دیوئر، جیمز: تفاوت میان نسخه‌ها

}}دیوئِر، جِیْمْز (۱۸۴۲ـ۱۹۲۳)(Dewar, James)<br/> [[File:20268500.jpg|thumb|جِیْمْز دیوئِر]] شیمی‌دان و فیزیک‌دان اسکاتلندی. در ۱۸۷۲، ضمن تحقیق دربارۀ خواص ماده در دماهای بسیار کم، ظرف خلأ<ref>vacuum flask </ref> (ترموس<ref>Thermos</ref>) را ابداع کرد. در ۱۹۰۴، لقب شوالیه<ref> knight </ref> گرفت. در ۱۸۹۱ و ضمن تحقیق دربارۀ مایع‌کردن گازها، کشف کرد که هم اکسیژن مایع و هم ازون خاصیت مغناطیسی دارند. در ۱۸۹۵، برای اولین‌بار گاز هیدروژن را مایع کرد و در ۱۸۹۹، موفق شد هیدروژن را در دمای ۲۵۹- درجۀ سانتی‌گراد جامد کند. در ۱۸۸۹، با همکاری فردریک ایبل<ref>Frederick Abel </ref>، مادۀ منفجرۀ کوردیت<ref>cordite</ref> را ابداع کرد. دیوئر در کینکاردین<ref> Kincardine</ref> فایف<ref> Fife </ref> زاده شد و در ادینبورگ<ref>Edinburgh </ref> درس خواند. در ۱۸۷۵، در کیمبریج و در ۱۸۷۷، در مؤسسۀ سلطنتی<ref>Royal Institute </ref> لندن استاد شیمی شد. تا آن زمان، همۀ گازها، جز هلیوم<ref>helium </ref>، هم مایع و هم جامد شده بودند. هایکِه کامِرلینگ اونِس<ref>Heike Kamerlingh Onnes</ref>، فیزیک‌دان هلندی، در ۱۹۰۸ با استفاده از روش دیوئر توانست هلیوم را مایع کند. در آن زمان دیوئر توانسته بود با جوشاندن هلیوم در فشار کم به دمایی برسد که کمتر از یک درجه با صفر مطلق (۲۷۳- درجۀ سانتی‌گراد) فاصله داشت. دیوئر در زمینۀ طیف‌بینی<ref> spectroscopy </ref> نیز تحقیقاتی صورت داد و به‌ویژه نسبت به طیف‌های جذبی فلزات توجه خاص داشت. او خواصی از قبیل میل ترکیبی شیمیایی<ref>chemical reactivity