معماری صنعتی
معماری صنعتی (industrial architecture)
هر نوع بنایی که مستقیماً در نتیجۀ انقلاب صنعتی[۱] پدید آمده باشد، همچون کارخانه‌ها، انبارها، ایستگاه‌ها، ساختمان‌های اداری، فروشگاه‌های بزرگ، و بعضی از انواع پل‌ها. معمولاً در سازه‌های صنعتی[۲] از اجزای استانداردی که به‌صورت انبوه تولید می‌شوند، و معمولاً با مهندسی در ارتباط‌اند، استفاده می‌شود. این ساختمان‌ها بی‌پیرایه و حتی ضد تزیین‌اند. این سبک ساختمان‌سازیِ اساساً سودمندانه، در پیدایش جنبش مدرن[۳] تأثیر داشته است. بین معماری صنعتی و سبک های‌تِک[۴] شباهت‌های بسیاری می‌توان یافت. در امریکا، تکامل معماری صنعتی با مکتب شیکاگو[۵] پیوند خورده است، اما در قارۀ اروپا با سنّت مهندسی ارتباط دارد، چنان‌که در کارخانۀ توربین‌سازی آ اِ گِ[۶]، برلین (۱۹۰۹)، کار پیتر بِرنس[۷]، و آشیانه‌های کشتی هوایی در اورلی[۸]، فرانسه (۱۹۱۶ـ۱۹۲۴)، کار اوژن فرسینه[۹] مشاهده می‌شود. نمونه‌های جدید معماری صنعتی در کارهای پیِر لوئیجی نِروی[۱۰] و سانتیاگو کالاتراوا[۱۱]، به‌ویژه پل معلق نظرگیر آن در سویل[۱۲]، اسپانیا، تجلّی یافته است.