پرش به محتوا

سادو، جزیره: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{الگو:جعبه اطلاعات شهر6
| کشور =ژاپن


| نام فارسی = سادو
|نام لاتین = Sado
| نام‌ قدیمی =
| نام دیگر =
| استان = نیگاتا
| شهرستان =
| بخش =
| موقعیت = در دریای ژاپن، نزدیک ساحل شمال غربی جزیرۀ هونشو، ۳۵کیلومتری نیگاتا
| جمعیت = ۵۵,۲۱۲ نفر (۲۰۱۷).
| مساحت = ۸۵۴.۷۶ کیلومتر مربع
| نوع اقلیم =
| ارتفاع از سطح دریا = ۱۱۷۲ متر (بلندترین نقطه، کوه کینپوکو)
| تولیدات و صنایع مهم =  گردشگری؛ استخراج طلا
| برخی بناهای مهم =
| شهر ها و آبادی های مهم = ریوتسو
}}
سادو، جزیرۀ (Sado)<br/> بزرگ‌ترین جزیره در استان [[نیگاتا]]<ref>Niigata </ref>، در [[دریای ژاپن]]<ref>Sea of Japan</ref>، نزدیک ساحل شمال غربی جزیرۀ [[هونشو]]<ref>Honshu Island</ref>، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری نیگاتا. ۸۵۴.۷۶ کیلومتر مربع مساحت و ۵۵,۲۱۲ نفر جمعیت دارد (۲۰۱۷). بلندترین نقطه آن، کوه کینپوکو، در ارتفاع ۱۱۷۲ متری از سطح دریا قرار دارد. ریوتسو<ref>Ryostu</ref>، شهر اصلی جزیره، از کوچک‌ترین شهر‌های ژاپن، با جمعیتی کمتر از ۱۰۰هزار نفر است، اما [[فرودگاه]] دارد. استخراج [[طلا]] در سادو از ۱۶۰۱ آغاز شد و همچنان ادامه دارد. جاذبه‌های [[گردشگری]] جزیرۀ سادو عبارت‌اند از نوار ساحلی زیبا، ترانه‌ها و رقص‌های محلی متمایز، و لک‌لک‌های تاجدار ژاپنی (توکی). سادو از ۷۰۲م تا ۱۸۷۶ عملاً استان فئودال خودمختار بود و در قرن‌های ۱۲ تا ۱۶ از آن به‌منزلۀ تبعیدگاه استفاده می‌شد.
سادو، جزیرۀ (Sado)<br/> بزرگ‌ترین جزیره در استان [[نیگاتا]]<ref>Niigata </ref>، در [[دریای ژاپن]]<ref>Sea of Japan</ref>، نزدیک ساحل شمال غربی جزیرۀ [[هونشو]]<ref>Honshu Island</ref>، به فاصلۀ ۳۵کیلومتری نیگاتا. ۸۵۴.۷۶ کیلومتر مربع مساحت و ۵۵,۲۱۲ نفر جمعیت دارد (۲۰۱۷). بلندترین نقطه آن، کوه کینپوکو، در ارتفاع ۱۱۷۲ متری از سطح دریا قرار دارد. ریوتسو<ref>Ryostu</ref>، شهر اصلی جزیره، از کوچک‌ترین شهر‌های ژاپن، با جمعیتی کمتر از ۱۰۰هزار نفر است، اما [[فرودگاه]] دارد. استخراج [[طلا]] در سادو از ۱۶۰۱ آغاز شد و همچنان ادامه دارد. جاذبه‌های [[گردشگری]] جزیرۀ سادو عبارت‌اند از نوار ساحلی زیبا، ترانه‌ها و رقص‌های محلی متمایز، و لک‌لک‌های تاجدار ژاپنی (توکی). سادو از ۷۰۲م تا ۱۸۷۶ عملاً استان فئودال خودمختار بود و در قرن‌های ۱۲ تا ۱۶ از آن به‌منزلۀ تبعیدگاه استفاده می‌شد.


سرویراستار، ویراستار
۵۱٬۱۹۸

ویرایش