بیکر، آلن: تفاوت میان نسخه‌ها

</ref> ۱۹۷۰. این مدال از مهم‌ترین نشان‌های افتخار در ریاضیات است. کار عمدۀ او بررسی اعداد متعالی<ref>transcendental numbers </ref> بوده است. این عددها را نمی‌توان به‌صورت ریشه<ref>root </ref>های یک معادلۀ جبری<ref>algebraic equation</ref> با ضرایب گویا<ref> rational coefficients </ref> بیان کرد. در لندن زاده شد و در آن‌جا و کیمبریج به تحصیل ریاضیات پرداخت. جز در مواقعی که در مقام استاد مهمان در خارج به‌سر برده است، در کیمبریج به‌کار اشتغال داشته و در ۱۹۷۴، در آن‌جا استاد شده ‌است. در ۱۹۶۶، اثبات اولیۀ ژوزف لیوویل<ref>Joseph Liouville </ref>، ریاضی‌دان فرانسوی، را برای وجود اعداد متعالی به‌کمک کسرهای مسلسل<ref>continued fractions</ref> بسط داد و به این‌طریق حکمی دربارۀ صورت‌های خطی<ref> linear forms </ref> برحسب لگاریتم<ref>logarithm </ref>های اعداد جبری<ref>algebraic numbers </ref> به‌دست آورد. این کار راه را بر تحلیل حوزۀ وسیع و متنوعی از مسائل دیوفانتی<ref>Diophantine problems </ref> (← [[دیوفانتوس_(ز_ح_۲۵۰م)|دیوفانتوس]]) گشود. در ۱۹۶۷، بیکر با استفاده از نتایج خود اولین قضایای مفید را دربارۀ نظریۀ مرتبط با این مسائل به‌دست آورد. علاوه‌بر مقاله‌های گوناگون، مهم‌ترین اثر او ''نظریۀ اعداد متعالی''<ref>''Transcendental Number Theory''</ref> (۱۹۷۵) است.