اسکات، وینفیلد (۱۷۸۶ـ۱۸۶۶)
اِسکات، وینفیلد (۱۷۸۶ـ۱۸۶۶)(Scott, Winfield)
فرمانده نظامی امریکایی. در جنگ مکزیک[۱] (۱۸۴۶ـ۱۸۴۸)، فرماندۀ نیروهایی بود که وراکروز[۲] و مکزیکو را تصرف کردند. اسکات، نامزد ناموفق ریاست‌جمهوری از حزب ویگ[۳] (۱۸۵۲)، در آغاز جنگ داخلی امریکا (۱۸۶۱) همچنان فرماندۀ ارتش بود، اما در همان سال بازنشسته شد. در پیترزبورگ[۴]، واقع در ویرجینیا[۵]، زاده شد و در کالج ویلیام و مری[۶] درس خواند. حرفۀ نظامی‌اش را در ۱۸۰۷ آغاز کرد. در جنگ ۱۸۱۲ سرهنگ ارتش بود و در نبردهای چیپوا[۷] و لوندیس لین[۸] نبوغ نظامی خود را نشان داد. به درجۀ سرتیپی ارتقا یافت و در نبرد بلک هاوک[۹] (۱۸۳۲)، و جنگ‌های سمینول[۱۰] (۱۸۳۵ـ۱۸۳۷) شرکت کرد. در ۱۸۴۱ فرماندۀ کل ارتش امریکا شد.