Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۶٬۱۸۷
ویرایش
مایرهوفر، مانفرد: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ مایرهوفر، مانفرد (۱۹۲۶) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به مایرهوفر، مانفرد منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|لقب= | |لقب= | ||
|زادروز=۱۹۲۶م | |زادروز=۱۹۲۶م | ||
|تاریخ مرگ= | |تاریخ مرگ=۲۰۱۱م | ||
|دوره زندگی= | |دوره زندگی= | ||
|ملیت=اتریشی | |ملیت=اتریشی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
|پست تخصصی = | |پست تخصصی = | ||
|باشگاه = | |باشگاه = | ||
}}مایْرْهوفِر، مانْفْرِدْ (۱۹۲۶)(Mayrhofer, Manfred)<br><p>خاورشناس اتریشی. در جنگ جهانی دوم، در جبهۀ ایتالیا، به اسارت انگلیسیها درآمد (۱۹۴۴). پس از آزادی، به اتریش بازگشت (۱۹۴۵) و از دانشگاه گراتس دانشنامۀ دکتری در زبانشناسی تطبیقی گرفت (۱۹۴۹). استاد زبانشناسی عمومی و زبانهای هند و اروپایی در دانشگاههای گراتس (۱۹۵۱ـ۱۹۵۳)، ارلانگن (۱۹۵۴ـ ۱۹۵۵)، وورتسبورگ (۱۹۵۷ـ۱۹۵۸) و وین (از ۱۹۶۶) بود. در ۱۳۴۷ش در کنگرۀ باستانشناسی ایران در شیراز شرکت کرد. پایهگذار و رئیس کمیسیون ایرانی در فرهنگستان علوم اتریش بوده است. از آثارش: ''فرهنگ اشتقاقی سانسکریت'' در ۳ جلد (هایدلبرگ ۱۹۵۶ـ۱۹۷۳)؛ ''فرهنگ زبان فارسی باستان''، با همکاری ویلهم براندنشتاین (ویسبادن؛ ۱۹۶۶)؛ ''از دنیای نامهای کهن ایرانی'' (اینسبروک، ۱۹۷۱)؛ ''نامهای کهن ایرانی از لوحههای تختجمشید'' (وین، ۱۹۷۳)؛ رساله در زبان پالی در ۲ جلد (هایدلبرگ، ۱۹۵۱)؛ ''دستور زبان سانسکریت'' (برلین، ۱۹۵۳)؛ ''هند و آریاییها در آسیای مقدم باستانی'' (ویسبادن، ۱۹۶۶) است.</p> | }}مایْرْهوفِر، مانْفْرِدْ (۱۹۲۶-۲۰۱۱م)(Mayrhofer, Manfred)<br><p>خاورشناس اتریشی. در جنگ جهانی دوم، در جبهۀ ایتالیا، به اسارت انگلیسیها درآمد (۱۹۴۴). پس از آزادی، به اتریش بازگشت (۱۹۴۵) و از دانشگاه گراتس دانشنامۀ دکتری در زبانشناسی تطبیقی گرفت (۱۹۴۹). استاد زبانشناسی عمومی و زبانهای هند و اروپایی در دانشگاههای گراتس (۱۹۵۱ـ۱۹۵۳)، ارلانگن (۱۹۵۴ـ ۱۹۵۵)، وورتسبورگ (۱۹۵۷ـ۱۹۵۸) و وین (از ۱۹۶۶) بود. در ۱۳۴۷ش در کنگرۀ باستانشناسی ایران در شیراز شرکت کرد. پایهگذار و رئیس کمیسیون ایرانی در فرهنگستان علوم اتریش بوده است. از آثارش: ''فرهنگ اشتقاقی سانسکریت'' در ۳ جلد (هایدلبرگ ۱۹۵۶ـ۱۹۷۳)؛ ''فرهنگ زبان فارسی باستان''، با همکاری ویلهم براندنشتاین (ویسبادن؛ ۱۹۶۶)؛ ''از دنیای نامهای کهن ایرانی'' (اینسبروک، ۱۹۷۱)؛ ''نامهای کهن ایرانی از لوحههای تختجمشید'' (وین، ۱۹۷۳)؛ رساله در زبان پالی در ۲ جلد (هایدلبرگ، ۱۹۵۱)؛ ''دستور زبان سانسکریت'' (برلین، ۱۹۵۳)؛ ''هند و آریاییها در آسیای مقدم باستانی'' (ویسبادن، ۱۹۶۶) است.</p> | ||
<br><!--38110800--> | <br><!--38110800--> | ||
[[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | [[رده:زبان شناسی و ترجمه]] | ||
[[رده:زبان شناسی غیرایران]] | [[رده:زبان شناسی غیرایران]] | ||