لمبروک، ویلهلم (۱۸۸۱ـ۱۹۱۹)
لِمْبْروک، ویلْهِلْم (۱۸۸۱ـ۱۹۱۹)(Lehmbruck, Wilhelm)
مجسمهساز، نقاش و چاپنقشگر[۱] آلمانی. از سرآمدان اکسپرسیونیسم[۲] در اوایل قرن ۲۰ بود. پیکرههای کشیده و محزون آثارش بسیار عاطفهبرانگیزند. آثار مهمش عصارهای از قالبهای کهن[۳] و کلاسیک است که حالت رقّتانگیزشان از مالیخولیای ذاتی هنرمند، و تألمات وی از آشوب جنگ مایه میگیرد. هبوط[۴] (۱۹۱۵ـ۱۹۱۶) آخرین شاهکار اوست که آن را با سنگ مصنوعی اجرا کرده است. لمبروک آثار عمدهاش را از ۱۹۱۰ تا ۱۹۱۹، نخست در پاریس (۱۹۱۰ـ۱۹۱۴)، با تأثیر از رودن[۵] و آریستید مایول[۶]اجرا کرد؛ دوستی با برانکوزی[۷]، آرخیپنکو[۸]، و مودیلیانی[۹] نیز در آفرینشهای هنریاش تأثیرگذار بود.