لاتسیو
لاتْسیو (Lazio)
(به رومی: لاتیوم[۱]) ناحیه‌ای در غرب مرکزی ایتالیا، شامل استان‌های ویتربو[۲]، ریئتی[۳]، رم[۴]، فروزینونه[۵]، و لاتینا[۶]، با ۱۷,۲۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۵,۱۶۲,۱۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۲). مرکز آن رم است. سومین ناحیۀ بزرگ ایتالیا است و بیش از نیمی از جمعیت آن در شهر رم زندگی می‌کنند. تولیدات آن زیتون، مواد شیمیایی، دارو، و پارچه است. در قرن ۴پ‌م، رومی‌ها لاتسیو را که از قرن ۱۰پ‌م محل سکونت لاتین‌ها بود تصرف کردند. لاتسیو یک نوار ساحلی طولانی در امتداد دریای تیرنه[۷]، شامل ناحیۀ پست کامپانیا[۸] و مانداب‌های پونتین[۹]، دارد. رومی‌ها کوشیدند تا مانداب‌ها را زهکشی و خشک کنند، اما مانداب‌ها تا ۱۹۲۶، زمان موفقیت موسولینی، باقی ماندند. در درون‌بوم[۱۰] آن، خطی از تپه‌های آتشفشانی قرار دارد. مخروط‌های آتشفشانیِ قدیمی‌تر اکنون به دریاچه تبدیل شده‌اند. بقیۀ لاتسیو در کوه‌های آپنن[۱۱] واقع شده‌اند. ناحیۀ بیرون از رم و پیرامون آن اساساً به کشاورزی وابسته است و در آن کشت حبوبات و پرورش گوسفند رواج دارد. تپه‌های آتشفشانی سبب ایجاد تاکستان‌های بسیار شده است. در اطراف رم، ویتربو، و مانداب‌های پونتین باغبانی رونق دارد و توتون و چغندر‌قند تولید می‌شود. در سواحل جنوبی آن زیتون و میوه تولید می‌شود. صنایع آن بیشتر در اطراف رم، شهرهای لیری و ساکو، و پیرامون لاتینا قرار دارند.