پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰): تفاوت میان نسخه‌ها

|سبک =

|آثار =در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو

پریماتیتچو، فرانچسکو (ح ۱۵۰۴ـ۱۵۷۰)(Primaticcio, Francesco)

نقاش، مجسمه‌ساز، معمار، و تزیینگر ایتالیایی در شیوۀ [[مانریسم]] (شیوه‌گری)<ref>Mannerism</ref>. در ۱۵۳۲ برای کمک در تزیین [[فونتن بلو|کاخ فونتن‌بلو]]<ref>Fontainebleau </ref> به [[فرانسه]] فرستاده شد، و با روسّو فیورنتینو<ref>Rosso Fiorentino </ref> کار کرد، و تلفیق بدیعی از نقاشی و گچ‌بری<ref>stucco </ref> پدید آورد. پریماتیتچو در [[بولونیا، شهر|بولونیا]] به‌دنیا آمد، و نخست نزد [[جولیو رومانو]]<ref>Giulio Romano </ref> در پالاتسو دل تِه<ref>Palazzo del Tè</ref>، در [[مانتوا، شهر|مانتوا]]<ref> Mantua </ref> کار کرد. هنگامی که [[فرانسوای اول (۱۴۹۴م ـ۱۵۴۷)|فرانسوای اول]]<ref>Francis I </ref>، جولیو رومانو را به فرانسه دعوت کرد، او به‌جای خود دستیار جوانش، پریماتیتچو، را توصیه کرد. پریماتیتچو نخست زیر‌نظر روسّو فیورنتینو کار کرد ولی پس از مرگ او در ۱۵۴۰، خود عهده‌دار تزیینات فونتن‌بلو شد. در عهد [[هانری دوم (۱۵۱۹ـ۱۵۵۹)|هانری دوم]]، [[آباته، نیکولو دل (ح ۱۵۰۹ـ۱۵۷۱)|نیکولو دل آباته]]<ref>Niccolò dell' Abbate </ref> دستیار او شد (۱۵۴۱)، و پریماتیتچو اجرای بسیاری از طرح‌هایش را به وی سپرد (۱۵۴۲). در ۱۵۵۹ به‌استخدام کاترین دِ مدیچی<ref>Catherine de Medici</ref> درآمد، و صاحب کارگاهی در پاریس شد.