر بوده و یک اسکلۀ روریلی 300متری، اسکلۀ نفتی-چندمنظورۀ 430متری، اسکلۀ غلات 188متری، با بارانداز و انبار روباز 200هکتاری و انبار سرپوشیدۀ 7.5هکتاری دارد. سیلو‌های غلات آن 230هزار تن و مخزن‌های نگه‌داری روغن خوراکی آن 40هزار تن است. مخزن‌هایی برای نگه‌داری مواد و فرآورده‌های نفتی به گنجایش 28000مترمکعب، و دو پست اسکله‌ای مجهز به دوش‌های تخلیۀ روغن خوراکی و مواد سوختی برای کامیون و قطار دارد. امیرآباد تجهیزات بندری گوناگونی چون دو جرثقیل دروازه‌ای، شش جرثقیل ریلی ساحلی، شش جرثقیل موبایل ساحلی با ظرفیت باربرداری 60تن، سیزده مکندۀ غلات و یک ریچ استاکر حمل و جا‌به‌جایی کانتینر دارد. این بندر همچنین دارای تجهیزات بندری چون قایق جستجو-نجات، قایق رهنمابر، یدک‌کش و لایروب است.