لیریک، تیاتر
لیریک، تئاتر (Lyric Theatre)
سالن تئاتری در همرسمیت[۱]، لندن، که در ۱۸۷۰ با ۵۴۰ صندلی گشایش یافت. در سال‌های ۱۹۱۸ـ۱۹۳۳، در دوران مدیریت نایجل پلیفر[۲]، تراز نمایش‌های آن بالا رفت و به سطح رقابت با سالن‌های تئاتر وست اِند[۳] رسید. از وقتی پلیفر آن را رها کرد، تا پس از جنگ جهانی دوم، گاه و بی‌گاه از آن استفاده می‌شد تا آن‌که بکستر سامرویل[۴] آن را با مجموعه‌ای از نمایش‌های بسیار مُوفّق، همچون اجرای آثار کلاسیکی[۵] با نقش‌آفرینی جان گیلگود[۶]، رونق بخشید. این سالن تئاتر در ۱۹۶۶ بسته و در ۱۹۷۲ تخریب شد. در ۱۹۷۹، سالن تئاتر جدید لیریک با ۱۳۰ صندلی افتتاح شد. در ژانویۀ ۲۰۰۰، لُرد اندرو لوید وبر[۷] شرکت تئاتر انگلیسی استال ماس[۸] را خرید که مالک ده سالن تئاتر لندن، ازجملۀ تئاتر جدید لیریک بود. لوید وبر، آهنگ‌ساز انگلیسی، با گروهش به‌نام گروه واقعاً مُفید[۹]، به شریکان عدالت سرمایه‌داران نات وست شهر[۱۰] پیوست و این دَه سالن تئاتر را خریدند و سه سالن تئاتر لندن که از پیش در مالکیت گروه واقعاً مفید قرار داشت، نیز در زمرۀ دارایی‌های آنان قرار گرفت.