بیسمارک، مجمع الجزایر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
گروهی متشکل از ۲۰۰ جزیره در جنوب غربی [[اقیانوس آرام]]، و بخشی از [[پاپوآ گینه نو|پاپوآ گینۀ نو]]<ref>Papua New Guinea | گروهی متشکل از ۲۰۰ جزیره در جنوب غربی [[اقیانوس آرام]]، و بخشی از [[پاپوآ گینه نو|پاپوآ گینۀ نو]]<ref>Papua New Guinea | ||
</ref>، با | </ref>، با 49,700 کیلومتر مربع مساحت. بلندترین نقطه آن در ارتفاع 2,340 متری از سطح دریا واقع شده، و بزرگترین جزیرۀ آن [[نیوبریتن]]<ref>New Britain</ref> است. جمعیت این جزایر را غالباً پاپوایی<ref> Papuan </ref>ها تشکیل میدهند. نیوبریتن (با نام سابق نوی پومِرن<ref>Neu-Pommern </ref>، با ۳۸,۸۵۰ کیلومتر مربع مساحت) و نیو ایرلند<ref>New Ireland </ref> (با نام سابق نوی مِکْلِنبورگ<ref>Neu-Mecklenburg </ref>، با ۷,۷۶۹ کیلومتر مربع مساحت) جزایر اصلی را تشکیل میدهند و با تنگۀ سنت جورج<ref>St George’s Channel </ref> از یکدیگر جدا میشوند؛ تنگۀ دَمْپیر<ref>Dampier Strait </ref> نیو بریتن را از [[گینه نو|گینۀ نو]]<ref>New Guinea </ref> جدا میکند. لاونگای<ref>Lavongai </ref>، با نام سابق نویهانوفر<ref>Neu-Hannover </ref>، با ۱,۳۷۲ کیلومتر مربع مساحت در نزدیکی منتهیالیه شمال غربی نیو ایرلند قرار دارد و با شبکۀ پرپیچ و خمی از تپههای دریایی<ref>reef</ref> از آن جدا میشود. مجمعالجزایر بیسمارک، جزیرههای دیوک آو یورک<ref> Duke of York </ref>، [[آدمیرالتی، جزایر|آدمیرالتی]]<ref>Admiraly </ref>، و ۱۰۰ جزیرۀ کوچکتر را در خود جا داده است. این مجمعالجزایر<ref>archipelago </ref> که ساختاری مرجانی<ref>coral</ref> و آتشفشانی دارد، کوهستانی و پوشیده از جنگل است و خاکی بسیار حاصلخیز دارد. | ||
<br/> <!--12465000--> | <br/> <!--12465000--> | ||
[[Category:جغرافیای اقیانوسیه]] [[Category:جغرافیای انسانی اقیانوسیه]] | [[Category:جغرافیای اقیانوسیه]] [[Category:جغرافیای انسانی اقیانوسیه]] | ||
نسخهٔ ۱۴ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۳۶
بیسْمارک، مَجْمَعالجَزایِر (Bismarck Archipelago)
گروهی متشکل از ۲۰۰ جزیره در جنوب غربی اقیانوس آرام، و بخشی از پاپوآ گینۀ نو[۱]، با 49,700 کیلومتر مربع مساحت. بلندترین نقطه آن در ارتفاع 2,340 متری از سطح دریا واقع شده، و بزرگترین جزیرۀ آن نیوبریتن[۲] است. جمعیت این جزایر را غالباً پاپوایی[۳]ها تشکیل میدهند. نیوبریتن (با نام سابق نوی پومِرن[۴]، با ۳۸,۸۵۰ کیلومتر مربع مساحت) و نیو ایرلند[۵] (با نام سابق نوی مِکْلِنبورگ[۶]، با ۷,۷۶۹ کیلومتر مربع مساحت) جزایر اصلی را تشکیل میدهند و با تنگۀ سنت جورج[۷] از یکدیگر جدا میشوند؛ تنگۀ دَمْپیر[۸] نیو بریتن را از گینۀ نو[۹] جدا میکند. لاونگای[۱۰]، با نام سابق نویهانوفر[۱۱]، با ۱,۳۷۲ کیلومتر مربع مساحت در نزدیکی منتهیالیه شمال غربی نیو ایرلند قرار دارد و با شبکۀ پرپیچ و خمی از تپههای دریایی[۱۲] از آن جدا میشود. مجمعالجزایر بیسمارک، جزیرههای دیوک آو یورک[۱۳]، آدمیرالتی[۱۴]، و ۱۰۰ جزیرۀ کوچکتر را در خود جا داده است. این مجمعالجزایر[۱۵] که ساختاری مرجانی[۱۶] و آتشفشانی دارد، کوهستانی و پوشیده از جنگل است و خاکی بسیار حاصلخیز دارد.