بزرگ لشکری: تفاوت میان نسخه‌ها

آهنگ‌ساز و نوازنده‌ی ایرانی ویولن. در خانواده‌ای که همه از بزرگان موسیقی ایران بودند متولد شد. مادرش نوازنده‌ی ویولن، دایی‌اش -حسن بهاری (مسئول ارکستر دربار ناصرالدین‌شاه قاجار) و پسرخاله‌اش -[[بهاری، علی اصغر (تهران ۱۲۸۶ـ ۱۳۷۶ش)|علی‌اصغر بهاری]] (نوازنده‌ی بزرگ کمانچه) بوده‌اند. او از کودکی ویولن را نزد مادرش و کمانچه را از سن 15 سالگی نزد حسن و علی‌اصغر بهاری یاد گرفت. بعد از آن نزد [[صبا، ابوالحسن (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۳۶ش)|ابوالحسن صبا]] به فراگیری نت پرداخته و همزمان، ضمن همکاری با ارکسترهای [[یاحقی، حسین (تهران ۱۲۸۲ـ۱۳۴۷ش)|حسین یاحقی]]، [[منصوری، ابراهیم (۱۲۷۸ـ۱۳۴۸ش)|ابراهیم منصوری]]، [[خالدی، مهدی (۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۶۹ش)|مهدی خالدی]] و [[گریگوریان، روبیک (تفلیس ۱۲۹۴ـ بوستون ۱۳۶۹ش)|روبن گریگوریان]] از دانش آنها نیز بهره‌مند شده است. پس از قبولی در امتحانی که [[خالقی، روح الله (کرمان ۱۲۸۵ـ سالزبورگ ۱۳۴۳ش)|روح‌الله خالقی]] از او می‌گیرد، در سال ۱۳۲۴ به عنوان تکنواز ویولن همکاری خود را با رادیو ایران آغاز می‌کند.  

لشکری طی سال‌های فعالیتش جز شهرهای مختلف ایران، کنسرت‌های متعددی نیز در کشورهای دیگر داشته است. از معروف‌ترین ترانه‌های لشکری به این موارد می‌توان اشاره کرد: ''در فکر تو بودم، صورتگر نقاش چین، مناجات، طوفان، دریغا دریغا، نم نم بارون، مگه نبود، آبشار، صحرانشین، صدایم کن و هر که دیدم''. موسیقی فیلم ''توفان در شهر ما'' ([[خاچیکیان، ساموئل|ساموئل خاچیکیان]]) نیز ساخته‌ی اوست.