عبدالعلی همایون (بازیگر): تفاوت میان نسخه‌ها

بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. کارش را از پیش پرده‌خوانی در تئاترهای لاله‌زار تهران شروع کرد و همراه با [[خطیبی، پرویز (تهران ۱۳۰۲ـ لوس آنجلس ۱۳۷۲ش)|پرویز خطیبی]]، [[قنبری، حمید (تهران ۱۳۰۳ـ ۱۳۸۶ش)|حمید قنبری]]، [[انتظامی، عزت الله (تهران ۱۳۰۳ش)|عزت‌الله انتظامی]] و [[شیبانی، جمشید (تهران ۱۳۰۴ـ لوس آنجلس ۱۳۸۸ش)|جمشید شیبانی]] آثاری را در مایه‌ی بیات تهران (با اشعار [[نورالله همایون (شاعر)|نورالله همایون]] و [[حالت، ابوالقاسم (تهران ۱۲۹۸ـ همان جا ۱۳۷۱ش)|ابوالقاسم حالت]]) خواند و در صفحه‌ی گرامافون ضبط کرد. او از سال ۱۳۱۸ به عنوان نویسنده، فعالیت‌های روزنامه‌نگاری نیز داشته که با ورود به سینما و تلویزیون این کار را رها کرده است.  

همایون تا سال ۱۳۵۵ در چندین فیلم تلویزیونی و سینمایی به ایفای نقش پرداخته است. مهم‌ترین نقش او «سرکار استوار» در فیلم‌ها و سریال‌های ''صمدآقا'' (ساخته‌ی [[صیاد، پرویز (لاهیجان ۱۳۱۸)|پرویز صیاد]]) و همچنین مجموعه‌ی تلویزیونی ''سرکار استوار'' بوده است. او در سال ۱۳۵۶ به [[امریکا، ایالات متحده|امریکا]] مهاجرت کرد و در زمینه‌ی کاری خود به فعالیت ادامه داد. 18 سال بعد به ایران برگشت و خاطرات خود را ضبط کرد. از فعالیت‌های او در زمینه‌ی موسیقی می‌توان به خواندن تصنیف‌های تهران قدیم، ترانه‌های طنزآمیز و پیش‌پرده‌خوانی در رادیو و همچنین آوازخوانی در فیلم ''واریته‌ی بهاری'' (۱۳۲۸) اشاره کرد. همایون در پی سکته‌ی قلبی در تهران درگذشت.

'''تعدادی از کارهای سینمایی و تلویزیونی''': ''جنوب شهر'' ([[غفاری، فرخ (تهران ۱۳۰۰ـ پاریس ۱۳۸۵ش)|فرخ غفاری]]- 1337)، ''صندوقچه اشرفی'' ([[کاردان، پرویز (۱۳۱۶ش)|پرویز کاردان]]- 1345)، ''عمو یادگار'' (پرویز کاردان- 1350)، ''صمد و قالیچه‌ی حضرت سلیمان'' (پرویز صیاد- 1350)، ''صمد و فولادزره دیو'' ([[مقدم، جلال (نیشابور ۱۳۰۸ـ۱۳۷۵ش)|جلال مقدم]]- 1351)، ''ستارخان'' ([[حاتمی، علی (تهران ۱۳۲۳ـ۱۳۷۵ش)|علی حاتمی]]- 1351)، ''ماجراهای صمد'' (پرویز صیاد- 1353)، ''مأمور ما صمد در بالاتر از خطر'' (پرویز صیاد- 1354). نورالله همایون (شاعر و ترانه‌سرا) برادر و [[همایون، داریوش (تهران ۱۳۰۷ ـ ژنو ۱۳۸۹ش)|داریوش همایون]] (روزنامه‌نگار و دولتمرد دوره‌ی پهلوی) برادرزاده‌اش بوده است.