غزلهایی برای اورفئوس (کتاب)
غزل‌های برای اورفئوس (Sonnets to Orpheus)
(به آلمانی: Die Sonnette on Orpheus) مجموعۀ پنجاه و پنج غزل از راینر ماریا ریلکه. این اشعار و شعرهای دفتر مراثی دوینی[۱] که هردو نخستین بار در سال ۱۹۲۳م منتشر شدند، اوج کار ریلکه و شاهکار او هستند. غزل‌ها در فوریۀ ۱۹۲۲، طی دو هفته در قصر موزو[۲]، در سوییس سروده شد، یعنی در زمانی که ریلکه پنج شعر آخر مراثی دوینی را می‌سرود. مجموعۀ غزل‌ها به گفتۀ شاعر «بنای گور ورا اوکاما کنوپ[۳]» است؛ دختر هلندی جوانی که تنها دختر دو تن از دوستان او بود و رقصنده‌ای بسیار با استعداد که اندکی پیش‌تر، در ۱۸ سالگی مرده بود.
گزیده‌هایی از دو دفتر مذکور در ایران توسط افراد مختلف ترجمه شده و (غالباً در یک کتاب) به چاپ رسیده است.
ریلکه دربارۀ ارتباط این دو دفتر چنین گوشزد می‌کند که «الگیاها و غزل‌ها متقابلاً بر هم تکیه دارند و همواره زیبایی بی‌نهایتی در این نکته می‌بینم که توانسته‌ام از نفخ‌های واحد در این دو بادبان بدمم: بادبان کوچک زنگارفام غزل‌ها و بادبان غول‌آسای سفیدرنگ الگياها .» نخستین نومایگی غزل‌ها، که چون طوفان بر ریلکه مسلط شدند، محصور کردن نیرویی شاعرانه در موجزترین قالب است، بی‌آن‌که هرگز موجب سرکوب آن نیرو شود؛ نیرویی که به گونه‌ای اسرارآمیز از دورترین تجربه برجهیده بود و می‌شد گمان کرد که سرکش‌تر از این باشد. در زمینۀ قریحه، این مجموعه در قیاس با الگیاها پیشرفتی در تفکر نشان می‌دهد. ریلکه، تحت حمایت اورفئوس، خدای آشکارکننده جهان زیرین و زبرین و دیدنی و نادیدنی، غزل‌هایش را در دو دسته تقسیم می‌کند و موضوعات و مضمون‌های متوالی و گاهی مکرر آنها عبارت است از : اورفئوس، وِرای جوان، دنیای باستان و دنیای مدرن، گل‌ها، میوه‌ها، باغ‌ها، خاطرات کودکی، مرگ، دگردیسی و رقص.