سنه
سِنِّه
هستۀ اولیۀ شهر سنندج بود و در ۱۰۴۶ق و دورۀ سلطنت صفویان به‌عنوان مقر حکمرانی به‌وسیلۀ سلیمان‌خان اردلان حکمران کردستان بنیان نهاده شد. روی یک تپه بود و بارو و چهار دروازه با نام‌های دروازۀ قلعه چولان به غرب، دروازۀ بازار به شرق، دروازۀ عبدالعظیم به سمت قبله و دروازۀ تپوله داشت. بعدها جزئی از شهر شد و محله میان‌قلعه را تشکیل داد که خیابان فردوسی و کوچۀ میان‌قلعۀ کنونی بازماندۀ آن است. در اواخر دورۀ صفوی یک مسجد و مدرسه در آن ساخته شد و در دورۀ فتحعلی‌شاه قاجار باغ فردوس یا فردوسی و مسجد والی در آن احداث شد. در اواخر دورۀ قاجار بخش بزرگی از باغ فردوس به میدان مشق و نقاره‌خانه و سربازخانه تبدیل شد. در ۱۳۱۱ش در میدان مشق ستاد لشکر احداث و بعدها اندرونی باغ به باشگاه افسران تبدیل شد که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به نهاد سپاه پاسداران اختصاص یافت. در ۱۳۴۹ش در جای میدان مشق پارک فردوسی احداث شد.